Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

152
ARANTZA OZAETA
desfokalizaturik ager tzen da. Erabil tzen dira, hala ere, adierazkortasun aldetik
errendimendu handikoak direlako: elkarreraginerako oso abera tsak dira,
“lankide tza” inplika tzen dute, inklusiozko i txura baitute (solaskidea sar tzen
dugu hobeto komunikatu guran). Hala ere, “asi guinan” jarri dezakeen arren,
edo “uquitu bear ditugu”, bietan, “asi” eta “uquitu” horietan, soilik dago
“ego”a praktikan, nahiz eta enun tzia tzaile-kidea sartu den arrazoi kooperatiboak
direla-eta:
– GU-2: Kristau taldea; Adan-en ondoko Adan berriaren (Jesukristoren)
jarrai tzaileak eta salbatuak. Hauxe da gehien ager tzen dena, ho ts, kristau-fededunen
taldea. Esataria bera ere talde honetako kidea da, eta erdibana
dituzte zenbait kontu taldekideok. Horrela, “GU-2” = “ZU/
ZUEK+NI”. GU honi kon tsen tsuzkoa ere esan geniezaioke: kristauen
(ar)taldea bil tzea lor tzen du:
[IV 30] “Gure fedeac eracusten diguna…” (B 404; B 406)
[IV 31] “Heregeac, gure legueco Santuac ez onra tzeagatic, legue zarrecoenac
ar tzen ditue, eta guri dagoquigu gure Santuac onrra tzea” (A 82)
[IV 32] “I tzac onela esaten dira, ceren ezdaquigun escuan, edo oñean ematen
dan batayoac balio duan, edo ez” (A 66)
Kristauen “GU” talde hau har daiteke “besteen” edo “haien” oposizio
gisa. Binarismo hori, hala ere, ezkutuan gorde tzen da edo behi tzat gu txitan
azal tzen da sermoietan. Ba tzuetan, GU hau dispositibo ideologiko batekin
irmoturik dator, talde mitiko-erlijioso bati dagokion historia eta genealogiaren
sakontasuna duena: Salbazioaren historia: Adan → Noe → egoera berria →
Kristo → Gu (Errebelazioaren depositarioak) → Eliza katolikoa. “GU-2”, beraz,
kristauen aho tsa genuke.
– GU-3: Uniber tsala, gizakia. Integraturik daude: Cristauak + gure gurasoak
+ GU; beraz, GU = NI + ZU + HURA.
[IV 33] “¿Certaraco eguin Jaunac guizona? ¿Certaraco eguiñac guera gu?
(B 403)
[IV 34] “Eztaquigu noiz ilco garen” (B 449)
– GU-4: Predikarien taldea da, ho ts, “adituen eta arituen” taldea. Talde
honen arrastoak gu txi dira eta aski anbiguoak: ez dugu adibide argirik
eta zeha tzik. Eta hori “a los párrocos bascondagos” gizataldeari zuzen-