Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

130
ARANTZA OZAETA
r akziozkoa eta erreferen tziala (edo diskur tsiboa)– enun tziazio terminotan landuko
dira, jada esan dugunez.
Interakzio mailari dagokionez, elkarregin nozioak inklusio/exklusio, bat
etor tze/bazter tze, hierarkizazio eta an tzeko erlazioei egiten die erreferen tzia.
Hau da, subjektuen arteko balioen eta harremanen kudeaketari. Hirugarrenik,
informazio diskur tsiboa esatean, min tza-praktika moduaz ari gara,
diskur tsoko erregularitateez, polifonia mekanismoez eta abar. Bibliografia
zabalena bi fenomenoen deskripzioaren eta fun tzioaren gainekoa da (pertsona
izen-ordainen balio gramatikalak, eta abar). Baina oso urria da berbaldi
ekarriaren alderdi interaktiboei buruzko bibliografia, eta eskasagoa oraindik
beraren alderdi sozio-diskur tsiboen gainekoa. Gure lanerako, haatik, informaziorik
pertinenteenak interakziozkoa eta erreferen tziala dira. Fuentes autorearengan
(2000: 19-20) ikus daiteke sakonago interakzio eta erreferen tzial
nozioen arteko bereizketa.
Bi aztergaien analisian Ducrot autorearen bereizkun tza baliatuko dugu
neurri handi batean, kon tzeptualizazio lanetarako.
4.2.2. DUCROT (1984)
Esana da jada interakzioaren eta interdiskur tsoaren analisia enun tziazio
terminotan egingo dugula. Orain, Ducroten teorizazioaren bidez, jasoko
dugu enun tziazioaren arazoetako bat, ilokuzio-pragmatikak jaso tzen ez duena,
alegia, esatari bakarraren problematika. Esan dugu gorago enun tziazioa ez
dagoela subjektuaren psikologiari lotuta, edota izaki enpirikoari. Eta, noski,
enun tziazioaren iturria ani tza izanik, polifoniaren teoria fun tsa tzen da. Ondorengo
lerroetan begiratu bat emango diogu polifonia arazoez argienik diharduen
planteamendu eta kon tzeptualizazio bati, Ducroten teoriari hain zuzen.
Orain artean inplizituki onartu dugu diskur tso ororen iturburuan enuntzia
tzaile bakarra dagoela, hau da, enun tziatu bakoi tzak autore bakarrera eramaten
gaituela, esatariarekin identifika tzen den autorera, Ducroten terminologiaz
esateko, “Ni” esaten duen horretara. Haatik, polifonia eta dialogismo
nozioek, bi-biek, diote diskur tso oro beste diskur tso ba tzuetatik datorrela,
haien emari gisa.
Polifoniaren teoria ducrotiarra ezaguna eta erabilia da enun tziazioaren azterketan.
Hurbilbide hau oso bereizkun tza finak egiteko gai da subjektu enuntzia
tzailearen inguruan, ahalbidera tzen duena polifoniaren teoria fun tsa tzen.