Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

4.0. SARRERA
Aurreko kapituluan “hi tzekin gauzak egiten direla”, hizkun tza oroz gainetik
gauzak egiteko erabil tzen dela ikusi dugu (Austin 1962); horrela, hizketaegin
tzen teoriaren ildotik (Searle 1969, 1975) corpuseko hizketa-egin tzak
identifika tzen eta sailka tzen ahalegindu gara. Besteren artean ikusi da garrantzi
tsuena ez dela jarririk geldi tzen den proposizio edukia, baizik eta horren
bidez egin eta esan nahi dena. Horrela bada, saiakera egin dugu sermoietan
esan nahi den hori eta egin nahi den hori argitara ekar tzen, zer izan zen sermoien
barneko xede-asmoa zehazten. Orobat ahalegindu gara zein den sermoien
hizketa-egin tza errektorea edo nagusia agerian jar tzen.
Orain urra ts bat gehiago eman nahi dugu, hau da, beste hegaldi bat egin
corpuseko testuen gainean. Jada hainbatetan esan den legez, sermoiak elkarreragin
sozio-diskur tsibo diren aldetik analizatu nahi dira. Horrela bada, modulu
honetan sermoiaren beste ezaugarri tze bat egingo dugu, eta horretarako marko
teoriko baten beharrean gaude, bai eta azter unitate egokien beharrean ere.
Oinarri teorikoari gagozkiola, elkarregin sozio-diskur tsiboari hel tzeko
ain tzat hartu behar dira berbaldi analisiaren oinarri metodologikoak. Bronckart-ek
dioen bezala (2004: 72-74), Voloshinov (1977 [1929]) eta Bajtin
(1978, 1984) autoreen lanetan koka tzen dira berbaldi analisiaren iturriak, nahiz
eta gaur egun ugariak eta desberdinak diren berbaldia azter tzeko erabili
daitezkeen hurbilketak. Berbaldi analisiaren baitan dauden hurbilketa eta korronte
guztiak, ordea, ez dira arestiko autoreen ikuspegiaz ezkongarriak. Esate
baterako, badira uste dutenak hizketa-egin tzen teoria ere (aurreko kapituluan
ikusi duguna) berbaldi analisiaren baitan koka tzen dela. Aldiz, beste ba tzuek
pen tsa tzen dute berbaldi analisia esatean, analisi enun tziatibo-diskur tsiboa egiten
dela, eta bi analisi mota horiek oso gauza desberdinak direla. Analisi mo-
119