16.05.2013 Views

Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

Agirre Asteasukoaren "Eracusaldiac", sermoia ... - Euskaltzaindia

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

108<br />

ARANTZA OZAETA<br />

“informazioen” transmisioa modu eraginkorrean egiteko. Puntu honetan<br />

arreta jarri behar dugu alderdi batean: zuzeneko hizketa-egin tza bezala definitu<br />

ditugun hizketa-egin tzak, egoera subordinatuan daude, hizketa-egin tza<br />

domina tzailea (kasu idealetan bakarra izan beharko lukeena, cf. arestian aipaturiko<br />

Nef autorea) barreiatua edo “desfokalizatua” dago, ho ts, <strong>sermoia</strong>k balio<br />

ilokutibo direktiboa du, bai, baina ko(n)testuak inplika tzen duena ere hartu<br />

beharko da ain tzat. Bestalde, ilokuzio-ekin tza nagusia, sermoilariaren arabera,<br />

konstatatiboa da esplizituki eta inplizituki direktiboa. Beraz, testu-molde honen<br />

balio ilokutiboa identifika tzeko, kon tsideratu behar dugu <strong>sermoia</strong>ren<br />

makro-egin tzaren indarra bete-betean direktiboa dela. Orobat, faktore ko(n)<br />

testualek bihur tzen dute ilokuzio mota hori hegemoniko.<br />

Lagungarri gerta dakiguke, orobat, “aldaketa kontestualaren” nozioa, izan<br />

ere, <strong>sermoia</strong>ren egitasmo narratiboaren ispilu baita. Aldaketa kontestuala narrazioaren<br />

barruan gerta tzen da. Esatariak programa narratibo bat dauka, <strong>sermoia</strong>ren<br />

barneko programa narratiboa, berea propio dena, hain zuzen ere. Eta<br />

programa horretan eramaten da kristaua sermoi testuaren barnean eta bilbean,<br />

bukaeraraino, “Zerura…”. Sermoiak efektu hori (perlokuzio efektua) mamitzen<br />

du <strong>sermoia</strong>ren barruan bertan, Zerua edo klimaxa <strong>sermoia</strong>ren testu-planak<br />

determinaturik dago, diskur tso erretorikoaren atalak bideraturik, exordioa,<br />

proposizioa, divitioa… harik eta peroratioraino (bukaera patetiko eta emozionaleraino).<br />

Azkenean, dinamika eta praktika aszendente baten bidez, iristen<br />

da kristaua <strong>sermoia</strong>ren barruan dagoen Zerura edo klimax testualera. Beste<br />

hi tz ba tzuekin esanda, sermoietan eman dira betiko bizi tza erdiesteko “pausoak”,<br />

horra hor, prezeptuak jakin, prezeptuen arabera jardun, eta abar, modu<br />

horretara iristeko Zerua, “goratasuna”, “lur prometitua”, “loria”. Bete tzen da,<br />

beraz, sermoi testuaren baitan semiotika narratiboaren logika: badago subjektuaren<br />

transformazioa aktante baten eraginez (eta testua memorian il tza tzen<br />

da aktanteen errepikapenari esker ere bai). Horrela gauzak, transformazioaren<br />

“pauso” horien bidez jakin ahal dugu nondik-norako bidea egiten den sermoietan,<br />

eta erabaki zein den, azken buruan, hizketa-egin tza nagusia. Edo,<br />

hobeto esanda, definitu <strong>sermoia</strong> den hizketa-egin tza berezia. Hurrengo eskeman<br />

deskriba tzen da:

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!