HENAC

HENAC
Komunikazio-gaitasunak Hizkuntza-gaitasunak Gaitasun pragmatikoak
ERREGISTRO INFORMALA EDO LAGUNARTEKOA
Erregistro informala konfiantzazko testuinguruetan erabiltzen da: oso giro
ezagunak, lagunak, familia, konfiantzazko auzokideak, lantokiko edo
ikastetxeko lagunak, txikitako koadrila…
Hizkera ez-formalaren ezaugarri diskurtsiboak, honako hauek dira:
▪ Hizkera azkarra; ahozkotasunari lotutako ahoskerak: bustidura
(langile/[langille]), kontsonanteen erorketa (puska bat/[puskat]), bokalen
alternantzia (dut/det), fonetismo bokalikoak ([geyo]), aditz forma laburtuak
(joan behar dugu/[fanbidu])…
▪ Bat-bateko testu-sekuentziak: joskera sinplea, parafrasiak, etenak,
errepikapen ugari, digresioak maiz (haritik joatea, alegia)…
▪ Arrunkeriak: esapide zabarrak (kaka zaharra!, idiarena jo, txahala
egin…).
▪ Biraoak (Mari purtzila, astazakila, sasikumea, zoaz zakurraren
ipurtzulora…).
▪ Piropoak (Zuk zer duzun? Beste inork ez duena!; Horrelako azala
baduzu, nolakoa ote da mamia?).
▪ Hitz-makulu edo esapide betegarri ugari (zeratu, bada, horrela, izan
ere…).
▪ Elipsiak: aditz laguntzailearena, lokailuena, esaldi zatiena…
▪ Onomatopeia ugari ( zarta-zarta, plausta, dinbi-danba…).
▪ Lokuzioak eta adierazpide idiomatikoak -gazte hizkera, sare sozial
digitaletako hizkera…- (mutil katxarroa; Hau pitokeria, hau!; atxurra
harrapatu…).
▪ Zuzentasun gramatikalaren garrantzia lausotu egiten da,
komunikagarritasunak hartzen baitu garrantzi guztia.
▪ Hitanoa erabiltzea.
▪ Euskalkia erabiltzea, eta tokian tokiko hitz eta lokuzio tradizionalak
erabiltzea (Auzomotojorik hago!; Horrek ez dik zimurrik mingainean!;
Nekaporraturik zagok!).
105