Bilîcan - Nefel

10
Taze tavê pencên xwe yên narincî kutabû serê qafên çiyayên bilind. Taze
zeratiya tavê li ser qûçên kolozên bilindçiyan dibiriqî, ko girmîn bi
duholê û tûtîn bi zurnayê ket. Dengê duholê li piþta heft çiyayan ra derbas
dibû û der û cîran hemû pê dihesand. Dengê duholê dikete çiyan û
deng vedida. Mirovê nenas yê bigota qey bi heft destan duholê dikutin.
Qeroyê begzade hindî milê wî digirt, digurmande duholê. Xelk taze ji
xew radibûn, ko dengê duholê û miqamê zurnayê kezîkên çokên wan lerizandin.
Bi bihîstina dengê duholê ra, milmilanêya duhûnê hate bîra
wan. Ca hemûyan karê dîlanê kirin. Mêr û jin û pîr û kal û mezin û
biçûkan xwe tev xemilandin. Hemûyê bi hev ra digotin û dikeniyan.
Xemil û ken û þabûna wan ceþna Newrozê dihanî bîra mirovî. Xelk deste
desteber bi mala Mîrî diçûn.
Mala Mîr Elî Siwaranî deh danzdeh kon û xîvet bi hev ve girêdabûn û
kiribûn yekê. Mêrên Êlê gultegulte diçûne wê xîvetê û silav li Mîrî û li
komelê dikirin û her kes li ciyê xwe da li ser kulav û doþik û bistirên ko bi
berpal û palgî û piþtekên hirî û mafûr hatibûne rêkxistinê, rûdiniþtin. Ta
ko xîvet ji komelê pingirî. Vî alî, wî alî ta ber derê xîvetê koma mêran li
rex hev rûniþtibûn. Êdî li xîvetê da cî nemabû.
Mîr ko li serê jorê li ser doþika mexmerî rûniþtibû û palgiyên per li ser
serê wî ketibûn, ciyê xwe xweþ kir û got:
»Gelî carçîno ca careke dî jî bikiþînin, kanê çi kes nemaye?«
Carçî derketin serê girê pêþ xîvetê û du, sê dengên dî jî gazî kirin:
»Hay Yezdan ji we xweþ be, haaa...Mîr dibêje bila çi kes li mala xwe da
nemîne. Hay...werin dîlanê ho...«
Li dû gaziya carçiyan ra du, sê kesên dî jî hatin û li biniya xîvetê li ser
çokan rûniþtin.
Carçiyek zivirî hundur kon û got:
»Ezbenî ji bilî zarên mala Hesê Dûdêyî çi kes nemaye, hemû hatine.«
Mîr keniya û got:
»Ka tu dibêjî em gazî Hesê Dûdêyî jî bikin!«
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 91