Bilîcan - Nefel

ibû û çend daxik jî kiribûn nava koziyê da. Daxik li nav koziyê da sor
bibûn. Daxik bibûn piling. Ehmed Beg çavnihêr bû, ko dîsan weke her
car bêhna kozûrekê li ser xelkê bixîne û bi wê yekê xwe li ber çavên
Werdekê þirîn bike.
Bêhna dûkela darên çamê da serê Silêmanî. Daxa kulîmekê kete bîrê.
Li ber xwe da û vê carê ewî kûþkê Werdek ji cî leqand. Li vê navberê da
dîsan qûtîn bi komelê ket û navê Silêmanî dîsan kete ser zar û zimanan û
hemûyê navê Silêmanî dihanîn. Bi vê qûteqûtê ra benda dilê Werdekê
sist bû. Te digot qey dibêjinê kiçê êdî bes e. Kiçê xwe bi destên Silêmanî
va berde. Kiçê me hemûyê pêxweþ e. Hema rastî jî Werdekê seha tenêtiyê
dikir û evê sehê jî li ser giyanê wê da kar dikir. Tenê mabû. Silêmanî dîsan
du caran ew ji cî leqand û vê carê ew li vî serê meydanê bire serê hanê û
anî. Lê Werdekê li ber xwe da. Dîsan wekî çendîn carên dî Silêman kire
kirkaþê. Silêmanî li ber xwe da. Ewî giþtî hêza leþ û heþê xwe berev kir û
Werdek lev pêça û li nîveka meydanê da, hindî zora wî hebû, da xwe û
xwe li ser Werdekê da avît. Werdekê zorgiviþk danê û piþta xwe rast kir û
destên xwe li sebeta sîngê Silêmanî da werpêça. Hindî zora wê hebû, da
xwe û sebeta sîngê Silêmanî guvaþt. Qirpeqirp bi piþt û pîlên Silêmanî
ket. Silêman vê carê dîsan hindî zor û þiyana wî hebû da xwe û xwe bi giþtî
hêza xwe va li ser Werdekê da avît û ew hêdî hêdî li ser piþtê da tewand.
Qûtîn bi komelê ket:
— Ha hindik maye, ha!
— Ha Silêman bav û birayê min ha!
— Ha þêrê navmilpan, ha!
— Ha pehlewanê min, ha!
Ev dengê Mîrî bû, ko li ser hemû dengan ket û li guçkên Silêman û
Werdekê da zingiya. Bi van dengana ra, Silêmanî dîsan zor da xwe û nehêla
Werdek piþta xwe rast bike. Dîsan navlinganî avîte ber lingê
Werdekê û ew xwaromaro kir. Hindî Werdekê li ber xwe da, nikarî vê
carê piþta xwe rast bikira. Piþta wê hêdî hêdî tewiya û bejna wê weke bejna
dara merxê ko ketibe ber hêriþê tevir û bivirên darbirên dilkevir, li ser
erdê da xwar û mêl bû. Benda porên wê vebû û serê zulf û keziyên wê axa
sar ramûsandin. Li dû ra lingên wê li ber fistiqîn û hêdî hêdî piþta wê li
nav destên Silêmanî da gihîþte erdê û bo cara dûyê þan û pîlên wê bi destê
Silêmanî di gel erdê sikî sar nasiyar bûn.
Civatê pêkve bi deng û hera û qûtîn li çepikan dan û tevî tiplequtanê
bû Silêman Silêmana wan:
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 89