Bilîcan - Nefel

girikekî ra bibîne. Piþtî bîstekê dîsan dane rê. Li pêþberî wan çiyayekî
serkever dihate xûyanê, ko li hindav da hilkiþiyabû. Mihoyî gote wan:
»Ev çiyayê Hindiþ e. Hindiþa vî çiyayî zor bi nav û bange. Debê ko em
li damêna Hindiþî ra derbas bibin û xwe bigehînin aliyê dinê, kerî hemû
niha gereke li piþta Hindiþî da bin. Ji wî çiyayê hanê ra jî ko a..., serê wî
bi zorê tê xûyanê, dibêjin çiyayê Zemherîrê.«
Li dûr va serê çiyayekî li nav mijê da bi zorê dihate xûyanê.
Silêman û hevalê wî çi deng nekirin. Tev bi pêxiþik li pêsîra wî nizarî ra
berwarkî daketin xwarê. Li þiverêykê ra derbas bûn û xwe dane pêsîra wî
çiyayê bilind. Li ser çend keviyên berfê ra derbas bûn. Berf aviyabû û
bibû roqav. Berf li ber çarixên wan diþiqitî. Piyên wan digihîþte erdê û
çarixên wan li heriya binê berfa aviyayî da çik dibû. Hêdî hêdî berwarkî
li ser sîngê Hindiþi ra daketin û qulibîn aliyê dinê. Niþkava rastî geliyekî
kûrî bêbinî hatin. Mirovî nikarî binê geliyî bi baþî bidîta. Lêre debiya jor
da daketana binê geliyî. Hevalê Silêmanî bi dîtina geliyî ra rawesta û got:
»Peyî...! Çi geliyekî kûr e!«
Bi dengê wî ra Silêman û Miho jî rawestan. Mihoyî got:
»Ji vî geliyî ra dibêjin Geliyê Dojehderê.«
Li dû gotina wî ra Silêmanî got:
»Çi navekî rast û watedar e! Hema rastî jî Geliyê Dojehderê ye. Dojeh
jî qet weha kûr nîne.«
Hersêk tev keniyan. Mihoyî got:
»Gedeno, a... ewên hanê keriyên me ne. Em gereke li pêsîra vî nizarî ra
dakevin û herin wî alî geliyî.«
Li ber devê belekiyan belgerêwas û mendê û gûlikê taze serê xwe li jêr
axa ter da deranîbûn. Mihoyi got:
»Eva mendêya çû nêriya havînê biseride. Eva mendêya virnî ye.
Rêvasên vira jî çûn berxbirê bigihîjin.«
Tev jor da þiqitîn. Bi dujwarî li serberjêri ra daketin. Giheþtin
panavekê. Wî alî geliyî du, sê kerî pez li pêsîra berojî da bijiqîbûn.
Bizorê dikarîn xwe bigirin. Li ser berjêri da diþimitîn. Bi kul û halekî
xwe gîhandin binê geliyi. Aveke boþ li binê geliyi ra bi guj û taw berjêr
dibû. Gava ko gihîþtin binê geliyi, dengê xurîna avê bera wan li ser xwe
da rakêþa. Li milê rastê þurikek bi bilindaya çend gezan bi hurþehurþ û
hurmehurm jor da dirijiya xwarê û li binê þurikê da av lev digeriya û
gerînekek çêdikir. Li ser avê ra banz dan. Giheþtibûn kuçkê þivanan.
Mihoyi du, sê dengan gazî kir:
66• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM