Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
a xeber jî nedidan. Serê xwe xistibûn ber xwe û kûr diponijîn. Piþtî demeke xurt, xortekî bejinbilindî navziravî li hindav da hilkiþiyayî ji xîveta mêran derket û ber bi xîveta rêncberan hat. Ew mêrkê heledirêjê rû bi xurî jî dabû dû wî. Mirovî dil nedida, li bejin û bal û timtêla xortî binêre. Destek þal û þapik lê bû, kulozekî sipîçîl bînanî keleqendê Kela Xoyê li serî bû. Çareke armûþîne reþe bi riþî li dora kulozî alandibû. Riþiyên çarê dadiketin ser kosteka demejmêrê. Þurikên kostekê daketibûn ser kemberê. Þûtikek armûþîne rengrengî li navqeda xwe alandibû. Xencerek tetikzîv li ber þûtikê ra bû. Cotek gîzmên reþ di lingan da bûn. Gîzme ta binê çokên xwe hilkiþandibû. Gîzmên wî dibiriqîn û rewneqa wan difirîn nav çavên mirovî. Xortê zirav hate ber derê xîveta rêncberan. Li ber derê xîvetê rawesta û serê xwe li derê xîvetê ra kire hundur û hema wisan li ber derî rawestayî ji mêrkê rû bi xurî pirsî: »Ev herdu mane?« — Belê ezbenî. Li dû wê pirsa xwe ra hema li ber derî, bêy serçavanî, berê xwe li ser Silêman û hevalê wî da kir û got: »Kemo yê heqê we ji we ra bêje. Hûn diçin ber pezî baþ li xeberdaniya sereþivanan da bin ha!« Paþê berê xwe li ser Kemoyî da kir û gotê: »Heqê wan ji wan ra bêje û herduyan jî bide Mihoyî, bila hema niha bibe bispêre sereþivanan« Eva got û li ber derê xîvetê paþ da zivirî. Silêman û hevalê wî li nav çavên hevdu nihêrîn û serê xwe kirin ber xwe da. Kemoyê rû bi xurî hate hundurê xîvetê û got: »Ev Ehmed Begî kurê Mîrî yê mezin bû. Pirtûk û perok û hejmara keriyan li destê wî daye. Ew li ser þivan û rêncberan ra digere. Nizanim we hay jê heye, yan na? Vêderê heqê þivanan her pêþ da hatiye birînê. Tiþteke vebirî ye. Heqê dajoyê mihiyan ji bo merceke þeþ mehî þeþ berx û sê hiriyên mihiyan û destek cilkên nîvtaþe. Heqê dajoyê pezê istewir jî her merceke þeþ mehî pênc berx û sê hiriyên kaviran û destek cilkên nîvtaþ yê Mîrî yan jî yê kurên wî ye. Hemîn xwerin û vexwerina we jî li kîsê mala Mîrî daye. Gotinek we tuneye?« Silêman û hevalê wî herduyan pêkve serê xwe hevraz avîtin û gotin: »Ne,e!« Kemo bi vê pirsiyarê ra ji xîvetê derket û gazî kir: E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 63
»Kuro Miho were van herdu dajoyana bibe bispêre sereþivanan û bizivire!« Miho hat û li ber derê xîvetê rawesta û gote wanên ko li xîvetê da bûn: »Hero xwe teyar bikin, emê rê kevin!« Silêman û hevalê wî ji cî rabûn û xwe tev pêçan û pêkve ji xîvetê derketin derva. Çavên Silêmanî bi Qafreþi ket. Qafreþ hema wisan li rex xîvetê li ser leman ketibû û xwe kiribû girê. Rêncberan hindek nanên hûr avîtibûn ber. Lê Qafreþi tirsa seyên zomê ew nana he nîvxwarî hêlabû. Dema ko Qafreþi çav bi Silêmanî ket, ruh kete ber û rabû þipê û kewûjekên xwe rast kir. Li dû ra dest pê kir ew hûrdenanên li erdê berev kir. Silêman li ber rawesta, ta ko ewî giþtî nanê li erdê xwar. Paþê bi dengê Kemoyî ra, ko gazî kir: »Kuro Miho hûn hê rê neketine?« Her sêkan dane rê. Qafreþi jî da dû wan. Hindî ko li nav zomê derneketibûn, Qafreþi xwe lemisandibû. Dûlka xwe kiribû nav lingên xwe û xwe vî alî, wî alî davîte ber pesêva Silêmanî. Lê dema ko ji zomê dûr ketin, Qafreþi dîsan fenanî caran dûlka xwe da ser milên xwe û kete pêþiya wan û simsimî û bêhin gerand û erd pêkol kir. Daketibûn rastiyê. Deþteke ripe rast li ber piyên wan berve diçû.. Hindî çavan qeter dikir, deþtê li ber gulezerên pîzpîzkê zer û qîçik dikir. Li nav gulezeran ra derbas bûn. Li milê çepê kulotên vegirtî ji halhalkan bera wan li ser xwe da rakêþa. Halhalkan weke mêzereke sore gevez ew kulotana vepoþandibûn. Li nav halhalkan ra derbas bûn û li ser kulotan ketin. Gava ko li nav halhalkan ra derbas dibûn, Mihoyi çirtikek avît û ev helbestoka bi teqil xwend: Kiçkên xala Çûn halhala Zik tijî kir Tûrik vala Vêca bi xwendina helbestokê ra bi tiplequtanê û tilîfistiqanê da çirtikan û xwe helavît. Herdu heval pê keniyan. Best û kulotên halhalkan li dû xwe ra hêlan. Berê wan ketibû ser çiyan. Çiyan weke pêþmergên hevgirtî dest dabûne destên hev û ta çavan qeter dikirin, pêþve diçûn. Serê wan hê jî li berfa kever da sipî dikir. Hêdî hêdî ji deþtê diqetiyan û digeheþtin damêna çiyan. Li qontara çiyan dîmen di- 64• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 13 and 14: ma van herdu evîndarên bêmiraz w
- Page 15 and 16: çendîn caran dujmini avîtibû se
- Page 17 and 18: dida: wan gumguman....wan gumguman.
- Page 19 and 20: 3 Silîv Beg, mîrekî gelhebîn û
- Page 21 and 22: Di gel van hemû derdana Îsê jî
- Page 23 and 24: xwe, ridênsipî û þêvirdaran go
- Page 25 and 26: yê dî nedikir. Çendîn caran ber
- Page 27 and 28: Dûlka xwe hejand û xwe avîte ber
- Page 29 and 30: Silêmanî xwe gîhande pira darîn
- Page 31 and 32: avê bû, ko ji bejna wî dikiþiya
- Page 33 and 34: Silêmanî. Silêman bi pêxiþik h
- Page 35 and 36: »Ay Xudêyo çende xweþkok e, tu
- Page 37 and 38: avê bû, ko bînanî dîneke serme
- Page 39 and 40: vaye daketine nav dilê deþtê da.
- Page 41 and 42: 5 Der û deþt, gelî û newal, dar
- Page 43 and 44: ûye û ji bona min xew li çavên
- Page 45 and 46: dibû, banz dan. Av wisan bi guj di
- Page 47 and 48: û peþkiya pêsîra zinarî; kavir
- Page 49 and 50: Gel xwe wê tîne lo qirþan û qal
- Page 51 and 52: cendek ketiye? Evan çawa bêhna go
- Page 53 and 54: Germayeke tund ji libên xîza daxb
- Page 55 and 56: ezê devê xwe girê bidim!? » Bi
- Page 57 and 58: 6 Kutaya meha Adarê ye. Her tenê
- Page 59 and 60: xîvetan tuneye. Xîvet li ber hev
- Page 61 and 62: Pîrejinê piþteke rîse rengareng
- Page 63: ibijêrim. Ez nizanim hûn deba vir
- Page 67 and 68: girikekî ra bibîne. Piþtî bîst
- Page 69 and 70: 7 Hefthezar û heftsed mal li bin s
- Page 71 and 72: ide. Her cara ko nameyek kurdî bih
- Page 73 and 74: Çi kesî nikarî xwe li ber ciwan
- Page 75 and 76: Werdekê da cî bike. Lê Werdeka m
- Page 77 and 78: siyê da mabûn. Li bin siyê da ze
- Page 79 and 80: jî waye bi wan ra ye. Silêman ew
- Page 81 and 82: Hay hay! Þêr þêr e, çi jine ç
- Page 83 and 84: na sêveke sor nediçû devê Mîr
- Page 85 and 86: — Hero ta roja îro kesî piþta
- Page 87 and 88: xezelên xezelwerê, libên barana
- Page 89 and 90: i giþtî hêza xwe va tawa xwe av
- Page 91 and 92: — Bijî Silêman! — Her hebî S
- Page 93 and 94: Pîrqîn kete komelê û hemû keni
- Page 95 and 96: erpêlavka wan da. Hemû tev bi ken
- Page 97 and 98: Mîr Elî Siwaran ji cî hilqedimî
- Page 99 and 100: »Mîrîm bibexþîne! Bêdem bû.
- Page 101 and 102: 11 Hê çilê bûkê û zavayi dern
- Page 103 and 104: — Pîroz be Silêman! Çavên te
- Page 105 and 106: sotibûn. Lê newêrîbûn, ewê xw
- Page 107 and 108: a xwe, li komelê nihêrî. Li dû
- Page 109 and 110: kurt Silêman hema wisan rawestayî
- Page 111 and 112: »Ehmed Beg bibihorîne, ez pirsek
- Page 113 and 114: ka we çawa ye? — Kuro tiþtek n
a xeber jî nedidan. Serê xwe xistibûn ber xwe û kûr diponijîn.<br />
Piþtî demeke xurt, xortekî bejinbilindî navziravî li hindav da hilkiþiyayî<br />
ji xîveta mêran derket û ber bi xîveta rêncberan hat. Ew mêrkê<br />
heledirêjê rû bi xurî jî dabû dû wî. Mirovî dil nedida, li bejin û bal û<br />
timtêla xortî binêre. Destek þal û þapik lê bû, kulozekî sipîçîl bînanî<br />
keleqendê Kela Xoyê li serî bû. Çareke armûþîne reþe bi riþî li dora kulozî<br />
alandibû. Riþiyên çarê dadiketin ser kosteka demejmêrê. Þurikên<br />
kostekê daketibûn ser kemberê. Þûtikek armûþîne rengrengî li navqeda<br />
xwe alandibû. Xencerek tetikzîv li ber þûtikê ra bû. Cotek gîzmên<br />
reþ di lingan da bûn. Gîzme ta binê çokên xwe hilkiþandibû. Gîzmên<br />
wî dibiriqîn û rewneqa wan difirîn nav çavên mirovî. Xortê zirav hate<br />
ber derê xîveta rêncberan. Li ber derê xîvetê rawesta û serê xwe li derê<br />
xîvetê ra kire hundur û hema wisan li ber derî rawestayî ji mêrkê rû bi<br />
xurî pirsî:<br />
»Ev herdu mane?«<br />
— Belê ezbenî.<br />
Li dû wê pirsa xwe ra hema li ber derî, bêy serçavanî, berê xwe li ser<br />
Silêman û hevalê wî da kir û got:<br />
»Kemo yê heqê we ji we ra bêje. Hûn diçin ber pezî baþ li xeberdaniya<br />
sereþivanan da bin ha!«<br />
Paþê berê xwe li ser Kemoyî da kir û gotê:<br />
»Heqê wan ji wan ra bêje û herduyan jî bide Mihoyî, bila hema niha<br />
bibe bispêre sereþivanan«<br />
Eva got û li ber derê xîvetê paþ da zivirî. Silêman û hevalê wî li nav<br />
çavên hevdu nihêrîn û serê xwe kirin ber xwe da. Kemoyê rû bi xurî hate<br />
hundurê xîvetê û got:<br />
»Ev Ehmed Begî kurê Mîrî yê mezin bû. Pirtûk û perok û hejmara<br />
keriyan li destê wî daye. Ew li ser þivan û rêncberan ra digere. Nizanim<br />
we hay jê heye, yan na? Vêderê heqê þivanan her pêþ da hatiye birînê.<br />
Tiþteke vebirî ye. Heqê dajoyê mihiyan ji bo merceke þeþ mehî þeþ berx û<br />
sê hiriyên mihiyan û destek cilkên nîvtaþe. Heqê dajoyê pezê istewir jî her<br />
merceke þeþ mehî pênc berx û sê hiriyên kaviran û destek cilkên nîvtaþ yê<br />
Mîrî yan jî yê kurên wî ye. Hemîn xwerin û vexwerina we jî li kîsê mala<br />
Mîrî daye. Gotinek we tuneye?«<br />
Silêman û hevalê wî herduyan pêkve serê xwe hevraz avîtin û gotin:<br />
»Ne,e!«<br />
Kemo bi vê pirsiyarê ra ji xîvetê derket û gazî kir:<br />
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM<br />
BILÎCAN • 63
Change language