Bilîcan - Nefel

cendek ketiye? Evan çawa bêhna goþt û xûnê dibêhnin lo!?«
Bawûþkek hatê. Teviziyên xwe rast kir. Bû qirpeqirpa parestûyên wî. Li
erdê rabû. Li dewir û berên xwe mêze kir. Her alî tijî dar û êzing û qirþ û
qal bû. Dest pê kir êzing berev kir. Bermil bermil êzing li rex kevilê kaviri
da komî ser hev kir. Bi berevkirina qurmikan ra istirana Qurmilo ket
bîrê. Li ber lêva xwe da mizmizand:
Qurmil qurmilo darmilo
Darmil qurmilo qurmilo
Qurmil qurmikê van daran
Qurmil êzingê wan yaran
Qurmil qurmilo qurmilo
Darmil qurmilo qurmilo
Qurmil qurmikê kezvanan
Qurmil qurmilo qurmilo
Qurmil êzingê þivanan
Qurmil qurmilo qurmilo
Qurmil qurmikê wan gîzan
Qurmil qurmilo qurmilo
Darmil darmilê payîzan
Qurmil êzingê wan qîzan...
Li berojê himber, gwînî qolqolî bibûn. Gwînîzere, gwînîreþe, gwînîhespe
û gwînîpiþîkên ko her yek wekî cendekê pezekî bûn. Silêmanî xwe
gîhande beroji û li her celebê gwîniyan du, sêkek pê xencera xwe li binî
da birî. Paþê gwînî danî ser hev û weke kiþrê li dû xwe ra kirkaþ kir û hanî
li rex goþti weke gizreyekê li ser hevdu da hilcinî. Bêhna xwe veda. Li dû
ra, li rex gwîniyan pê pozka xencera xwe korikek veda. Erd xîzelan bû. Bi
sanahî dihate kolanê. Korikek bi beratî û kûratiya sê, çar bihostan kola.
Li nav tatên li rex zinarî da tatekî tenik angorî binê korikê bijart. Tat li
binê korikê da ediland. Hûrikê goþti li bin kevili deranî û danî ser tatê li
binê korikê da. Wisan danî, ko nîvê hûriki li erdê da û nîvê dî jî li derva
mabû. Li dû ra ew xîza ko li korikê deranîbû, rijande dora hûriki. Tatekî
biçûk jî danî ser devê hûriki û kevirek jî danî ser wî tati û dîsan ew xîza ko
ji korikê deranîbû, li dora hûriki berev kir û xîz li ser hûriki kire qûç.
Wisan bi ser û ber xîz li dora hûriki berev kir, ko çi ciyê hûriki vekirî nema.
Vêca pêþ da gwînîreþeyek danî li ser devê hûriki yê bi xîzê vepoþandî
50• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM