Bilîcan - Nefel

û peþkiya pêsîra zinarî; kaviri dest û piyên xwe lev dan, pêþ da bi lez lingên
xwe li keviran disût. Lê paþê berebere sist bû. Berebere ew çirçirandina bû
lerzeke sivik. Hêdî hêdî ew lerizîna jî kêm bû. Silêmanî hêdîka serê kaviri
li ser piþtê da tewand û xencer li îlika wî da. Îlka wî jenî. Gava ko xencer
gihîtþe îlika kaviri, kaviri xwe çirçirand. Lingên xwe li keviran sût.
Silêmanî xwe li ser da avît. Lê kaviri dîsan jî xwe çirçirand. Hindik mabû,
ko Silêman li ser seri li zinarî da jor da bihata. Bi lez kavir berda û xwe paþ
da kiþand. Xûn hê jî li uskura kaviri ya jêkirî dikiþiya. kaviri hê jî dest û
piyên xwe lev disût. Silêman li piþt cendekê kaviri kundkî rûniþt û bêhna
xwe berda û li candana kaviri nihêrî. Herçend ko kavir lap sar bibû jî, lê
hê jî rehên uskura wî davîtin. Xûn hêdî û hindik ji wan rehana ra dikiþiyan.
Gava ko Silêmanî dît, êdî can li cendekê kaviri da nemaye, xwest ko ewî
li ber xwe va bike û bibe ser kaniyê, lê cendekê kaviri gir û giran bû.
Silêmanî nikarî ew li ber xwe va bikira û bibira binê zinarî. Bi neçarî hêdîka
ew li zinarî da daliqand û bi hemmet jor da berda binê zinarî. Cendek
bi du, sê teqlan girêlî binê zinarî bû. Silêman li rêka ko tê ra hatibû, li piþt
zinarî ra zivirî û hate ser cendekê kaviri ra rawesta. Destên wî ta gîzekê
bibûn xûn. Xencera wî jî hema wisan li desti da bû. Tavê li xencera xûnavî
dida û xencerê sorîva dibiriqand.
Qafreþ jî çû pêsîra zinarî û ew xûna rijiyayî bi dil û can alast. Paþê dûlka
xwe da ser milên xwe û durust li wî cîhê ko Silêman tê ra peya bibû,
jor da hate bal Silêmanî.
Silêmanî devê xencera xwe pê hiriya sîngê kaviri paqij kir. Milên xwe ta
anîþkan veda. Dest avîte cendekê kaviri, ew ber bi avê kiþand.
Silêmanî serê kaviri ji cendeki cuda kir. Paþê uskura kaviri da ber ava
kaniyê û pak þoþt. Xûna kaviri têkelî ava kaniyê bû û berjêr ber bi binê
newalê þûlikî. Li dû ra cendekê kaviri kûþkê ji kaniyê dûr xist û nikilê
xencera xwe li sîngê kaviri ra kir û postê wî qelaþt. Postê kaviri çir bû.
Bi zorê dihate guranê. Lê Silêmanê kirarî xencer li nîveka goþt û posti
da çik kir û ew ta ser gunikan qelaþt. Piþtî hînga bi serên tiliyên xwe post
dest kir. Ta kavir kevil kir, li xûyê da vema. Bi her cureyî bû, kavir bi
ser û ber û rêk û pêk gura. Nehîþt pirtiya nujguroyi li ser posti da here.
Piþtî wê hindê ko cendek lap ji kevili cuda kir, kevil li bin cendeki da
rast kir û pê nikilê xencera xwe zikê kaviri dirand. Bû fiþîna hûrê kaviri
avîte derva. Silêmanî bi hemmet dil û hinav û hûr û pizûrên kaviri ji
nav zikê wî kiþande derê. Wisan bi hemmet kiþand, nehêla pirtiya kirs
46• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM