Bilîcan - Nefel

Lê emê bi þerê xwe bixwetiyê ji hemû gelan paþ da man e...
Were lawo emê destên hevdu bigirin, derêxin ji welati bîhaniyan e...
Emê çê bikin dewletekê bi tevayî û arîkariya hemû þax û hozên di kurdan
e...
Na Xudê emê bi arîkariya hev ava bikin welatê xweyî þirîn Kurdistan e...
Hey wî wî, hey wî wî... lawên min nezan in, þêrên min nezan in, hey wî
wî...
Werdek ne ew bû þerê birayên xwe bike û ne ew bû ko bi wan ra rûnê
û þînê bike. Gava ko hersê birayên Werdekê zarezara wê bihîstin, hatin û
xwe avîtin ser dest û piyên wê. Bi fermana Kuliki pêþiya karwan û leþkerî
rawesta. Siwar û peya hemû rêz rawestan. Termê Kerrî li ser barê lokê
pêþeng danîn erdê. Werdekê devê sindirûkê vekir û xwe avîte ser termê
Kerrî. Xal û xwarziyan þîna Kerrî dupate kirin. Dîsan termê Kerrî weke
berê kirin nava sindirûkê û ber bi zozanan kiþiyan. Berî êvarê bû, ko leþker
gihîþte ser kaniya Rihanê. Durust li ser wê kaniya ko Kerrî dil û hinavên
xwînavî dabûne destê Perîþanê. Ji Kerrî ra gorek kulan. Leþker li
ber termê wî ra li rêzê çûn. Kulik li ser termê Kerrî ra rawesta û weha got:
»Kero bira! Eger te bi xeberdaniya dayîka me bikira û te þerê xwe bi
xwetiyê nekira, roja îro tu giheþtibûy mirazê xwe. Lê te bi gotina dayîka
me nekir, da ko akama karê me wiha lê hat. Ez îro li ser gorina te bêmirazî
bi wê axa ko kal û bavê me tê da hatiye veþartinê û bi wê axa hanê ko
emê te tê da veþêrin, sûn dixom, ta ko ez hebim, ez êdî ne þerê xwe bi
xwetiyê dikim û ne jî serê xwe li ber bîhanî û dûvelankên wan xwar
dikim.« Piþtî axiftinê Kuliki termê Kerê bêmiraz sipartin axê. Werdek bi
Kulik û leþkerê wî va ber bi mala Emer Axayî diçûn, ko Emer Axayî bi
nexþên Eyþanê herdu gîzmên xwe tijî xwelî kir û bizmikên gîzman bi hev
ve girê da û avîte stuyê xwe. Topek cawê sipî danî ser xweliyê. Þûrê xwe ji
kalanî kiþand û danî ser. Mishefa Reþ jî bêkiras kir û danî rex þûrî û derkete
pêþiya Werdekê û Kulik û leþkerê wan û bi zelûlî got:
»Werdek tu û Kulik yan bi vî þûrî serê min lêdin û evê topa cawî li min
werkin û evê xweliyê birijînin ser min. Yan jî bidin bo xatirê vê Mishefê
û gunehê min li min bibexþînin.«
Kulik ji hespê xwe peya bû. Mishef ji ser destê wî hilanî. Þûrê wî kire
kalanî û li ber ra kir. Xweliya gîzmên wî vala kir û gotê gîzmên xwe pê ke.
Li dû ra kelebçe vekir û herdu destê wî li piþtê girê da û got:
»Eger gunehê te tenê ev pîlana bûya, minê ji Werdekê û xalan daxwaz
bikira, ko ji gunehên te derbas bibana. Lê gunehên te yek û du nînin.
372• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM