Bilîcan - Nefel

gîhand. Hajote nav konan. Lê çi mêr li nava konan nedît. Ji jinikan pirsî:
— Xûþkê mêrên zoma we li kêderê ne?
Bersiva wî dan:
— Dibêjin cerda Ereban hatine Bilîcana Mîrê Ereban birine, her heft
kurên Hesê Dûdêyî li peyê cerdê keti ne.
Gava ko Kuliki ev bersiva bihîst, agir li serî ket. Nijdî zengî kir û bi bayê
bezê ji nava konan derket û ber bi lêvara çemî hajot. Li rex çemî dûrbîn
da ber çavên xwe. Li wî alî çemî bi hezaran siwar û peya rêz rawesta bûn.
Li himberî wan da jî her þeþ hevalên wan, Êxo û Buxdo, Loko û Elik,
Hasûxan û Pasûxan rawestan e. Lê Kerr diyar nîne. Kuliki xwe li çemî da.
Leþkêrê Mîrî tîþtîþî kir û xwe li koma siwaran da û xwe bi hevalan ra gîhand
û pirsiyara Kerrî ji wan kir.
Hevalan gotinê:
— Mala te nekeve, be tu ji sibê da li kû bûyî!? Kerrî çar pehlewanên dijmini
kuþtin û her taze li pêþiya te li dû sê pehlewanên dî jî ket û ewan ber
bi piþta wî girê hanê kudandin.
Agir bi serê Kuliki ket. Bi bayê bezê ber bi girikî hajot. Giheþte piþta
giri. Dîna xwe dayê Sosik waye li qurereþkê da noqim bûye. Kerr jî diyar
nîne. Vî alî bezand, wî alî bezand. Çi tiþt nedît. Li milê xwe yê rastê dengê
þîn û girînê bihîst. Li ser milê xwe da zivirî. Dîna xwe dayê waye çend kes
li binê darekê da berev bûne û digirîn. Hajote ser wan. Dîna xwe dayê,
her sê xalên wî yên biçûk li ser serê Kerrî ra rawestane û li ser da digirîn.
Termê dîwane Cindî jî waye ketiye wê derê. Li ser piþta Nijdiyî li xalan
heytand. Hindî xal li ber geriyan. Kuliki nepejirand. Xalên wî bi neçarî li
ber xwe dan. Bû þingîna þûr û mertalan. Kuliki bi dilekî pir birîn þûr diweþand.
Xalan jî bi gef û gur hem li ber xwe didan û hem jî li ber Kuliki
digeriyan.
Kerrî li binê darê bi nalîn gazî Kuliki kir:
— Kulik! Kulik! Dest ji xalên xwe bikiþîne û were vira! Were min kir tu
neke!
Kulik bi neçarî li ser birayê xwe yê birîndar da zivirî. Xalan jî dane dû
wî. Tev li ber serê Kerrî rûniþtin. Kerrî got:
Kulik bira min bêxeberdaniya Werdekê kir, ev yeka hate serê min.
Qudetiyê ez girtibûm. Ez li xwe bayî bibûm. Min digot qay her fermana
dinyayê di destê min da ye. Eger min bi gotina te û Werdekê bikira, qet
ev yeka nedihate serê min. Min mala xwe kavil kir û çar xalên xwe bi
destên xwe kuþt û ez bixwe jî ketim vê rojê da. Werin êdî þerê xwe
362• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM