Bilîcan - Nefel

44
Hê berê sibêdê gewr nebibû ko Kerrî kêlekên xwe guhest. Çavên xwe
vekir. Dîna xwe dayê Kulik hê jî neraza ye û li girê nobedaran tê nava
pêroyan û ji nava pêroyan diçe bal nobedaran. Li dilê xwe da bi Kuliki
keniya û got; pir tirsenok e lo!
Gava ko Kuliki dît, Kerr vaye ji xew rabûye, hate ber serê wî û gotê:
— Ezê bi cilkên guhestî va herim serekî li nava Êlê bigerim û bizanim
kanê çi heye û çi tuneye û zû bizivirim.
Kerrî bawiþk veda û gotê :
— Here ji te ra oxir be!
Kuliki cilkên xwe guhest. Destek cilkên nîvtaþ li xwe kir. Þûr û xencera
xwe li bin da girêda. Li Nijdiyî siwar bû û ji Qîracê daran ber bi êla Mîr
Elî Siwaranî hajot.
Kuliki dixwast, xwe bi mala xalên xwe ra bigehîne û ewan bi vê
qewimînê bihesîne. Ewî dizanî eger xalên wan pê bihesin û neyên þerê
wan, talaþa wan bi êla Mîr Elî Siwaranî tuneye. Bi van hizran ji hevalan
qetiya. Qîracê daran li piþt xwe ra hîþt û her di meydanekê da xwe bi lêvara
çemî ra gîhand. Nijdî zengî kir û xwe li çemî da û derbasî wî alî çemî
bû. Girikek li pêþberî wî bû. Hajote serê girikî. Dîna xwe dayê êleke pir
giran li deþta piþta girikî da daniya. Ser û binê êlê bi hev va nayê xûyanê.
Li bintara êlê deste deste siwar, bînanî kulî û mêhrûyan ber bi lêvara çemî
dikiþin. Hejmara xîzên çeman û xezelên payîzê û stêrên esmanan heye, lê
hejmara siwaran tune ye. Tavê li siwaran dida û nêze, gurz, rim, mertal,
kulavqot, bergustuwan û zirêxên wan li ber tirîþka tava sibêdê diçilvilî û
rewneq û tirîþkên wan dikete nava çavên Kuliki. Kuliki zanî ko ev leþkerê
Mîrê Ereban e. Li dû Bilîcanê diçin. Zû zengî li Nijdiyî da û li piþt girikî
da fitilî. Li bintara giriki da kete þewlekê û ber bi perê konan hajot.
Dixwest ko li nava zomê derkeve, lap li perê zomê dengê meþkkêyan bera
wî li ser xwe da rakêþa. Meþkkêyan bi stiran meþk dikiyan:
Meþkê dikim sêpîkan
Ha li ser rêka çerçîkan
354• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM