Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
imê bînin. Niha me Bilîcan diziye. Kulik ez mêrê diziyê nîninm. Ta ez li vira þerekî nedanêm, ez li vira naçim. Hindî Kuliki gelegî got, Kerrî hindik bihîst. Neimetê Îs jî xwe daye serê giriki û diro da dûrbîn daye ber çavên xwe û vî alî wî alî dinihêre û Xudê Xudêya wî ye ko hawarî bi wan ra bigihîje. Ewî her li niha da karê revê kiriye. Li dilê xwe da dibêje: — Eger siwar hatin, ez nabêjim van. Dema ko siwar bi vana ra gihîþtin, ezê herim xwe li nava qetên daran da veþêrim û guçkên xwe bidim ser hawarî û gaziyan. Hevalên dî hemû li dora Kerrî berev bûne û karê þerî dikin. Þûrên xwe girêdidin. Rim û mertalên xwe diezmînin. Hasûxan jî xwe daye ber Bilîcanê û li dorê ra bûye turik. Geh tûmar dike û geh pê ra þa dibe. Sî dageriya. Lê çi deng û seda ji êla Mîrê Ereban çê nebû. Þev pê ra gihîþt û dîsan jî çi deng û seda ji wan çê nebû. Kes li dû Bilîcanê ra nehat. Evê hindê lap Kerr nerehet dikir. Þevê perda qîrê kiþande ser Qîracê daran û Þargên Lewendan jî, dîsan kesek li dû Bilîcanê ra nehat. Bayekî nerm divizandê û miþîn dikete nava biþî û rêlan. Hemûyê guçkên xwe li ser hawariyê da dagirtibûn. Lê çi deng û seda çê nebû. Te digot qay çi tiþt li êla Mîrê Erebanî neqewimiye. Kerrî li ber kerban didanên xwe disîrikandin û simbêlê xwe dicût. Kulik jî li dilê xwe da þa dibe ko hawarî li dû wan neketiye û belku sibê xwe bi mala xalanên xwe ra bigehîne û wan bi her tiþtî bihesîne. Kulik li nava pêroyan digere. Li Bilîcanê mêze dike. Bilîcan tu dibêjî kareke xezala ye. Navtenga wê zirav û saxiriyên wê tijî û pêsîra wê vekirî û bi xiþtênekê ra serê xwe bilind û guçkên xwe mûç dike. Li Sosikê dinihêre. Sosik weke pezeke gêj lê hatiye. Pirça wê wekî pêþ da geþ nîne. Tûka wê temirî ye. Saxiriyên wê sist û lawaz, zikê wê mezin û skura wê ziravtir bûye. Dêla wê ketiye nava lingan. Gunehê mirovî pê tê. He kê bera xwe bide Sosikê, dê bizanibe, ko Sosik nexweþ e. Kulik hate bal Kerrî û gotê: — Kero bira ezê tiþtekê bêjim, dilê xwe neke ha!« — Bêje ka tu yê dîsan çi bêjî! — Tu bi ya min dikî, sibê eger þerek qewimî, hema li Bilîcanê siwar bibe! Qet li Sosikê siwar nebe! Sosik nexweþe. Yê te li meydana þerî da þepirze bike. — Tu Xudê tu bala xwe bidê lo! Ez dibêjim ta ez þerekî nekim, ez ji vir naçim, tu dibêjî eger þerek hebe. Kuro ezê çawa rabim li hespa dijminê xwe siwar bibim û herim þerê wan. Bila xelk bêjin, tu mêrekî çawayî ko E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 349
hespeke te tunebû, tu li hespa me siwar bûyî Vêca dê hîngê bêjin, te bi hespê me mêranî kir. Yê bêjin eger Kerr li Bilîcanê siwar neba, bi me nikarî. Çima Sosik çi jê hatiye? — Bira were wan keviran ji pêþa xwe bavêje! Sosik nexweþ e. Sosik bi avên golegeniyan maye. Yê te li meydana þerî da þepirze bike. Bilîcan niha ya te ye. Tu niha xudanê wê yî. Xelk jî, kî çi dibêje, bila bêje. — Ez qet çi caran wê kêmasî û serdanivandinê ji dijmini ra nakim û bi hespê dijminî naçim pêþiya wan. — De were her li Nijdiyî siwar bibe. — Na, ez li hespa te jî siwar nabim. Hindî Kuliki da û neda, Kerr serwext nebû. Her çend ko mêjve bû, þevê pencê xwe kutabû ser tefeþa erdê, lê mirovî digot qay hê jî taze seretaya þevê ye. Te digot qay þev qet ji cî nalive. Qet naxwaze bilive. Þeveke reþ û dirêj û gêrt bû. Kulik serî li ser pêroyan nediqetand. Li nava hevalan digeriya. Xew bi çavên kesî nediket. Lê Kerrî hema çawa ko pala xwe da cil û cihuran, hema wisan jî xew ra çû û seg bire avê. Te digot qay li bin konê Werdekê da raza ye. Xurîna xewa wî bû. Kuliki Êxo û Buxdo jî þande bal Neimetê Îsi. Ewan jî xwe dane serê girê Þargên Lewendan û guçkên xwe dane ser deng û sedayan. Lê ji bilî xurexura xewa Kerrî û miþîna daran li ber nermebayê, çi deng û sedayên dî li ber guçkan nediket. Kulik geh diçû bal nobedaran û geh jî dihate bal Hasûxan û Bilîcanê. Geh jî diçû ber serê Kerrî. Lê þev qet ji cî nediliviya. Þevê pencê xwe kutabû ser tefeþa erdê û nediçû. Þevereþ û nihêranî û dijxewî tevî hev bibûn û li ser bêhna Kuliki da peya bibûn. 350• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 299 and 300: dikirin. Sosikê car û baran ling
- Page 301 and 302: Can gorî ezbeniyê De were li ser
- Page 303 and 304: xûlê hêþtiran û oreora wê bû
- Page 305 and 306: 39 Kelekela germa havînê ye. Hewa
- Page 307 and 308: nanî hev in. Rast bi milê rê ra
- Page 309 and 310: Neimet xwe li ser va nebir û bersi
- Page 311 and 312: 40 Hewþan giyayekî gewireþîne.
- Page 313 and 314: serî li ser rêça wê nahilîne.
- Page 315 and 316: hêdîka li serberjêri da þûlik
- Page 317 and 318: guçkên xwe dagirt. Piþtî demeke
- Page 319 and 320: — Nêçîr her nêçîr e, çi vi
- Page 321 and 322: paqij kir û dîsan neyîk naland.
- Page 323 and 324: Evdurehman ewî kellê karmamizê j
- Page 325 and 326: Êxoyî got: Rastî jî tu dibêjî
- Page 327 and 328: didît, te nehîþt. Bi dengedenga
- Page 329 and 330: mewîj û xwliya taze lê zêde dik
- Page 331 and 332: — Kerr were li Sosikê siwar be,
- Page 333 and 334: kûraniya avê da bibîne. Yan jî
- Page 335 and 336: va hêlan û dîsan li wê rêya ko
- Page 337 and 338: Kulik hate cem Kerrî û lê pirsî
- Page 339 and 340: Peyakî bi hejyareya destê xwe ew
- Page 341 and 342: — Te xêre!? — Min xêre. Vêca
- Page 343 and 344: — Kuro bihêle! Xudê kem ewê me
- Page 345 and 346: agirî ra hevalên wan yên dî jî
- Page 347 and 348: wî dagirt û ew li Sosikê siwar b
- Page 349: û hindek xwalî avîte devê xwe.
- Page 353 and 354: min jî hebin, ji min bibexþînin.
- Page 355 and 356: 44 Hê berê sibêdê gewr nebibû
- Page 357 and 358: — Bijîn zarên Hesê Dûdêyî!
- Page 359 and 360: Deriyaya siwaran ji cî leqiyan. Ç
- Page 361 and 362: 45 Gava ko Kuliki dengê meþkkêya
- Page 363 and 364: gîhand. Hajote nav konan. Lê çi
- Page 365 and 366: dûr e û çi aman jî li bal wan t
- Page 367 and 368: zozanan herin, her kî dixwaze, dik
- Page 369 and 370: ketine pêsîra hevdu û hevdu ji s
- Page 371 and 372: serok û mîran li ber xelkê da þ
- Page 373 and 374: Lê emê bi þerê xwe bixwetiyê j
- Page 375 and 376: 47 Emer axa li kûlê da zindanî b
- Page 377 and 378: û bi destên hevdu wan bidin kuþt
- Page 379: mirovên gelfiroþ û welatxor yên
hespeke te tunebû, tu li hespa me siwar bûyî Vêca dê hîngê bêjin, te bi<br />
hespê me mêranî kir. Yê bêjin eger Kerr li <strong>Bilîcan</strong>ê siwar neba, bi me<br />
nikarî. Çima Sosik çi jê hatiye?<br />
— Bira were wan keviran ji pêþa xwe bavêje! Sosik nexweþ e. Sosik bi<br />
avên golegeniyan maye. Yê te li meydana þerî da þepirze bike. <strong>Bilîcan</strong> niha<br />
ya te ye. Tu niha xudanê wê yî. Xelk jî, kî çi dibêje, bila bêje.<br />
— Ez qet çi caran wê kêmasî û serdanivandinê ji dijmini ra nakim û bi<br />
hespê dijminî naçim pêþiya wan.<br />
— De were her li Nijdiyî siwar bibe.<br />
— Na, ez li hespa te jî siwar nabim.<br />
Hindî Kuliki da û neda, Kerr serwext nebû.<br />
Her çend ko mêjve bû, þevê pencê xwe kutabû ser tefeþa erdê, lê mirovî<br />
digot qay hê jî taze seretaya þevê ye. Te digot qay þev qet ji cî nalive. Qet<br />
naxwaze bilive. Þeveke reþ û dirêj û gêrt bû. Kulik serî li ser pêroyan<br />
nediqetand. Li nava hevalan digeriya. Xew bi çavên kesî nediket. Lê Kerrî<br />
hema çawa ko pala xwe da cil û cihuran, hema wisan jî xew ra çû û seg<br />
bire avê. Te digot qay li bin konê Werdekê da raza ye. Xurîna xewa wî bû.<br />
Kuliki Êxo û Buxdo jî þande bal Neimetê Îsi. Ewan jî xwe dane serê girê<br />
Þargên Lewendan û guçkên xwe dane ser deng û sedayan. Lê ji bilî<br />
xurexura xewa Kerrî û miþîna daran li ber nermebayê, çi deng û sedayên<br />
dî li ber guçkan nediket. Kulik geh diçû bal nobedaran û geh jî dihate bal<br />
Hasûxan û <strong>Bilîcan</strong>ê. Geh jî diçû ber serê Kerrî.<br />
Lê þev qet ji cî nediliviya. Þevê pencê xwe kutabû ser tefeþa erdê û<br />
nediçû. Þevereþ û nihêranî û dijxewî tevî hev bibûn û li ser bêhna Kuliki<br />
da peya bibûn.<br />
350• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language