Bilîcan - Nefel

Serê miþk û maran ji baran kêm bûn. Li mêwe, hiþkebar, çerez, þîrînî û
þekirokan bigire, ta zêr, zîv, navmalî, kulavên Xurestanî, mafûrên Îranî,
xiþl û rihel, parçeyên giranbuha, xavikên armûþe rengareng, þalên rîs û solik
û kondereyan li nav baran da hebûn. Derê çîwalekî mewûj û
leblebiyan vekirin û lê baketin. Wê þevê xwarê wan bû þîrînî û þekirok û
mêwe û çerezên cur be cur.
Taze tavê lê da bû ko Kerr û Kulik siwar bûn. Kerrî dîsan dest û piyên
peyaki girêda û ew avîte terkiya xwe û gote hevalan:
Hûn li vir bin, ta ko em hatin. Herdu bira ji hevalan qetiyan û berê hespan
dane nava biþî. Li nava biþî derketin û ketin serberjêrê Qîracê daran.
Serberêjêr kuta kirin û daketin deþtê û li nav saz û qamûþistanê ra derbas
bûn. Qamûþ û cegen lev aliyabû û seranserî deþtê dabûne ber xwe.
Nijdî ser û dêlên xwe kiribû yek. Siwarê xwe li nava dêl û bijiyan da
wenda kiribû. Lê Sosik ne wekî her care. Hemêþe Sosikê pêþî ji Nijdî distand.
Lê niha nawe ketiye nîveka wê û Nijdî da. Nijdî ew para va hêlaye.
Sosik êdî ne ew Sosika berêye. Ser û dêlên xwe wekî her car nagire. Kulik
evê yekê dibîne û dikevgire. Dizgîna Nijdiyî hildikþîne. Gema wî berev
dike, ta ko Sosik bê û li wî derbas bibe. Kerr jî mêj ve ye ko bi vê hindê
hesiyaye, lê li ser xwe va nahîne. Tev giheþtin li ber çemê boþî panî berîn.
Lemelema çemiye. Tu dibêjî qay çem li cî da rawestaye. Nalive. Kerr û
Kulik li vî rexê çemî rawestabûn, rexê dî bi zorê bi wan va dihate xûyanê.
Ta ko mirovî tiþtek neavîta ser rûyê avê, mirovî nizanî av li kî da diçe.
Kerr û Kulik li nava cegen li rex çemî ji hespan peya bûn. Peyak ji terkiya
Sosikê vekirin. Dest û pê û çavên wê jî vekirin. Peyakî çavên xwe miz da
û li dora xwe nihêrî û tirsetirs pirsî:
— Hûnê li vira min bikujin.
Kerr keniya û gotê:
Min carekî ji te ra got, em dîlên xwe nakujin. Lê tu ya rast ji me ra
nebêjî, emê a, li vê derê serê ta parava lêdin.
Peyak elepele bû û got:
— Xalo yezdan kem, ezê ya rast ji we ra bêjim. Ka hûn çi dipirsin ez ji
we ra bêjim.
Kerrî gotê:
— Tu bihurê vî çemî nas dikî?
— Erê xalo ez nas dikim.
Kerrî jê pirsî:
— Êla Eliyê Siwaran niha li kû daniye?
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 337