Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
da, li rex qîvar û kerengtûsiyan da hêþîn dibe. Hewþan‚ germiyanê berewajî hewþana çiyan qol qoliye. Qolên wê dikarin siyeke baþ serast bikin û eger keriyên bizinan lê nehewilin, ta naverasta havînê jî, dimînin. Gava ko Kerr ji hevalan qetiya, berê Sosikê da wê ava ko dîtibû. Lê hindî Sosik dikudand û diçû, bi wê avê ra nedigihîþt. Hindî zengî li Sosikê dida û dihajot, hind diçû ew coka þîn jî li ber çavên wî dûr diket û ji wî direvî. Lê Kerr bê hîvî nedibû. Terka wê avê nedikir. Ew serok û berpirsê karwanî bû. Perîþan li mal da li hîviya wî maye. Çav li rê ye. Bi her cureyî divê ko avê ji hevalan ra, ji pêroyan ra, ji xwe ra peyda bike. Eger kaniyekê, golavekê, golmancekê jî peyda bike, ji mirinê filitîne. Rizgar bûne. Gihîþtiye beriya Þengarê û Bilîcan ji Emer Axayî ra haniye û li Perîþanê bûye xudan. Kerr li vê bîr û hizrê da Sosik zengî dikir û pêþ da diçû. Sosikê xîza elekkirî diqelaþt û pêþ da diçû. Da ko Kerr giheþte besteke seranser hewþan û kerengtûsî. Hindî çavan qeter dikir, tûmên hewþanê û kerengtûsiyan bûn ko mil kutabûn hev û berva diçûn. Hindek ciyan rixtim û li hindek ciyan jî sêrek. Taze qelûnkêþek, yan du qelûnkêþ dibû ko ji hevalan qetiyabû ko bayekî sivik, nermebayekî germ vizandê. Bi rabûna bayê ra gijên kete besta hewþanê. Hewþana þîn û kerengtûsiyên tûsî weke deriyayeke pêlawî hurmicî. Durust bînanî deriyayeke pir þepêl û tûre pêlan li ser pêlan ra dihavît. Kerrî Sosik li besta hewþanê da. Giheþte naverasta bestê. Niþkava bû þingîna karexezalekê û li ber Sosikê rabû. Gava ko çavên Kerrî bi karxezalê ket, desthelatdariya xwe ji dest da. Kerrî nîvê temenê xwe li nêçîr û nêçîrvaniyê da bihorandibû. Nêçîrvanî jê ra bibû xûyekî hemêþeyî. Bêhemdê xwe berê Sosikê da ser kara xezalê. Kara xezalê bînanî bayê bezê li ber Sosikê direvî û li nava besta hewþanê da çerx lê dida. Lê Sosik jî hema li dû wê bû. Kara xezalê dor lê dida. Li hev digeriya û xwe li ber lingên Sosikê ra dikir û rêça xwe diguhest. Lê Sosik jî hespa nêçîrê bû, hema li ser bêhna wê bû. A, li vira na, li dera han, hema hindik dima ko pê ra bigihîþta. Lê kara xezalê dîsan çivane dibû û rêç diguhest. Kara xezalê du sê seriyan li nava besta hewþanê Sosik li dû xwe ra gerand û paþê li besta hewþanê derket û berê xwe da besta xîzê. Dûman li ser bestê ket. Kerr û Sosik û kara xezalê li nava toz û dûmanê da hevdu wenda dikirin. Kara xezalê sê çar seriyan jî li besta xîzê da Sosik çerixand û li dû ra xwe avîte nava qîvaristanê. Karê li ser çend tûmên qîvaran ra qewþ dikir. Sosikê jî durust bînanî wê li ser tûmên qîvaran ra banz dida û simên xwe didana dewsa simên wê. Kara xezalê xwe davîte nav qetên tûmên qîvaran û dor lêdida. Sosikê jî bêhna nêçîrê kiriye, qet E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 311
serî li ser rêça wê nahilîne. Sosik li canîtiya xwe da fêrî nêçîrê bûye. Nêçîrvanî ji wêya ra jî bûye xûyek ji xûyên neterikandî. Lê ew ta roja îro rastî nêçîreke weha beza û bi çift nehatibû. Dirik û qîvaran pelek û saxiriyên Sosikê didirandin. Lê êh li ber çavên Sosikê û Kerrî ra nedihat. Herdu jî bi kara xezalê ra ketine înkê. Hindî bêhna xûnê dida serê wan, hind diçû ji bo girtina nêçîrê tamarezûtir dibûn. Kara xezalê li nava qîvaristanê derket û dîsan xwe avîte naverasta xîzistanê. Kara xezalê sivik bû. Weke çawa pelgek li ser deriyayê dikeve, wisan li ser xîzê ra diþûlikî. Lê Sosik, Kerê pehlewan li ser piþtê bû. Gelek ciyan, ta çîpan li xîzê da çik dibû. Lê dîsan jî li ber xwe dida û çav li ser kara xezalê ranedikir. Li du sê ciyan Kerrî kir ko kara xezalê bide ber reþêþkên tîran. Lê kara xezalê bînanî bayê bezê dibezî. Ta Kerrî bijangên xwe li hev bida, karê li ber çavên wî wenda biba. Kerrî li ber lêva xwe da bi kîn û kerb got: Hey la bêxudanê! Yezdan kem hez kî min giyanê xwe û Sosikê jî li ser te danabe, taze ez dest ji te nakêþim. Kara xezalê piþtî çend ger û çivên pêçane, berê xwe da rojava. Li çavgirtinekê da best kuta kir û xwe avîte nava xilxilên sipî. Ewê dixwast, xwe bavêje çepan û xwe li nepeniyan da li ber çavên nêçîrvanî bezir bike. Li xilxilên sipî ber bi rizdeberan þûlikî. Li rizdeberan xwe avîte kevirê çeqmaqan. Li kevirê çeqmaqan xwe avîte girê Bûdo. Li girê Bûdo xwe avîte mexelê pezkûviyan. Li mexelê pezkûviyan xwe avîte qîracê daran. Li qîracê daran xwe avîte besta dirîreþkan. Li besta dirîreþkan li nava dirî û dar û devenan da, çivane da xwe û ber bi besta xezalan þûlikî. Li besta xezalan dîsan xwe gîhande besta xîzê. Dîsan li besta xîzê xwe avîte besta hewþanê. Sosik û Kerr jî hema wisan li ser bêhna wê ne. Li besta hewþanê jî dîsan weke cara pêþîn xwe avîte nava rizdeberan. Li ser berekî banz dida ser berê din. Lê Sosikê jî per deranîbû. Ew jî hema li dû wê bû. Li nîva rizdeberên sipî da aveke zipezelal hindî lûlikê lûlehengekî jor da dikiþiya. Lê evîna girtina nêçîrê, av çî ye, her tiþt ji bîra Kerr û Sosikê biribû. Herdukan qet avirek jî nedane avê. Fîrefîra Sosikê bû, li ser kevirên çeqmaqan ra qewþ dikir. Taze berê guçkên Sosikê ter dibû ko kara xezalê li sebedê da. Karê bihostekê zimanê xwe deranîbû. Nava wê bînanî tufika asinkeran radibû û rûdiniþt. Sosik hema li ser bêhna wê bû. Karê berê xwe da serhevrazekî û bînanî bayê û birûskê diçû. Sosik jî hema li dû ra. Kar giheþte serê milê. Lê dîsan jî peyakê mirinê li dû wê ra dihat û dest jê nedikiþand. Sosik li ser kevirên sipî ra banzdida û agir li ber nalên wê difirî. Kar li milê da serberjêr daket. Sosikê jî da dû wê. Bû firîna nalekî 312• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 261 and 262: Werdekê ra gîhand. Kerr hêþta l
- Page 263 and 264: Konê weyê mîrate bimîne hîviya
- Page 265 and 266: ûn, fîncana qawê li ber wan mab
- Page 267 and 268: 34 Þevê cîhan dagîr kiriye. Her
- Page 269 and 270: Bû çîreçîra qelema Mîrzay^ û
- Page 271 and 272: Hevrê destê xwe dirêj kir û nam
- Page 273 and 274: çend ko dilê min dixwast, ez bi h
- Page 275 and 276: 36 Hê koça kurên Werdekê li ber
- Page 277 and 278: Ca gavekê dizgîna Sosikê hilkiþ
- Page 279 and 280: Vêca li dû ra bi ken û devkî go
- Page 281 and 282: Hûnê herin kaniya rêvînga, li s
- Page 283 and 284: Mixên wan zîvîn in... Guhê wan
- Page 285 and 286: 37 Werdek bi dilekî kul û serekî
- Page 287 and 288: — Dîwanê delal li her oxirê da
- Page 289 and 290: Dîwane Cindî jî li dirêjaya tem
- Page 291 and 292: navtengê bibe av û þêlav. Dê w
- Page 293 and 294: hilkiþiya. Hê dîwane li pêsîra
- Page 295 and 296: daketibû serê rê û pêþ da di
- Page 297 and 298: Kerrî serê kudikê yê jê kirî
- Page 299 and 300: dikirin. Sosikê car û baran ling
- Page 301 and 302: Can gorî ezbeniyê De were li ser
- Page 303 and 304: xûlê hêþtiran û oreora wê bû
- Page 305 and 306: 39 Kelekela germa havînê ye. Hewa
- Page 307 and 308: nanî hev in. Rast bi milê rê ra
- Page 309 and 310: Neimet xwe li ser va nebir û bersi
- Page 311: 40 Hewþan giyayekî gewireþîne.
- Page 315 and 316: hêdîka li serberjêri da þûlik
- Page 317 and 318: guçkên xwe dagirt. Piþtî demeke
- Page 319 and 320: — Nêçîr her nêçîr e, çi vi
- Page 321 and 322: paqij kir û dîsan neyîk naland.
- Page 323 and 324: Evdurehman ewî kellê karmamizê j
- Page 325 and 326: Êxoyî got: Rastî jî tu dibêjî
- Page 327 and 328: didît, te nehîþt. Bi dengedenga
- Page 329 and 330: mewîj û xwliya taze lê zêde dik
- Page 331 and 332: — Kerr were li Sosikê siwar be,
- Page 333 and 334: kûraniya avê da bibîne. Yan jî
- Page 335 and 336: va hêlan û dîsan li wê rêya ko
- Page 337 and 338: Kulik hate cem Kerrî û lê pirsî
- Page 339 and 340: Peyakî bi hejyareya destê xwe ew
- Page 341 and 342: — Te xêre!? — Min xêre. Vêca
- Page 343 and 344: — Kuro bihêle! Xudê kem ewê me
- Page 345 and 346: agirî ra hevalên wan yên dî jî
- Page 347 and 348: wî dagirt û ew li Sosikê siwar b
- Page 349 and 350: û hindek xwalî avîte devê xwe.
- Page 351 and 352: hespeke te tunebû, tu li hespa me
- Page 353 and 354: min jî hebin, ji min bibexþînin.
- Page 355 and 356: 44 Hê berê sibêdê gewr nebibû
- Page 357 and 358: — Bijîn zarên Hesê Dûdêyî!
- Page 359 and 360: Deriyaya siwaran ji cî leqiyan. Ç
- Page 361 and 362: 45 Gava ko Kuliki dengê meþkkêya
serî li ser rêça wê nahilîne. Sosik li canîtiya xwe da fêrî nêçîrê bûye.<br />
Nêçîrvanî ji wêya ra jî bûye xûyek ji xûyên neterikandî. Lê ew ta roja îro<br />
rastî nêçîreke weha beza û bi çift nehatibû. Dirik û qîvaran pelek û<br />
saxiriyên Sosikê didirandin. Lê êh li ber çavên Sosikê û Kerrî ra nedihat.<br />
Herdu jî bi kara xezalê ra ketine înkê. Hindî bêhna xûnê dida serê wan,<br />
hind diçû ji bo girtina nêçîrê tamarezûtir dibûn. Kara xezalê li nava qîvaristanê<br />
derket û dîsan xwe avîte naverasta xîzistanê. Kara xezalê sivik<br />
bû. Weke çawa pelgek li ser deriyayê dikeve, wisan li ser xîzê ra diþûlikî.<br />
Lê Sosik, Kerê pehlewan li ser piþtê bû. Gelek ciyan, ta çîpan li xîzê da çik<br />
dibû. Lê dîsan jî li ber xwe dida û çav li ser kara xezalê ranedikir. Li du sê<br />
ciyan Kerrî kir ko kara xezalê bide ber reþêþkên tîran. Lê kara xezalê bînanî<br />
bayê bezê dibezî. Ta Kerrî bijangên xwe li hev bida, karê li ber çavên<br />
wî wenda biba. Kerrî li ber lêva xwe da bi kîn û kerb got:<br />
Hey la bêxudanê! Yezdan kem hez kî min giyanê xwe û Sosikê jî li ser<br />
te danabe, taze ez dest ji te nakêþim.<br />
Kara xezalê piþtî çend ger û çivên pêçane, berê xwe da rojava. Li çavgirtinekê<br />
da best kuta kir û xwe avîte nava xilxilên sipî. Ewê dixwast, xwe<br />
bavêje çepan û xwe li nepeniyan da li ber çavên nêçîrvanî bezir bike. Li<br />
xilxilên sipî ber bi rizdeberan þûlikî. Li rizdeberan xwe avîte kevirê çeqmaqan.<br />
Li kevirê çeqmaqan xwe avîte girê Bûdo. Li girê Bûdo xwe avîte<br />
mexelê pezkûviyan. Li mexelê pezkûviyan xwe avîte qîracê daran. Li<br />
qîracê daran xwe avîte besta dirîreþkan. Li besta dirîreþkan li nava dirî û<br />
dar û devenan da, çivane da xwe û ber bi besta xezalan þûlikî. Li besta<br />
xezalan dîsan xwe gîhande besta xîzê. Dîsan li besta xîzê xwe avîte besta<br />
hewþanê. Sosik û Kerr jî hema wisan li ser bêhna wê ne. Li besta hewþanê<br />
jî dîsan weke cara pêþîn xwe avîte nava rizdeberan. Li ser berekî banz dida<br />
ser berê din. Lê Sosikê jî per deranîbû. Ew jî hema li dû wê bû.<br />
Li nîva rizdeberên sipî da aveke zipezelal hindî lûlikê lûlehengekî jor da<br />
dikiþiya. Lê evîna girtina nêçîrê, av çî ye, her tiþt ji bîra Kerr û Sosikê<br />
biribû. Herdukan qet avirek jî nedane avê. Fîrefîra Sosikê bû, li ser kevirên<br />
çeqmaqan ra qewþ dikir. Taze berê guçkên Sosikê ter dibû ko kara<br />
xezalê li sebedê da. Karê bihostekê zimanê xwe deranîbû. Nava wê bînanî<br />
tufika asinkeran radibû û rûdiniþt. Sosik hema li ser bêhna wê bû. Karê<br />
berê xwe da serhevrazekî û bînanî bayê û birûskê diçû. Sosik jî hema li dû<br />
ra. Kar giheþte serê milê. Lê dîsan jî peyakê mirinê li dû wê ra dihat û dest<br />
jê nedikiþand. Sosik li ser kevirên sipî ra banzdida û agir li ber nalên wê<br />
difirî. Kar li milê da serberjêr daket. Sosikê jî da dû wê. Bû firîna nalekî<br />
312• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language