Bilîcan - Nefel

nanî hev in. Rast bi milê rê ra bigirin. Agaya we ji hevdu hebe. Eger jî ba
li we rabû, û we nikarî hûn rêka xwe bidomînin, her yek ji we perûyekê
bi serê rimên xwe va bikin û li cîda rûnên û terka hevdu nekin. Lê bi min
wereng bagera xîzê yê çê nebe. Hewa sayiye. Dê îca bi xatirê we.
Kerrî ev got û zengî li Sosikê da û berê Sosikê da wê ava ko li ber çavên
wî ketibû. Li hindek ciyan da lingên Sosikê ta kaban li xîzê da çik dibû.
Sosikê bi zorê lingê xwe ji xîzê der dixist. Lê li hindek ciyan da xîz hindik
bû. Kerr li nava toz û dûmanê da li ber çavên hevalan wenda bû. Toza li
ber simê Sosikê li hewa ket û bînanaî dûkeleke gewir xetek kiþande pêsîra
deþtê û ber bi asimanan quloz bû. Piþtî demekê ewê dûkela gewir ji hev
berda. Bayek rabû û cîhan reþ û tarî kir. Li her alî dûman quloz bû. Bû
xuþîna xîza hûr û xîz li rê ket. Xuþîna xîza hûr bû, li ber simên pêroyan
radibû û berî wan dikete serê rê û ser hev ra diqulibî. Li demekê da besta
xîzê weke deriyayeke bêbin pêl veda. Pêlan li ser hevdu ra davîtin û hevraz
û berjêr li hev digeriyan. Lemelema deriyaya xîzê bû. Þepêlan li se hev ra
diavîtin. Ba berebere tundtir û gujtir dibû. Bû oreora hêþtiran û hîrehîra
hesp û hêstiran. Qentera hêþtiran rast ketibûn rê û diçûn. Lê hesp nikarîn
pêþ da biçûyana. Hesp û hêstir li nava bagera xîzê da li hev aliyan.
Seroqûno bûn. Karwanî neçar man, li hespan peya bûn û hesp destkêþ
kirin û ketin dû hêþtiran. Lê hesp û hêstir li dû wan nediçûn. Hîrehîr û
fîrefîra hespan bûn û þeh radibûn. Ba lev zivirî. Bû firtone û bagera xîzê.
Bagerê her alî reþ û tarî kir. Karwanî neçar man, hêþtir yêx kirin. Hefsarê
hespan avîtin cihazên hêþtiran û çawa ko Kerrî gotibû wana, her yekê
perûyekî sipî bi serê rimên xwe va îþkeîþk girêdan û binê riman danîn
erdê û serê riman li hewa girtin û hemû berevî ser hev bûn û serên xwe
dane ser hev û li ber pesêva hêþtiran da rûniþtin. Bayê dil hebû kum û
kolozên wan li serên wan birevanda û lêdida rim li destên wan da vî alî wî
ditewand. Dikir ko riman ji destên xudanan derîne. Lê her yek bînanî
qirniyê bi rimên xwe va zeliqîn. Destek li riman û yek li kum û kolozan.
Hindî zora wan hebû, rimên xwe tund li destên xwe da girtin û kum û
kolozên xwe temisandin serên xwe û li ber xwe dan û nehîþtin rimên wan
ji destên wan û kumên wan ji serên wan bikevin erdê. Bû þelp û telpa
perûyan û hesp pêþ da lê silikîn, lê paþê hêdî hêdî êm bûn. Ba hindî diçû
gujtir dibû. Weke lêmiþteke tund xuþîna xîzê bû. Xîz li dora wan ra bû
çenber. Bayê lêdida û xîz li dora wan û pêroyan da berev dikir. Ew alayên
sipî ko bi serên riman va hatibûn darda kirinê, her yek bînanî kotirek serjêkirî
vî alî wî alî per lê didan û li ber giyanê xwe didan û xwe diçirçi-
306• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM