Bilîcan - Nefel

39
Kelekela germa havînê ye. Hewa roj bi roj germ û germtir dibe. Nîvroya
tav li raserî serê mirovî radiweste. Hema bînanî mixekî li nîveka asimani
da kutayî cî da diraweste û nalive. Mixekî zêrînê perperkî bê hej û liv.
Eger bilive jî mirov agah ji hej û liva wê nabe. Li hindek ciyan hulma
germ ji erdê û asimanan quloz dibe. Lê li hindek ciyan her ew hulma jî
tuneye. Her der hiþk û germ û sinciriye. Mejiyê mirovî li serê mirovî da
diqijile. Hindî karwanê kurên Werdekê berjêr diçe, hind diçe hewa germ
û germtir dibe. Çiya dibin kolotên rûte xîzê. Çi deng û bas li çem û
kaniyan niye. Ji bilî xîzê û xîzistanê tiþteke dî li ber çavan nakeve. Erd û
esman bînanî sêlên sor sincirîne. Ba nayê. Her cara ko bê jî, weke guriyên
agirê kûrexanan davêje nav çavên mirovî. Hindik dimîne rû simbêlên
mirovî bikuzirîne. Eve demanê çend rojane ko çiya û mêrg û çîmen û
daristan li piþt serê xwe ra hêlane. Hindî çav qeter dike, deþteke rip û
raste. Mirov ko weha li binê deþtê dinihêre, tiþtek wekî avê li ber çavên
mirovî dikeve. Erê tiþtek wekî çemekî, wekî cobareke avê, cobarek ava
þîn, wekî maran li binê deþtê da, ew cîhê ko mirov we hizir dike êdî kutaya
deþtêye, cobareke þîne avê çivana dide xwe û ber bi binê deþtê diþûlike.
Kerr li pêþiya karwanî ketiye. Daliqiyayî, daliqiyayî, daketî daketî
pêþ da diçin. Eva du roj in pêroyên wan av nevexwarine. Bixwe jî her
wisan. Kef li ser devên hesp û hêstir û hêþtiran ketiye. Hêþtir li besteke
weha da eger çendîn rojan jî bêav bimînin, êh li ber çavên wan ra nayê.
Lê hesp û hêstir berewajî wan divê ko layê kêm rojê du sê caran bêne avdanê.
Ew jî li wê germiyan û bejiya bê av da. Li danê havînê û li wê besta
germ û li wê hewaya wisan cigersoj da hesp ko qet çi giyanlibereke dî jî
tab nake. Bona van ajelana agir li serê Kerr û hevalan ketiye. Li ber tîhnîtiyê
dev û lêvên wan bizmirîne. Raste ko çar meþkên tijî av li ser piþta
pêroyane, lê li tirsa roja reþ da, dest li ava meþkan nadin. Nizanin yê çi
bikin. Her tenê bi milê rê ra girtine û pêþ da dikudînin. Ber û best tev da
xîz û xîzistan e. Xîz li saxiriyê hespane. Lingê hespan ta fêza çokan li xîzê
da çik dibin. Xîz wisan hûre tu dibêjî, ko li elek û bêjingan dan e. Tu
304• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM