Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
Me yê dibezande nava gulsosin û beybûn û rihan, na Xudê wan zeviyan... Li me xweþ dihat dengê kewên rube, zarîna quling, na Xudê nalîna berx û kalîna ewan miyan... Wezê sûnd dixom bi banê bilind, heft stêran, wezê li ser te ra nahebînim çi zeriyan... Delalê la li lalê.... Li dû pasûxan ra bû kalîna Kerrî û weha qîrandê: Delalê lê lê lê li lê lêlê.... Xaziya hînga malên me dinîbûn, delalê dînê li warê nêçîrê, li serê gir û wê baniyê... Tu yê bi koma qîz û bûkan va dihatî bindarûkê li ser kaniyê... Minê ji te ra nêçîr dikir karxezala þîrmij bi wateya qurbaniyê... Na Xudê minê ji te ra dihanî dil û hinavên xûnavî wek nimûne û nîþaniyê... Tu evîna ber vî dilî þeva nîvê þevê ji min ra dihatî cêjivaniyê... Wemê ta seyrika sibêdê tev diketin kêf û henek, laqirdî û evaniyê... Ezê sûnd dixom bi þêx û þemsan, divê ko ez te bikim ji mala giran ra weke serejin û keybaniyê... Bi dengê Kerrî ra êdî çi deng û seda ji çi kesî nehat. Hêdî hêdî hemû xew ra çûn. Lê Hasûxan û Pasûxan ta sibêdê bi gered nobedarî kirin. Bi berbanga sibêdê ra hewa pir sar bû. Di gel sarbûna hewayê ra hemû qilqilîn. Kêlekên xwe guhestin. Hasûxan û Pasûxan hatin hundirê xîvetê û bangî hevalan kirin: — Rabin ! Rabin! Derenge! Bi dengên wan ra hemû ji xew rabûn. Li nava cil û cuhor û kulavan derketin. Teviziyên xwe rast kirin. Sibêdebaþî dane hev. Her yek ber bi kor û kendalekî çûn. Li dû ra hatin û bi rêz li ser kaniyê serçavên xwe þoþtin. Li dû ra Evdurehmanê Terikî serê yekê letek nan û hindek murtuxe danê û her yek hema wisan li dora kaniyê rûniþtî, xerîkî xwarinê bûn. Hestikên kudikê li ser kaniyê bibû lod. Kerrî li bin va dîna xwe dida loda hestikan. Bi lez taþtêya xwe xwarin û koça xwe bar kirin û ketin rê. Hê li guherê derneketibûn, ko boþê hêþtiran dîsan weke hemêþe li nav konan ber bi qîvaristanê dikiþiyan. Meyaya çîle çavreþ vê carê bêy kudik ketibû pêþiya E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 301
xûlê hêþtiran û oreora wê bû. Karwan li nav xûlê hêþtiran ra derbas bûn. Hê xûlê hêþtiran kuta nekiribûn, ko dîna xwe danê çil pêncî siwarên tev girêdayî waye keriyekî pezên çîle qerqaþ ko nêzîkî pêncsed pezî dibû, dane pêþiya xwe. Sê term jî li ser piþta hespan girêdayî bûn. Hespên ko term li ser piþta wan girêdayî bûn, li dû xwe ra kiribûn êrdekê. Çek û rextên kuþtiyan jî hema wisan bi terkiya hespên wan va girêdayî bûn. Siwar û keriyên pezî hatin û li wana bihorîn. Karwanî besta qîvaristanê kuta kirin û berê wan kete newalekî. Newal, newaleke hind kûr nibû. Lê hindekî serhevraz ketibû. Demeke xurt pê çû, ta ko li ser ketin. Gava ko li ser hevrazê newalê ketin û giheþtin hêsiyê. Dîmen bi giþtî dihate guherînê. Navçeyeke mezin û bi dar û bar bi wan va hate xûyanê. Hindî çavan kar dikir, gund û bajar û bajêrke bûn ko mil kutabûn hev û ber va diçûn. Her aliyê wê navçê li dûr va çiyayên bilind û serkever kiribûn helboqa xwe da. Li hêsiyê da berjêr bûn. Serberjêrekî tund û zivir bû. Hevalan alî hev kirin, teng û ber û qûþ û palûmên pêroyan þidandin. Kerr kete pêþiyê û karwanî da dû wî. Li ser berjêri da ber bi dar û baran þûlikîn. Ta ko ew serberjêra, kuta kirin, roj hate raserî serê wan. Ketin nava dar û baran. Her alî rêkê darên bîh û çinarên destçandî dabûne ber xwe. Li gelek ciyan da rê teng dibû. Serên darên herdu aliyên rê giheþtibûn hev. Xoþîna ava cokekê bû li rex rê ra derbas dibû û dikete nava daristanê. Rê li nîveka gundekî çil pêncî malî ra derbas bû. Seyên gundi hêriþ anîne ser karwanî. Lê du sê kesan xwe dane pêþiya san, da ko karwan bihorîn. Jinên gund hemûyê reþ girtibûn û sûretên xwe dirandibûn. Çavên mêran þil û serên wan li ber da bû. Mirovî li reng û rûyê gundiyan ra dizanî ko qeziyayek li wan qewimiye. Li gund derketin. Li ber goristana gund ra bihorîn. Goristan li perê gund bû. Gorinên kewn mil kutabûn hev. Li ser piþka zore gorinan giy lev aliya bû. Piþka zore gorinan, gorinên dêriz bûn. Lê tek û tûk jî tê da ber çavan diketin ko hatibûn selbend kirinê. Yan jî bi keviran dîwarek li dorê hilcinîbûn. Du gor jî qubik kirîbûn. Li fêza gorinan çar gorên hindî hev, li rex hev da bera mirovî li ser xwe da radikiþand. Xweliya gorinan taze û ter bû. Bêhna xweliya taze da serê karwaniyan. Evdurehmanê Terikî bi yarî û tirane got: — Ewanê hanê taze razan e ha. Êxoyê File li bersiva wî da got: — Tê jî dê rojekê razê yî, lê xwzî zû xew bi te biketa. — Bê emeko, ez razêm lê kî ji zikê te yî qedele ra bixebite? 302• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 251 and 252: Lê ridênsipiyan gotin: »Tu biþ
- Page 253 and 254: »Hey wî wî...hey wî wî hey wî
- Page 255 and 256: »Herin bêjin Emer Axayî, eva hef
- Page 257 and 258: 33 Peyakên Emer Axayî stuxwar û
- Page 259 and 260: Dayîka wê çû li ber serê wê r
- Page 261 and 262: Werdekê ra gîhand. Kerr hêþta l
- Page 263 and 264: Konê weyê mîrate bimîne hîviya
- Page 265 and 266: ûn, fîncana qawê li ber wan mab
- Page 267 and 268: 34 Þevê cîhan dagîr kiriye. Her
- Page 269 and 270: Bû çîreçîra qelema Mîrzay^ û
- Page 271 and 272: Hevrê destê xwe dirêj kir û nam
- Page 273 and 274: çend ko dilê min dixwast, ez bi h
- Page 275 and 276: 36 Hê koça kurên Werdekê li ber
- Page 277 and 278: Ca gavekê dizgîna Sosikê hilkiþ
- Page 279 and 280: Vêca li dû ra bi ken û devkî go
- Page 281 and 282: Hûnê herin kaniya rêvînga, li s
- Page 283 and 284: Mixên wan zîvîn in... Guhê wan
- Page 285 and 286: 37 Werdek bi dilekî kul û serekî
- Page 287 and 288: — Dîwanê delal li her oxirê da
- Page 289 and 290: Dîwane Cindî jî li dirêjaya tem
- Page 291 and 292: navtengê bibe av û þêlav. Dê w
- Page 293 and 294: hilkiþiya. Hê dîwane li pêsîra
- Page 295 and 296: daketibû serê rê û pêþ da di
- Page 297 and 298: Kerrî serê kudikê yê jê kirî
- Page 299 and 300: dikirin. Sosikê car û baran ling
- Page 301: Can gorî ezbeniyê De were li ser
- Page 305 and 306: 39 Kelekela germa havînê ye. Hewa
- Page 307 and 308: nanî hev in. Rast bi milê rê ra
- Page 309 and 310: Neimet xwe li ser va nebir û bersi
- Page 311 and 312: 40 Hewþan giyayekî gewireþîne.
- Page 313 and 314: serî li ser rêça wê nahilîne.
- Page 315 and 316: hêdîka li serberjêri da þûlik
- Page 317 and 318: guçkên xwe dagirt. Piþtî demeke
- Page 319 and 320: — Nêçîr her nêçîr e, çi vi
- Page 321 and 322: paqij kir û dîsan neyîk naland.
- Page 323 and 324: Evdurehman ewî kellê karmamizê j
- Page 325 and 326: Êxoyî got: Rastî jî tu dibêjî
- Page 327 and 328: didît, te nehîþt. Bi dengedenga
- Page 329 and 330: mewîj û xwliya taze lê zêde dik
- Page 331 and 332: — Kerr were li Sosikê siwar be,
- Page 333 and 334: kûraniya avê da bibîne. Yan jî
- Page 335 and 336: va hêlan û dîsan li wê rêya ko
- Page 337 and 338: Kulik hate cem Kerrî û lê pirsî
- Page 339 and 340: Peyakî bi hejyareya destê xwe ew
- Page 341 and 342: — Te xêre!? — Min xêre. Vêca
- Page 343 and 344: — Kuro bihêle! Xudê kem ewê me
- Page 345 and 346: agirî ra hevalên wan yên dî jî
- Page 347 and 348: wî dagirt û ew li Sosikê siwar b
- Page 349 and 350: û hindek xwalî avîte devê xwe.
- Page 351 and 352: hespeke te tunebû, tu li hespa me
xûlê hêþtiran û oreora wê bû.<br />
Karwan li nav xûlê hêþtiran ra derbas bûn. Hê xûlê hêþtiran kuta<br />
nekiribûn, ko dîna xwe danê çil pêncî siwarên tev girêdayî waye keriyekî<br />
pezên çîle qerqaþ ko nêzîkî pêncsed pezî dibû, dane pêþiya xwe. Sê term<br />
jî li ser piþta hespan girêdayî bûn. Hespên ko term li ser piþta wan girêdayî<br />
bûn, li dû xwe ra kiribûn êrdekê. Çek û rextên kuþtiyan jî hema<br />
wisan bi terkiya hespên wan va girêdayî bûn. Siwar û keriyên pezî hatin<br />
û li wana bihorîn.<br />
Karwanî besta qîvaristanê kuta kirin û berê wan kete newalekî. Newal,<br />
newaleke hind kûr nibû. Lê hindekî serhevraz ketibû. Demeke xurt pê<br />
çû, ta ko li ser ketin. Gava ko li ser hevrazê newalê ketin û giheþtin hêsiyê.<br />
Dîmen bi giþtî dihate guherînê. Navçeyeke mezin û bi dar û bar bi wan<br />
va hate xûyanê. Hindî çavan kar dikir, gund û bajar û bajêrke bûn ko mil<br />
kutabûn hev û ber va diçûn. Her aliyê wê navçê li dûr va çiyayên bilind<br />
û serkever kiribûn helboqa xwe da. Li hêsiyê da berjêr bûn. Serberjêrekî<br />
tund û zivir bû. Hevalan alî hev kirin, teng û ber û qûþ û palûmên pêroyan<br />
þidandin. Kerr kete pêþiyê û karwanî da dû wî. Li ser berjêri da ber bi<br />
dar û baran þûlikîn. Ta ko ew serberjêra, kuta kirin, roj hate raserî serê<br />
wan. Ketin nava dar û baran. Her alî rêkê darên bîh û çinarên destçandî<br />
dabûne ber xwe. Li gelek ciyan da rê teng dibû. Serên darên herdu aliyên<br />
rê giheþtibûn hev. Xoþîna ava cokekê bû li rex rê ra derbas dibû û dikete<br />
nava daristanê. Rê li nîveka gundekî çil pêncî malî ra derbas bû. Seyên<br />
gundi hêriþ anîne ser karwanî. Lê du sê kesan xwe dane pêþiya san, da ko<br />
karwan bihorîn. Jinên gund hemûyê reþ girtibûn û sûretên xwe dirandibûn.<br />
Çavên mêran þil û serên wan li ber da bû. Mirovî li reng û rûyê<br />
gundiyan ra dizanî ko qeziyayek li wan qewimiye. Li gund derketin. Li<br />
ber goristana gund ra bihorîn. Goristan li perê gund bû. Gorinên kewn<br />
mil kutabûn hev. Li ser piþka zore gorinan giy lev aliya bû. Piþka zore<br />
gorinan, gorinên dêriz bûn. Lê tek û tûk jî tê da ber çavan diketin ko hatibûn<br />
selbend kirinê. Yan jî bi keviran dîwarek li dorê hilcinîbûn. Du gor<br />
jî qubik kirîbûn. Li fêza gorinan çar gorên hindî hev, li rex hev da bera<br />
mirovî li ser xwe da radikiþand. Xweliya gorinan taze û ter bû. Bêhna<br />
xweliya taze da serê karwaniyan. Evdurehmanê Terikî bi yarî û tirane got:<br />
— Ewanê hanê taze razan e ha.<br />
Êxoyê File li bersiva wî da got:<br />
— Tê jî dê rojekê razê yî, lê xwzî zû xew bi te biketa.<br />
— Bê emeko, ez razêm lê kî ji zikê te yî qedele ra bixebite?<br />
302• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language