Bilîcan - Nefel

helalgoþt e. Xudê xûna wê halal kiriye. Tu çima pê nerehet dibî. Were alî
min em karê qelîsêl û rêtik û biþî û murtoxeyê bikin. Eger xudanê wê jî
hat, Kerr waye dibêje, emê du beranberî buhayê wê bidine xudanî. Emê
bêjin kete nav dest û piyên hespan û hespan lê da, em neçar man me ser
jê kir. Ma vir bi kaviran e? Were alî min! were!
Kerr pê keniya û got:
— De rast dibêjeþ here alî, te em bizdandin lo!
Kulik ber bi Evdurehmanê Terikî çû.
Hê cendekê kudikê li nava posti da bû ko hevalan bermil bermil qirþ û
qal û kotik û qurm û devendeþtî anîn û li ber kuçikê þivanan li ser hev da
qûç kirin. Êxo û Neimet alî hev agirek dadan.
Evdurehmanê Terikî jî devê tayê ardî vekir. Teþt li ardî berxweþ kir û
danî rex kaniyê. Li dû ra çend tas av berda nav ardi û milên xwe ta anîþkê
veda û arþêlkek çê kir. Arþêlk li nava teþtê da lev gerand û hevraz û berjêr
miz da û hevîrekî ronî roqav çê kir û teþtik wêda da û bi sifrikek çerm ew
nixabt. Vêca sêla þoþtî ra kir û danî ser kuçikê. Elik û Loku jî dil û hinav
û navgelên kudikê deranîbûn û diþoþtin. Evdurehman jî çû alî wan û dil
û hinav û navgel tev þoþtin û anîn û avîtin nav sêla sor bûyî. Bû çizeçiza
dil û hinav û navgelan. Ta ko dil û hinav sor bûn, Elik û Loku cendekê
kudikê geh gehî kirin jî û avek li ser da rijandin û kirin beroþekê û hanîn
danîn rex kuçikî. Evdurehman jî dil û hinavên sor bûyî li nav sêlê deranî
û berda nava tawikekê. Qijîn li binê tawikê ket. Li dû ra goþtê kudikê berda
nav sêlê û sêl danî ser agirî. Vêca ew dil û hinavên sorkirî li hevalan
parve kir. Bû mirçemirça devên wan. Evdurehman devê xwe mirçand û
got:
— Beh beh! Destkuja Kerrî çend xweþ e.
Kuliki gotê:
— De bixwe bila jehriya marê serkesk be!
Evdurehmanî gotê:
— Ne tu jî waye dixoy!
Êxoyê File bi tirane gote Evdurehmanî:
— Na, na destkuja Kerrî nîne, destpêja te ye wisan xweþ e.
Ji bilî Kerrî hemû keniyan. Kerr li cî yê xwe da timijî bû. Lê hegera
nerehetiya xwe nizanî. Gelo li ber gotinên Kuliki timijî bû, yan li ber serjêkirina
kudikê bû? Bixwe jî nizanî. Lê tiþtekê li nava dilê wî da ew nerehet
dikir. Hesp û hêstiran jî serên xwe dabûne ber saxiriyên hev û vizik û
pêþû li hevdu diqewirandin. Carinan jî dikirin firefir û difinên xwe paqij
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 297