Bilîcan - Nefel

wî. Bêy hemdê xwe dest avît terkiya Sosikê û kemenda xwe li terkiya wê
vekir û hajote ser hêþtira çîle çavreþ. Hêþtir li Sosikê silikî û xwe avîte nava
qîvaran. Kerrî da dû wê. Du sê caran kemend avîte skura kudikê. Lê
kudik sil bû û li dora maka xwe ra kete çerxê. Kerr da dû wê. Her duk li
dora meyaya çîle çavraþ ra hatin û çûn. Kerrî kudik ji makê qetand.
Kudikê xwe avîte nava qîvaran. Li dora qoleke qîvar ra bû turik. Bû oreor
û zarezara kudikê û makê. Kerrî Sosik li qîvaran da. Bû þîheþîha Sosikê.
Kerr kemenda xwe li dor serê xwe ba kir û avîte skura kudikê. Kemend li
skura wê aliya. Kerrî ew li dû xwe ber bi kaniya guherê kaþ kir. Maka
kudikê kef li ser devi ketî, hêriþ anî ser Kerrî. Kerrî du sê caran rima xwe
dirêjî maka wê kir. Meya li rima Kerrî tirsiya û li dora wan ra bû turik.
Kerrî her wisan siwarî kemend li dora kudikê aland û zengî li Sosikê da û
kemend li lingên kudikê þidiya. Li dû ra Kerr li Sosikê peya bû û kemend
li nav lingên kudikê ra derbas kir û kiþan û ew li erdê da û pê kemendê
baþ her çar lingên kudikê girê da. Kudikê dikire oreor û xwe li erdê
diçirçirand. Kerrî destê xwe avîte xencerê, li ber piþta xwe deranî û hindî
tawa milê wî hebû, xencer li kevçika dilê kudikê da daçikand. Bû zarîna
kudikê û fîþqîna xûne li ber xencerê ra avîte hewa. Destê Kerrî ta anîþkê
li xûna kudikê da sor bû. Zarezara kudikê bû. Te digot qay zarikeke þîrmij
e û li ber êþ û azarê digirî û gazî dayîka xwe dike. Maka wê jî li dora
wê û Kerrî ra çerx lê dida û dikire oreor. Te digot qay maka kudikê
lavayiyan li Kerrî dike û li ber Kerrî digere û lê dipare û dibêjê, tu û oxira
xwe tu kudika min ser jê neke. Tu û oxira xwe tu destê min û kudika min
ji hev neqetîne. Lê êdî xûnê berê çavên Kerrî girtiye. Bi zarezara makê û
kudikê ra li ber xwe da got: Xudê xûna wan helal kiriye, ez çi bikim. Lê
maka kudikê terka wan nedikir. Kerr li Sosikê siwar bû û rima xwe da
destê xwe û maka wê raqetand. Maka kudikê bi neçarî û bi zarezar çû gihîþte
xûlê hêþtiran. Kerr zivirî ser cendekê kudikê. Xûnê hiriya kudikê ya
sipîçîl sor û gevez kiribû. Hê jî fîþe fîþa xûnê bû li ber xencerê ra hildavît.
Hê jî kudikê dest û piyên xwe dadikuta. Hê jî zarezara wê bû. Lê berebere
dengê wê hêdî û zelûl û melûl bû. Xûn jî êdî hêdî hêdî diçikiya. Kudik
êdî ji hal diket. Kerrî dest avîtê û bizorê xencer li pêsîr wê kiþande derva.
Bi kiþandina xencerê ra, kudik veciniqî û bi tundî xwe çirçirand.Kerrî êdî
kelên nedayê û xencera xwe ya xûnavî danî ser skura wê û gerdena wê ya
zirav birî û serê wê ji cendekan cuda kir. Xûneke hindik ji rehên skura
kudikê kiþiya. Bû fîþefîþa bêhnê li qirqirîþka wê ra avîte derva. Êdî serê
kudikê li ser leþê wê nibû. Lê hê jî kudikê dest û piyên xwe li hev didan.
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 295