Bilîcan - Nefel

û halekî hêstir li nava dehlê deranî û ber bi hespan zivirand. Ta ko
Neimet li nav dehlê derket, ta ser girkê milên wî jî ter bibû. Þelpetelpa wî
bû. Çarixên wî tijî av bibûn. Te digot qay ewî her bi cilikan va xwe li avê
daye. Nikarî li ber giraniya þal û þapikan piyên xwe biavîta. Hemû bi
Neimeti keniyan. Her yekê tiþtek digotinê. Neimeti piþta xwe da wana û
çarixên xwe ji lingên xwe þiqitand. Gorên xwe jî ji piyên xwe derxist û givaþt
û avîte ser qîvarekê.
Elik, Loko, Evdurahmanê Terikî, Êxoyê File û Hasûxan ketin wan
bestana qirþ û qal û paserî û devendeþtî berev kirin. Ta ko Neimeti cilkên
xwe li ava xunavê dakuta, ewan agirek hil kirin û xwe dane ber jî. Hemû
li rex agiri rûniþtin. Evdurehmanê Terikî nan û pêxwarin li têrxurcan deranî
û li ser hebanan raxist û pêkve xerîkî xwarinê bûn û zikên xwe li nan
û pêxwarinê heþandin. Neimeti jî letek nan dabû destên xwe û dikiþande
ber qîlên xwe û li ber agiri rawesta bû û leþê xwe yî kinik hiþk dikir.
Hulmeke sivik û ronî ji kincên wî quloz dibû. Berebere rengê þal û
þapikên wî hatin guhorînê û kincên wî hiþik bûn. Li dû ra Neimeti gora
xwe jî da ber agiri û hiþik kir. Ev gora wî, goreyeke neqiþ bû. Çavikên rengareng
li ser pozika gora wî dihatin xûyanê. Eva gora jina wî ya biçûk hê
dema ko destgirtî bû, jê ra çêkiribû. Gava ko çavên Neimeti li çavikên
gorê ketin, kete bîra cotên jinan û li dû ra hizra cotek jinên dî jî li nav
mejiyên wî da lev geriyan. Neimet ko wisan diponijî, Êxoyê File gote
Kerrî:
— A, waye siwarek li wê riya ko em tê ra hatine ber me tê. Kerrî dûrbîn
da ber çavên xwe û li binê newalê nihêrî û keniy û got:
— Kuro dîwane Cindiye. Ev malavaya mirov her ko da diçe, li
wêderêye ha. He karê wî geriyan û keþkûlberevkirine.
Li vê gotinê da bûn, ko Siwar hat û li rex wan ra derbas bû û destê xwe
bi wateya silavê ji wan ra bilind kir.
Xelkê hemûyê dîwane Cindî nas dikirin. Lê dîwane Cindî rojê li
zozanekê û þevê li gundekî bû. Ew hind digel mirovên cur be cur rû be rû
dibû û rojê diçû ciyekê, hind komel bi nav nedinasî. Kerr û hevalan silava
wî vegirtin. Kerrî li dû ra gazî kirê.
Dîwanê delal tu weha bi lez kû da diçî?
Dîwane bi hejiyareya destê xwe piþta çiya nîþanî wan da û got:
— Ta zozanên çiyayên Qilîç.
— Here ji te ra oxir be.
Dîwane berê xwe da berwara xîþtor û hespê wî li nav xîþtoran ra bi zorê
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 291