Bilîcan - Nefel

Dîwane Cindî jî li dirêjaya temenê xwe da, fêrî geriyana nava êl û zome
û gundan bibû. Sala ko dîwane neketa rêza zome û gundan, nexweþ
diket. Serêþiyê digirt. Dermanê wê serêþiya wî geriyan bû. Bixwe her dem
digot: Geriyan dermane, qismet li ser piyane. Gera bi telbik û postê
pezkûviyan û keþkûlê ji dîwane Cindî ra bibû xû û xideyê her salî.
Dîwane nikarî terka wî xideyê xwe bikira. Nanê deriyan ketibû zikê wî.
Ew fêrî nanê muftê bibû. Fêrî seyran û geriyan û telbiklêdan û beyt û
helbestxwendinê bibû.
Gava ko ji Werdekê qetiya, biriyar girt ko çawa Werdekê sipartibûyê,
þevê bike roj û rojê bike þev û xwe zû bi mala Êzdîn pehlewan ra bigehîne
û nameya xûþka wî bigehîne destî. Lê hê du çivaneya rê neçûbû, ko dengê
pezên koçeran li ber guhên wî ket û dilê wî ji bo seyrana nav zomê û
xwendina çend beyt û helbestan lerizî. Dilekî gotê ca here serekî li vê
zomê bide, paþê. Dilekî jî gotê na, Werdekê sipartiy min ko zû herim.
Dilê wî tijî xuþoþe bû. Herim yan na? Na neçim. Ezê herim çi? Lê dîsan
li dilê xwe da got: Hê zû ye, ca bihêle ez serekî jî li vê zomê bidim, paþê.
Mahîna Barxane li bin min da ye. Ezê herdu heftiyan da xwe bi beriya
Þengarê ra bigehînim. Dîwane serê mahîna Barxane li ser zomê da zivirand.
Li biniya malan peya bû. Dizgîna mahîna Barxane ra girt û
helbesteke evîndariyê bi miqamekî þad xwend û pê ra dest pê kir li telbikê
da. Piþtî helbestê xelkê zomê li dorê berev bûn. Her kesî jê ra tiþtek dihanî.
Çend kesan jî mahîna Baxane nas kirin:
— Dîwane te ev mahîna ji kêderê haniye?
— Pîrê min gîhand.
Dîwane li wê zomê ber bi zomeyeke dî. Li zoma dî ber bi yeke dî çû û
kete rêza zomeyan. Da kû li zomeyekê da bikirrek ji mahîna Barxane ra
peyda bû.
Erê kurro ez û mahîna Barxane? Hemû vê mihînê nas dikin, yê bêjin ka
min diziye, çawa! He ya baþ ew e ko ji xwe ra bifiroþim. Werdekê he
bixwe jî gotiye min eger te nama min gîhande destê birayê min û tu zivirrî
ezê pêþkêþ û bexþîþek dî jî bideme te. Ezê he herrim û nama wê jî bidim
birayê wê. Îca Werdekê çi li min bike. Dîwane bi van hizran mahîna ko
her piyekî wê bi sed zêrran bû, bi deh zêrran û bergîrekî ra guherrî.
Suwarê bergîrê xwe bû û weke hersal kete rêza zomeyan û li evîna gerriyan
û keþkûlberevkirinê da, nama Werdekê û bisparteya wê jî lap ji bîr
kir.
288• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM