Bilîcan - Nefel

dexesan hatibû kuþtinê. Hindî dihate bîrê û hindî ko mezinan ji wê ra salix
dabûn, her mêr û mêrxasên wan bi destên hev, bi pîlanên dijminan
hatibûn kuþtinê. Þer her þerê xwe bi xwetiyê bû. Kîjan rûper ji mêjûya gel
û welatê xwe vedikir, rastî pîlanên neyaran û þerên xwe bi xwetiyê û hevdu
kuþtina kal û bavan dihat. Bixwe jî bibû hegera mirina gelek pehlewan
û xweþmêran. Gelek pehlewan jî li bin daxên wê da derneketibûn. Gava
ko ev yekana hate bîra wê, beda wê ji xwe û ji hemû kesên ko dibin hegera
þerên xwe bi xwetiyê hat. Lê nizanî yê çi bike. Çi tiþt li destên wê nedihat.
Li cîhana bîrên tal û aloz da bû, ko dengk li ber guçkên wê ket. Dîna
xwe dayê, ko dîwane Cindî waye Postekî pezkûviyan avîtiye navmilên
xwe. Keþkûla wî li mili da, telbika wî li desti da, siwarê qure bergîrê xwe
bûye û beyta Las û Xezalê dixûne û bi miqamê wê ra li telbikê dide û ber
bi wê tê
Dîwane Cindî yekî reþî qirtîþ, çîlaçîzkî, qorî qoq û bejinbuhostî bû.
Ridîna wî ya reþe zîl ta ser sîngê wî dihat. Ewî her dem porên serê xwe bînanî
keziyên jinan vedihûna û li dora serê xwe dialand. Mirovî ko li dûr
va lê mêze bikira, mirovê bigota qay xavikeke reþe gircîgircî daye serê xwe.
Gava ko çavên dîwaneyi bi Werdekê ket. Li serê rêya Werdekê rawesta û
dengê zikirxana xwe bilindtir kir. Dema ko Werdekê dîwane dît, serê
mahîna Barxane berev kir û dizgîna wê hilkiþand. Li ber serê bergîrê
dîwane rawesta. Destê xwe li ber piþta xwe gerand, xwest ko keþkûla
dîwane bidê û pê ra jî gote dîwane:
— Dîwanê xoþdevî ji te ra oxir be!
— Oxira xêrê be Werdeka pehlewan!
— Dîwanê hêja tu yê weha bi oxir kû da herî?
— Werdek dema zozanan e. Ez li nav êlan digerim û keþkûla xwe berev
dikim. Ezê her weha li berekê da bikevimê ta Þengarê herim.
Gava ko dîwane got ezê ta Þengarê herim, hizrek weke çirûskekê li nava
serê Werdekê da vêket. Pisrî:
— Heylo ta Þengarê!?
— Erê ez her sal jî her ji Sîpanê Xelatê ra dest pê dikim û ta Þengarê
diçim.
— Xudê dîwane tu jî xweþ digerî. Gelo tu li Þengarê diçî mala zarên
Hesê Dûdêyî jî? Gelo tu wan dinasî?
— A, a, ez her sal diçime mala wan. Kê heye ko her sal li nav êl û hozên
kurdan bigere û nav û dengên kurên Hesê Dûdêyî, nav û dengên her heft
pehlewanên navdar nebihîze? Ez her sal diçime mala Êzdîn û birayên wî.
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 285