Bilîcan - Nefel

»Herin bêjin Emer Axayî, eva heft þev û heft roj in ko te giþtî pehlewan
û bokeberanên xwe yên navdar li dîwana xwe da top kiriye, dengê duhol
û zurnaya we der û deþt hejand. Ew pehlewan nînin, birek golik in ewî
top kiriye û mêvandariyê li ser wan datîne. Kesî newêrî fîncanê hilîne,
lewra tu li me poþman bûyî û taze tu diþînî peyê me. Herin bêjinê ev heþt,
neh roj in ko meta Rewþê, Werdek gazî kiriye. Mala me bê bermalî maye.
Bila Perîþana qîza xwe bi bûkanî ji min ra bixemilîne û biþîne ber mala
min, ezê paþê bême dîwanxana wî û qaweya wî vexom.«
Ker li ber hêrsan sorpiliqî bibû. Ew þeþ þev û heft roj bûn, ko ketibû xewa
engorî. Çav li serî da perçivîbûn. Navê Perîþanê hiþ û hedam û aqil û
sewda ji serê wî deranîbû. Li nav nivînan derket û karê þoþtin û veþoþtina
xwe kir.
Peyakan jî patika xwe xurandin û ber bi zoma Emer Axayî zivirîn.
Li dû çûyîna peyakan ra, Kuliki gote Kerrî:
»Ker tu çi dihizirî. Ev telbend e Emer Axayî wê ji me ra daniye. He em
neçin beriya Þengarê jî, ezê bi zora darê dar rimê, Perîþanê ji te ra ji Emer
Axayî bistînim. Ew li destê me da bînanî fireka avê ye. Emê peyamê ji
Perîþanê ra biþînin û bila ew bi berhaneya seyran û bindarûkê li mal
derkeve û emê herin bigrin çingilê wê û ewê hildin û bînin. Piþtî hînga
ridênsipî û giregirên êlê dê bikevin nîveka me û me pêk bînin.«
— Na Kulik, wisan nîne. Em sibê herin li bindarûkê da Perîþanê bînin,
xelkê bêje Emer Axayî ew hemkûfî xwe nizanî û qîza xwe neda wan, lew
ra ew çûn Perîþan revandin. Ez dixwazim bi mêranî, bi zora þûr û hêza
nêza xwe Perîþanê ji Emer Axayî bistînim û nav û dengê xwe belayî
cîhanê bikim. Ez serê xwe li ber Emer Axa û yên dî natewînim.
Revandina qîzan û diziya kulînan wekî hev in. Ez ne diz im. Ez mêrxa
sim û dixwazim bi mêrxasî Perîþanê ji xwe ra bixwazim. Ezê wisan bikim
ko Emer Axa bixwe qîza xwe ji min ra siwar bike û biþîne ber derê mala
min. Waye ev heftiyeke, mêvandarî daniye. Dengê duhol û zurnaya wî,
dengê mêvandariya wî û fîncana wî ya feyfûrî balavî nav cîhanê bûye.
Nîvê Kurdistanê bi wê zirhazirê hesiyan e. Hemû pê agadar bûne, ko
Emer Axayî qîza xwe bona mahînekê avîtiye mazadê. Taze ketiye stuyê
wî da. Kes jî newêre fîncanê hilîne. He li ber wê hindê neçar maye, lewra
þandiye peyê me. Em jî naçin ta kû ew Perîþanê neþîne ber mala me. Eger
îro ew mêvandariya wî hema wisan bê akam bimîne û pehlewanên wî bêy
wê hindê ko jê ra karekî bikin, jev belaw bibe, êdî ew nikare serê xwe li
nav dost û dijminan da derîne. Taze dijminê li hêza wî agadar bin û li
254• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM