Bilîcan - Nefel

erên xwe dane Erebistanê. Mîrê Ereban bi jin û zaran va çûn xwe avîtin
Hesê Dûdêyî û nehîþtin Hesê here Beriyê. Lê Hesê nepejirand. Mala xwe
du sê êvirgehan dûrî mala Mîrê Ereban danî. Li dû barkirina mala Hesêyi
ra her çî Êzdî li nav êlê da hebûn ewan jî malên xwe bar kirin û çûn gihîþtin
mala Hesêyî. Tev bûn êleke giran.
Êl li ser Mîrê Ereban hatibû birkirinê. Hem jî bi wê qewimînê Mîrê
Ereban komek mêrxas û pehlewanên navidar û bi taybet her heft kurên
Hesê Dûdêyî ji destê xwe dabû. Mîr herdem ridênsipî û giregirên êlê
berev dikir û bi wan ra þêvir dadinî, da ko rêyekê peyda bikin û dilê Hesê
Dûdê û kuran vekire. Lê Hesê Dûdêyî nedipejirand.
Bi veqetiyana Hesê Dûdêyî ra ji êla Mîrê Ereban, dijmin û neyaran serê
xwe lê rakirin. Êla Erebên Hunus ko ewa çendîn sal bû, bêþdar û seranederê
êla Mîrê Ereban bû, ji dayîna bêþê û seraneya salan e, serbadanî
kirin. Hevhêsiyên wan yê rojavayî dest pê kirin kewþenên wan zorpes
kirin. Roj bi roj ji desthelardariya Mîrê Ereban kêm û kêmtir dibû.
Hê sala veqetiyana mala Hesê Dûdêyî ji êla Mîrê Ereban kuta nebibû,
ko Hesê jî çû ber dilovaniya Xudê. Hesê li bisparteya seremergê da gotibû
kurên xwe.
Rasiparda min li we be, hindî ko hûn hene, serê xwe li ber axa û xanan
da xwar nekin. Lê gava ko we dît welatê we ji aliyê neyar û dijminan da
dikeve ber bûveya nemanê, li her kî alî welat da be, herin bergiriya welatê
xwe bikin. Ya mala Mîrê Ereban jî hindî ji dest we tê, tevaya wan nekin,
lê nebî nebî hûn wan li rojên qawmeqûtên giran da, li ber hêriþên neyar
û bîhaniyan da tenê bihêlin. Me û ewan tev nan û xoyê xwariye. Eger
ewan hawariya xwe li we daxistin, lawo rasparda min li we be, li hawariya
wan da herin, lê serê xwe jî li ber wan danenên. Þerê wan jî nekin. Tevaya
wan jî nekin.
230• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM