Bilîcan - Nefel

— Ehmed Beg û Remo pehlewanî li Silêmanî dane. Silêmanî jî li wan
daye.
— Her sê pehlewanan hevdu kuþtine.
— Kaku gotiye, hawarî derew bûye. Ehmed Beg û Remo pehlewan ji
Silêmanî ra telbend venîbûne. Ewan xwesitibûne Silêmanî bikujin.
Bixwe jî ketine wê telbendê.
— Erê da mirov ji hevalê xwe ra gorê bikole, bixwe jî dikeve wê gorê da.
— Gorkol her dem li binê gorê daye.
— Belengazî Silêman !
— Ew çavnebaran çawa nehîþtin hema salek li ser zemawenda wî ra
derbas bibe.
— Çawa bêmiraz çû.
— Kuro mêrxasekî çawa bû, bixwe tola xwe vekir, paþê mir.
— A, li batî xwe du mêr kuþt, paþê mir.
— Sê mêr. Lê tu Miho mêr nahesibînî!?
— Erê kuro rast dibêje sê mêr li ber xwe da kuþt û paþê mir.
Ev xeberana dev bi dev li nav êlê da digeriyan. Vêca jinikan her lalî xwe
ra hindek pelg û çiq lê zêde dikirin:
— Kakîlî gotiye, Silêmanî hema li pilekê da hersêk kuþtiye.
— A, hersêkan bi hev ra para va li Silêmanî dane. Silêman birîndar
birîndar li wan ziviriye û hema di pilekê da hersêk kuþtiye.
— Na, na, hespê Silêmanî silikiye, Silêman li erdê ketiye, paþê ewan
hema wisan li erdê li Silêmanî ba ketine. Hema li erdê li Silêmanî dane.
— Na, na Silêman li ser çepa bexlecî da li vî alî banz daye alî yê dî, hespê
wî banzd neqedandiye. Ew û hesp tev ketine binê zanga xûnê û paþê
ewên dî lêdane.
— Na, na qirikê ewan li hev dane, her sêkan bi hev ra li Silêmanî dane.
Silêman birîndar bûye. Birîna wî kûr bûye, lê dîsan jî li ber xwe daye û
birîndar birîndar her sêk dijminê xwe kuþtiye, paþê li hespê da ketiye ser
termên neyarên xwe.
— Qirikê dibêjin Kako gotiye, gava ko ewan li hev didan, ew jî li fêza
kevirê hirçê rawestaye û li þerê wan temaþe kiriye.
— Way lê gor bi gorî!
— Serê sebeban ew bû.
— Way lê li gora xwe da nesitiriyî!
Piþtî servebûna raza kuþtina Silêmanî, dilgiraniyeke mezin kete nîveka
mala Mîrê Ereban û Hesê Dûdêyî da. Mala Hesê li nav malan bar kir û
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 229