Bilîcan - Nefel

hemû pê hesiyan. Þîn li ser êlê da hatibû. Êl bibû, du êlan. Dutîretî ketibû
nav êlê. Hemûyan meidê xwe kiribûn. Wanên ko pê xweþ bûn jî, derew
da pirçûkên xwe kiribûn.
Her tenê li nav êla Emer Axayî da mirovek tenê, tek mirovek keyfxweþ
bû. Çavên wê yên belek dikeniyan. Tilîlî dihatinê. Dilê wê xweþ û beþera
wê geþ bibû. Ew jî Perîþana giraviya Kero bû. Pêþ da posîde bû, lê dema
ko bihîst, berdilka dilê wê êl bir kiriye û bûye serokê êlê û xudanê konê
çilistûnî, êdî tilîlî hatinê. Perîþanê êdî li ser xwe ra avîtibû. Êdî þerma wê
þkestibû. Gava ko navê Kerrî dihat. Keyfxweþ dibû. Þa dibû. Dikeniya.
Dema wê saz dibû.
Emer Axa û Neimetê Îsi xwe gîhandin dîwanxanê. Neimeti gotê :
— Xalo tevbîr!
— Pîlan, Neimet pîlanekê çê ke! Bi pîlan nebe, em bi kurê Werdo
nikarin.
Xal û xwarzî tenê di hundurê dîwnxanê da þêvir giran kirin.
224• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM