Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
destê zorê dane barkirinê û ew jî li ser Werdekê da þandin. Piþtî barkirina mala Werdekê, hat û çûyeke neasayî ketibû nava êla Emer Axayî. Mirovên vê zomê diçûne zoma han, yê zoma han dihatin vê zomê. Êl ser û binî hevdu bibû. Li her zomê da li malekê yan li du malan da qur û pistek hebû. Hindekan hejiyareyên taybetî didane hev. Li guçkên hevdu da diaxiftin. Ewan ko hay jê tunebûn, we dihizirîn ko ew hat û çû, ew got û bêj û hejyarana li ser evîndariya Ker û Perîþanêye. Lê ya rastî ew hej û kel û hat û çûya tiþteke dî bû. Li nav êla Emer Axayî da, li nav hozên heþt bavan da, hindek malên dereke û ne ji hoz û bereya êlê jî li nav êlê da hebûn ko hejmara wan ji hezar û pêncsed malê zêdetir bû. Emer Axa û dîtir serekhoz û serekzomeyên êlê gelekî zor û zordarî bi van malan dikirin. Ewan didane cenceratê û bêgarî û seraneyên zêdepar bêþ û bacên neasayî ji wan distandin. Gava ko ev malan pê hesiyan ko Emer Axayî mala cotên pehlewanan ji nav êlê raqetandiye, tev ketin þêvr û got û bêjê. Ridênsipiyên wan lev berev bûn û þêvir giran kirin û ro kirin û pîvan li kutayê da hatin ser wê biriyarê ko ew jî malên xwe li þev da bar bikin û herin û bigîjin mala Werdekê û ewan ji xwe ra bikin serok û pêkve bi serokatiya Kerrî hozekê çê bikin. Rîsipiyên wan gotin: Nabe ko em vê derfendê ji dest xwe derdin. Gereke ko em li helê wêcê vegirin û wan xasmêrên han tenê nehêlin. Evana mêrên rojên tengî û taliyê ne. Emê Ker û Kuliki ji rojekê ra xudan bikin. Mirovîên zana û hiþiyar mêrên weha ji dest xwe naken. Werin em hemû dest bidin destên hev û li dijî zor û zulma Emer Axayî rabin þipê û li hember êla wî da, ji xwe ra êlekê saz bikin û ji bin destên evî zalim derkevin. Rabin em hemû, em gijik dest bidin destên hevdu û ji malên ji hev belav bûyî û bijiqî êleke hevgirtî çê bikin. Eger em hemû dest bidin destên hev, emê êleke ji êla Emer Axayî girantir û bitewtir jî serast bikin. Li bin va xeberê bidin hemû malên ney ji êlê, bila îþev hemû bar bikin. Emê îþev li jêr destê Emer Axayî derkevin û herin bigîjin Werdekê û cotên pehlewanan. Taze tarî dikete erdê, ko li her zomeyeke êla Emer Axayî da çendîn kon bi hevra ketin. Bû þîrp û tîrpa stûnên kon û xîvetan. Mal li hesp û hêstir û hêþtiran kirin û pez û dewar û hesp û hêstirên xwe dane pêþiya xwe û ber bi kaniya Rihanê rêketin. Hemû li nîviya rê da gihîþtin hev. Ridênsipiyan gotin: Malê pezekê û tejek kon bînin. Malê pezek, hezar û pêncsed pez. Malê tejek kon, hezar û pêncsed tejê koni. Keriyê pezî dane pêþiya xwe û bi E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 221
deng û hera û duruþm ber bi mala Werdekê rê ketin. Hê hewa gewir nebibû ko Werdek bi kurên xwe va, bi dengê duruþman û kalekala pezî ji xew rabûn. Hezar û pêncsed malî dor li konê Werdekê girtin. Ker hate pêþiya wan. Ridênsipiyan bûyer ji Kerrî ra þirove kirin. Ker hawarî da dayîka xwe. Werdek bi wê hawariyê pir þa bû. Werdek hate pêþiya wan û bixêrhatinî û serçavanî da wan û got: Hûn gelekê bixêr û xweþî hatine. Li ser serê Werdekê û cotên kuran ra hatine. Hûn hemû jî bînanî kurên min, wekî Ker û Kulikin... Dengê Werdekê li nav dengên mirovan da, li nav gazî û qûtîna þivan û gavan û malîvanan da, li nav kalekala pezan, barebara bizinan, oreora dewaran, norenora hêþtiran, þîhîna hespan, qîrîna mirîþk û kelokan, rewterewta seqan û girîna zaran da bezir bû. Komelê dest pê kirin. Tejên konî bi hev va dirûn. Li qasekê da konekî hezar û pêncsed tejî dirûn û amade kirin, bû ringeringa mêkutan û kon li ser kaniyê vegirtin. Yêkatî, arîkarî, yarmetî, zibare, hevdestî, hevratî, tifaq mirovî digehîne hemû miraz û daxwazan. Komelê bi yêkatî û arîkarî di gavekê da konekî taze ji kurên Werdekê ra vegirtin. Konê kurên Werdê, bû bîna mija li rûyê erdê. Hê sibêde baþ temîz nebibû, ko konekî çilistûnî li ser kaniya Rihanê hate vegirtinê û keriyekî hezar û pêncsed pezî li besta binya kaniyê da bi se û þivan xerîkî lewerînê bû. Li dû ra bû ringeringa mêkut û singan û komelê dest pê kirin, konên xwe jî li rex konê Werdekê vegirtin. Êla kurê Werdekê der û deþt da ber xwe û per veda û ber va çû. Hezar û pêncsed malî mil kutane hev; konan li dora konê kurên Werdekê da ger lêdabû û konê kurên Werdekê bînanî qaþeke gustîlê li nav hev da girtibûn. Lokoyê begzade û Elikê mitrib ringandin duholê û tûtandin zurnayê. Miqamê þayê lêdan. Dengê duholê kete çil û çiyan û xewa êla Emer Axayî ya berbangê herimand. Xelkê êlê ji çadir û xîvetan derketin û guhdarî li dengê duhol û zurnayê kirin. Begzadan li miqamekî hind xweþ lêdidan, hema hindik mabû ko xelkê êla Emer Axayî jî li ber wî miqamê þa destên hev ra bigirtana û dîlan bigerandana. Emer Axa bi dengê duholê û gazî û heraya komelê ra ji xew rabû û pirsî: Kuro ew dengê wê duholê ji ko tê!? — Ezbenî ji ber derê mala kurên Werdekê tê. — A, bila ji xwe ra mirtibiya xwe bikin. Piþtî demeke xurt hawarî ji Emer Axayî ra hanîn, ko êleke giran li ser mala kurên Werdekê daniye. 222• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215 and 216: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 217 and 218: Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da p
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
- Page 221: 28 Þev da, mala Werdekê dane bar
- Page 225 and 226: hemû pê hesiyan. Þîn li ser êl
- Page 227 and 228: va. Li sebedê dide û kûr dinale.
- Page 229 and 230: qeziya bêne te derewîna bêy paþ
- Page 231 and 232: erên xwe dane Erebistanê. Mîrê
- Page 233 and 234: keþkûlên xwe dadigrin. Emer Axa
- Page 235 and 236: Gelekan digotin Hesê bi pîlan ji
- Page 237 and 238: Axayo rabe ji xewê ye... Delalo ra
- Page 239 and 240: esî Silêmanê Silêv biraziyê Î
- Page 241 and 242: He dem hatiye. He van rojana xalo
- Page 243 and 244: Meta wî lê kete gumanan û pirsî
- Page 245 and 246: 32 Pîlana Emer Axa û Eyþê û Ne
- Page 247 and 248: û bîneya Perîþanê li ser herdu
- Page 249 and 250: Mîrê Ereban li nav çeng û lepê
- Page 251 and 252: Lê ridênsipiyan gotin: »Tu biþ
- Page 253 and 254: »Hey wî wî...hey wî wî hey wî
- Page 255 and 256: »Herin bêjin Emer Axayî, eva hef
- Page 257 and 258: 33 Peyakên Emer Axayî stuxwar û
- Page 259 and 260: Dayîka wê çû li ber serê wê r
- Page 261 and 262: Werdekê ra gîhand. Kerr hêþta l
- Page 263 and 264: Konê weyê mîrate bimîne hîviya
- Page 265 and 266: ûn, fîncana qawê li ber wan mab
- Page 267 and 268: 34 Þevê cîhan dagîr kiriye. Her
- Page 269 and 270: Bû çîreçîra qelema Mîrzay^ û
- Page 271 and 272: Hevrê destê xwe dirêj kir û nam
deng û hera û duruþm ber bi mala Werdekê rê ketin. Hê hewa gewir<br />
nebibû ko Werdek bi kurên xwe va, bi dengê duruþman û kalekala pezî ji<br />
xew rabûn. Hezar û pêncsed malî dor li konê Werdekê girtin. Ker hate<br />
pêþiya wan. Ridênsipiyan bûyer ji Kerrî ra þirove kirin. Ker hawarî da<br />
dayîka xwe. Werdek bi wê hawariyê pir þa bû.<br />
Werdek hate pêþiya wan û bixêrhatinî û serçavanî da wan û got:<br />
Hûn gelekê bixêr û xweþî hatine. Li ser serê Werdekê û cotên kuran ra<br />
hatine. Hûn hemû jî bînanî kurên min, wekî Ker û Kulikin...<br />
Dengê Werdekê li nav dengên mirovan da, li nav gazî û qûtîna þivan û<br />
gavan û malîvanan da, li nav kalekala pezan, barebara bizinan, oreora dewaran,<br />
norenora hêþtiran, þîhîna hespan, qîrîna mirîþk û kelokan,<br />
rewterewta seqan û girîna zaran da bezir bû.<br />
Komelê dest pê kirin. Tejên konî bi hev va dirûn. Li qasekê da konekî<br />
hezar û pêncsed tejî dirûn û amade kirin, bû ringeringa mêkutan û kon<br />
li ser kaniyê vegirtin. Yêkatî, arîkarî, yarmetî, zibare, hevdestî, hevratî,<br />
tifaq mirovî digehîne hemû miraz û daxwazan. Komelê bi yêkatî û arîkarî<br />
di gavekê da konekî taze ji kurên Werdekê ra vegirtin. Konê kurên<br />
Werdê, bû bîna mija li rûyê erdê.<br />
Hê sibêde baþ temîz nebibû, ko konekî çilistûnî li ser kaniya Rihanê<br />
hate vegirtinê û keriyekî hezar û pêncsed pezî li besta binya kaniyê da bi<br />
se û þivan xerîkî lewerînê bû. Li dû ra bû ringeringa mêkut û singan û<br />
komelê dest pê kirin, konên xwe jî li rex konê Werdekê vegirtin. Êla kurê<br />
Werdekê der û deþt da ber xwe û per veda û ber va çû. Hezar û pêncsed<br />
malî mil kutane hev; konan li dora konê kurên Werdekê da ger lêdabû û<br />
konê kurên Werdekê bînanî qaþeke gustîlê li nav hev da girtibûn. Lokoyê<br />
begzade û Elikê mitrib ringandin duholê û tûtandin zurnayê. Miqamê<br />
þayê lêdan. Dengê duholê kete çil û çiyan û xewa êla Emer Axayî ya<br />
berbangê herimand. Xelkê êlê ji çadir û xîvetan derketin û guhdarî li<br />
dengê duhol û zurnayê kirin. Begzadan li miqamekî hind xweþ lêdidan,<br />
hema hindik mabû ko xelkê êla Emer Axayî jî li ber wî miqamê þa destên<br />
hev ra bigirtana û dîlan bigerandana. Emer Axa bi dengê duholê û gazî û<br />
heraya komelê ra ji xew rabû û pirsî:<br />
Kuro ew dengê wê duholê ji ko tê!?<br />
— Ezbenî ji ber derê mala kurên Werdekê tê.<br />
— A, bila ji xwe ra mirtibiya xwe bikin.<br />
Piþtî demeke xurt hawarî ji Emer Axayî ra hanîn, ko êleke giran li ser<br />
mala kurên Werdekê daniye.<br />
222• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language