Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
Rengê axayî soromoro bû. Xûnê xwe da nav çavên axayî. Gepkên wî hêdî hêdî reng guhestî bûn û bînanî leteka xûnê sor bûn. Perikên difina wî reqisîn. Bi tûreyî got: — De bêje ka çi bûye!? — Hejî hev dikin. — Kê dibêje!? — Hemû dibêjin. Hemûyan dîtine. — Kî dibêje? Çi dîtine? — Xalo hemûyan dîtine. Em rusva bûn. — Te bixwe çi bihîstiye ? — Xalo Kero gelekî lingên xwe li guçkên xwe dixe. Zêdezêde diaxive. Gelekî ji xwe mezintir diaxive. — Çi gotiye? Dengê axayî xitimî bû. Te digot qay fetisiye. — Kero gotiye eger axa Perîþanê nede min, ezê birevînim. Ezê bi zora darê dar rimê jê bistînim. — Gotiye kê? — Komel hemû dibêjin. Xalo ewan her þev hevdu dibînin. — Hevdu dibînin? Axa tûre bibû. Dengê wî bilind bibû. Rabû li ser çokan rûniþt û pirsî: — Li kêderê ? Li kîjan cehnemderê da? — Li mala dapîrê da. — Kê dîtî ye? — Nobedaran dîtine. Axayî gazî kir: kuro kî li wê derê ye? Çar dengan bi hev ra bersiv dan û gotin: belê ezbenî! — Ca yek ji we were vira! Derî vebû. Êxoyê File hate hundur û got: — Fermo ezbenî! — Here gazî Þemoyî bike! — Baþ e ezbenî. Êxo bi gotina xwe ra ji dîwanxanê derket. Repetepa piyê wî li piþta dîwanxanê da wenda bû. Xal û xwarzî tenê man û dîsan bû pistepista wan. Paþî demekê Þemo nobedar, dijxew, çav li serî da perçivî bi bawûþk hate hundur û silav li axayî kir. Lê axayî bersiva silava wî neda û gotê were vira rûnê. Êxo tu jî here ser karê xwe. Þemo li reng û rûçikê axayî nihêrî. Agir li nav çavên axayî difirî. Êxo ewan tenê hêla û ji dîwanxanê derket. E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 215
Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da pert kir û gotê: — Bê emekê kurê bê emek! Bê nan û xoyê! Þîrheramê kurê þîrheraman! Lawo ez dar û nedarên xwe, mal û halê xwe, namûsa xwe hîviya te va dihêlim, ko tu xinizî û dexesiyê li min bikî? Dexesê kurê dexesan! Þemo xwe berev kir û got: — Ezbenî çi bûye? Min çi kiriye? Dexesiya çi? Çi bûye? Bi gotinên wî ra ridêna wî ya riþtebirincî dilerizî. — Te van þevana çi dîtî ye? — Min çi tiþt nedîtî ye ezbenî! — Te çi tiþt nedîtî ye? Tu korî? — Na ezbenî min çi tiþt nedîtî ye. Ma çi kêm e? — Tu min li ser da dixarînî? — Axa bi serê te ez nizanim kanê tu li bara çi da diaxivî. Dest û çokên wî tev dilerizîn. Axayî dîsan bi dengekî bilind û tûretir li pêþ da jê pirsî: — Van þevan çi reþ û meþ li dora konan li ber çavên te neketiye? — Reþ? Reþê çi? — Tu çima xwe gêl dikî? Reþê merivan! — Reþ? Na min reþ nedîtine. Reþ ? Na . Erê. — Erê ew reþa kê bû? — Him? — Him û zehremar... dexesê kurê dexesan! — Ezbenî min hema carekê tenê reþek dît. — Ew reþa kî bû? — Rengê Kerrî dida. — Te li kîderê dît. — Li nîveka konê Werdekê û dapîrê da. — Ezbenî min ew nas kir. Ew hatibû sera hespan. — Ha, we dest daye hevdu? Te taze digot min kes nedîtiye. Niha jî tu dibêjî Kerro hatibû sera hespan bide. Dexesê dola dexesan. Bi vê gotina xwe ra rabû ser piyan û Þemo avîte nav tajankan. Qareqar bi Þemoyi ket. Dengê Þemoyi li dîwanxanê da lev geriya û ji dîwanxanê derket û giheþte nav konê aliyê malê. Li konê aliyê malê derbas bû û belayî nav zomê bû. Jin û zarên mala Emer Axayî hatin li ber derê dîwanxanê. Lê kesî newêrî navcîtî bikira. Axayî bi dilê xwe Þemo kuta. Hê jî qareqara Þemoyi bû, ko li nav destên wî da vî alî wî alî direvî û hawar hawara wî bû. Eyþanê koma keniz û kulfetan paþ da da û bixwe dakete 216• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169 and 170: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
- Page 221 and 222: 28 Þev da, mala Werdekê dane bar
- Page 223 and 224: deng û hera û duruþm ber bi mala
- Page 225 and 226: hemû pê hesiyan. Þîn li ser êl
- Page 227 and 228: va. Li sebedê dide û kûr dinale.
- Page 229 and 230: qeziya bêne te derewîna bêy paþ
- Page 231 and 232: erên xwe dane Erebistanê. Mîrê
- Page 233 and 234: keþkûlên xwe dadigrin. Emer Axa
- Page 235 and 236: Gelekan digotin Hesê bi pîlan ji
- Page 237 and 238: Axayo rabe ji xewê ye... Delalo ra
- Page 239 and 240: esî Silêmanê Silêv biraziyê Î
- Page 241 and 242: He dem hatiye. He van rojana xalo
- Page 243 and 244: Meta wî lê kete gumanan û pirsî
- Page 245 and 246: 32 Pîlana Emer Axa û Eyþê û Ne
- Page 247 and 248: û bîneya Perîþanê li ser herdu
- Page 249 and 250: Mîrê Ereban li nav çeng û lepê
- Page 251 and 252: Lê ridênsipiyan gotin: »Tu biþ
- Page 253 and 254: »Hey wî wî...hey wî wî hey wî
- Page 255 and 256: »Herin bêjin Emer Axayî, eva hef
- Page 257 and 258: 33 Peyakên Emer Axayî stuxwar û
- Page 259 and 260: Dayîka wê çû li ber serê wê r
- Page 261 and 262: Werdekê ra gîhand. Kerr hêþta l
- Page 263 and 264: Konê weyê mîrate bimîne hîviya
- Page 265 and 266: ûn, fîncana qawê li ber wan mab
Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da pert kir û gotê:<br />
— Bê emekê kurê bê emek! Bê nan û xoyê! Þîrheramê kurê þîrheraman!<br />
Lawo ez dar û nedarên xwe, mal û halê xwe, namûsa xwe hîviya te va dihêlim,<br />
ko tu xinizî û dexesiyê li min bikî? Dexesê kurê dexesan!<br />
Þemo xwe berev kir û got:<br />
— Ezbenî çi bûye? Min çi kiriye? Dexesiya çi? Çi bûye? Bi gotinên wî<br />
ra ridêna wî ya riþtebirincî dilerizî.<br />
— Te van þevana çi dîtî ye?<br />
— Min çi tiþt nedîtî ye ezbenî!<br />
— Te çi tiþt nedîtî ye? Tu korî?<br />
— Na ezbenî min çi tiþt nedîtî ye. Ma çi kêm e?<br />
— Tu min li ser da dixarînî?<br />
— Axa bi serê te ez nizanim kanê tu li bara çi da diaxivî.<br />
Dest û çokên wî tev dilerizîn. Axayî dîsan bi dengekî bilind û tûretir li<br />
pêþ da jê pirsî:<br />
— Van þevan çi reþ û meþ li dora konan li ber çavên te neketiye?<br />
— Reþ? Reþê çi?<br />
— Tu çima xwe gêl dikî? Reþê merivan!<br />
— Reþ? Na min reþ nedîtine. Reþ ? Na . Erê.<br />
— Erê ew reþa kê bû?<br />
— Him?<br />
— Him û zehremar... dexesê kurê dexesan!<br />
— Ezbenî min hema carekê tenê reþek dît.<br />
— Ew reþa kî bû?<br />
— Rengê Kerrî dida.<br />
— Te li kîderê dît.<br />
— Li nîveka konê Werdekê û dapîrê da.<br />
— Ezbenî min ew nas kir. Ew hatibû sera hespan.<br />
— Ha, we dest daye hevdu? Te taze digot min kes nedîtiye. Niha jî tu<br />
dibêjî Kerro hatibû sera hespan bide. Dexesê dola dexesan.<br />
Bi vê gotina xwe ra rabû ser piyan û Þemo avîte nav tajankan. Qareqar<br />
bi Þemoyi ket. Dengê Þemoyi li dîwanxanê da lev geriya û ji dîwanxanê<br />
derket û giheþte nav konê aliyê malê. Li konê aliyê malê derbas bû û belayî<br />
nav zomê bû. Jin û zarên mala Emer Axayî hatin li ber derê dîwanxanê.<br />
Lê kesî newêrî navcîtî bikira. Axayî bi dilê xwe Þemo kuta. Hê jî<br />
qareqara Þemoyi bû, ko li nav destên wî da vî alî wî alî direvî û hawar<br />
hawara wî bû. Eyþanê koma keniz û kulfetan paþ da da û bixwe dakete<br />
216• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language