Bilîcan - Nefel

— Dil û hinavên kerkerî.
— Dil û hinavên peritî.
— Dil û hinavên xwînavî.
— Ew jî nîþaneke ha.
— Wate te dilê min peritandiye.
— Te kezeba min hincîhincî kiriye.
— Dilê min li evîna te da bûye gola xwînê.
— Xudê Emer Axa Perîþanê nade wî.
Her yekê li wê bareyê da xeberek digotin. Taze roj dageriyabû, ko koma
qîz û bûkan bi gotin û axiftin û yarî û henek ji ser kaniyê ber bi zomê
li rê ketin. Perîþanê lavayî ji hemûyan kir, ko raza wê veþartî bihêlin.
Hemûyê erêkirin dane Perîþanê, ko li wê barê da çi tiþt ji devê kesî ra
dernekeve.
Berî êvarê bû, ko koma qîz û bûkan mandî û þeqî giheþtin zomê û bînanî
keriyekî karxezalan belawî nava zomê bûn û her kes çûne malên
xwe. Li dû wan ra Ker û Kulik jî bi cotên nêçîran va li girê pêþberî malan
da jor da hatin. Dîsan weke her car cendekek çû ber derê mala Emer
Axayî.
Her ro Kulikî cendek dibir. Lê vê carê Kerrî cendekê nêçîrê bir û li ber
derê konê navmalê danî û li piþta konî da fitilî. Macan li ber ra derbas bû
û hêdîka li ber lêva xwe da gotê:
»Îþev were mala me! Perîþan jî tê.«
Vêca bi tiliya xwe çatorê dayîka xwe nîþanî Kerrî da û li ber konî ra duta
bû.
204• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM