Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
xûyanê, lemelema leylanê bû. Li bintara xweliya kewrek, hemmanê tozek nerm bînanî dûkela qelûnekê dihate xûyanê. Paþê ew toza zirav ber bi xilxilan kiþiya. Bû wekî qeytanekê. Qeytaneke gewre zirav. Qeytaneke dûkelkî. Dûkela ko gewrîva dihingavt. Li bintara rizdê reþ da ew dûkela gewir bû du çiqan. Çiqek ber bi milê rastê bilind bû û çiqa dî ber bi milê çepê çû. Herdu çiqan dor lêdan. Gurover bûn. Lev zivirîn. Dîsan bûne çiqekê. Dîsan jêk cuda bûn. Du çiqên tozê bûne sê çiqan. Çiqa pêþiyê tozek nerm û zirav bû. Lê herdu çiqên li dû ra stûrtir bûn. Niþkava çiqa pêþîn rawesta. Lev aliya. Li cî da bilind bû, bû xaleke gewir û paþê temirî. Li dû ra herdu çiqên dî pê ra gihîþtin. Herdu çiq tevî hevdu bûn. Rawestan. Toz rabû hewa. Li hewale ewrekî kûþke serast kir. Paþê lev bela bû. Li dû ra dîsan du çiqên tozê, lê vê carê du çiqên nermik û sivik hêdî hêdî li ser wan da zivirîn. Hêdî hêdî karîn du reþan li jêr wê toza zirav da bibînin.. Herdu reþ jî durust ber bi wan dihatin. Durust li tanga wan da pêþ da dihatin. Reþ bere bere mezin û mezintir bûn û bûn du Siwaran. Macanê gote Perîþanê: — Perîþan ewan bixwe ne. — Erê ewin. — Waye her rast li ser me da tên. — Erê her yekê waye nêçîrek jî li terkiya wan va ye. — Erê nêçîra wan îro baþ e. Perîþan keniya û bi yarî tepek li Macanê da. Herdu pêkve keniyan. Perîþanê got: — De kanê nêçîrvanên çawanin? Macanê got: — Ca ka kes me nabîne? — Çima ? — Ezê neynûkê bavêjime wan. — Kiçê þerm e. — Na de þerma çi. — De wisan bike, bila kes me nebîne, ha. — Na, na. Çi kes me nabîne, lê. Macanê xwe da ber pesêva Perîþanê û neynûk avîte wan cotê Siwaran. Rewneqa neynûkê tevî rewneqa zêrên li ber eniya kever bûn û di gel tirîþkên tavê dane nav çavên Kerr û Kuliki. Kerrî dizgîna Sosikê hilkiþand û li cî da rawesta û bi destê çepê dizgîna Sosikê ra girt û destê xwe yê rastê jî ji çavên xwe ra kire sîvank û li girikî nihêrî. Seranserî girikî li gul û E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 199
çîçekan da hatibûn vepoþînê. Lê du gulên ji rengê gulan, du gulên ji gulan bedewtir û mezintir jî li nav gulan da rûniþtibûn. Du sorgulên bijar e. Kerrî Perîþan û Macan nasî. Berê xwe li ser Kuliki da kir û gotê: — Hero Kulik eva Perîþane hatiye bindarûkê. — Bi me çi bila ji xwe ra bigerin. Ker û Kulik ketin axiftinê. Perîþanê dîna xwe dayê ko du, sê kiçkên dî jî li ser girikî ketin û berbirî wan hatin. Yek ji wan jî kiçmeta wê Ciwan bû. Ne ji gav da tiþtek bînanî tirsê li dilê Perîþanê ra derbas bû. Berê xwe li ser Macanê da kir û gotê: — Macan! Ciwan jî waye hat. Vêca bi hatina wan kiçikane ra herduyan xwe li çirpandina gul û çîçekan da mijûl kirin. Gava ko ew kiçikana hatin û gihîþtin wan, Macanê ji Ciwanê pirsî: — Herê firavîn amade nebûye? — Xudê ez nizanim. — Lê tu nizanî û ez nizanim, be kê bide av û nanim? Herduk tev keniyan. Macanê bi milê wê ra girt û gotê: — Xudê tu yê bêy û emê pêkve firavînê amade bikin. Perîþan dibêje destpêja kiçmeta min pir xweþ e. De were em herin kanê destpêja te çawaye? Herduk bi ken û yarî ji yên dî veqetiyan û ber bi kaniyê çûn. Perîþan bi çend kiçikên dî va li serê giriki man. Kiçên ko mirovî dikarî piþta xwe bi wan va girê bida. Kerrî dîsan destê xwe da ber çavên xwe. Herdukan lap baþ hevdu didîtin. Dîsan ew birûska caranî hat û li nawenda du dilan da rûniþt û du leþ kelijand û du ser ji hiþ û hendîþeyan vala kirin. Keri gote Kuliki: — Rabe em li ser wan da herin. — Na, ji nav û dengê me ra baþ nîne, Kerro. — Kuro karê kê bi me ketiye? — Çawa karê kê bi me ketiye. Niha wira tijî qîz û bûkin. Yê nebêjin, hûn li vira çi dikin! — De ka em hema bi berhaneya avê herin ser kaniyê. — Na ewna waye li ser kaniyê danîne. Ma tu dûkela kuçikê wan nabînî? Ji boy avê be, emê herin a, li ser wê coka hanê danên. Ew jî hema ava wê kaniyê ye. Eger tu herî ser kaniyê, yê sibê li nava êlê da bibe dengî, ko herdu kurên Silêmanî li ser kaniya Rihanê têkeliya qîz û bûkan kirine. Vêca hînga emê bêaverû bibin. Emê bibin du polikên qelp. Were em her 200• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 149 and 150: erane da þarge digirtin. Lê kalk
- Page 151 and 152: »Xûþkê pirsiyar bêxewþe. Hûn
- Page 153 and 154: 19 Îsê Mîrî, mamê Silêmanî l
- Page 155 and 156: Neimet xurgun e. Hegera bêdûndati
- Page 157 and 158: Bi vê gotinê ra keniz hemû lê b
- Page 159 and 160: Komelê li her bareyê da diaxiftin
- Page 161 and 162: — Ewan jî her taze çûn. Ker û
- Page 163 and 164: qorixa hespaye. Hûn dikarin her ro
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169 and 170: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215 and 216: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 217 and 218: Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da p
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
- Page 221 and 222: 28 Þev da, mala Werdekê dane bar
- Page 223 and 224: deng û hera û duruþm ber bi mala
- Page 225 and 226: hemû pê hesiyan. Þîn li ser êl
- Page 227 and 228: va. Li sebedê dide û kûr dinale.
- Page 229 and 230: qeziya bêne te derewîna bêy paþ
- Page 231 and 232: erên xwe dane Erebistanê. Mîrê
- Page 233 and 234: keþkûlên xwe dadigrin. Emer Axa
- Page 235 and 236: Gelekan digotin Hesê bi pîlan ji
- Page 237 and 238: Axayo rabe ji xewê ye... Delalo ra
- Page 239 and 240: esî Silêmanê Silêv biraziyê Î
- Page 241 and 242: He dem hatiye. He van rojana xalo
- Page 243 and 244: Meta wî lê kete gumanan û pirsî
- Page 245 and 246: 32 Pîlana Emer Axa û Eyþê û Ne
- Page 247 and 248: û bîneya Perîþanê li ser herdu
- Page 249 and 250: Mîrê Ereban li nav çeng û lepê
çîçekan da hatibûn vepoþînê. Lê du gulên ji rengê gulan, du gulên ji gulan<br />
bedewtir û mezintir jî li nav gulan da rûniþtibûn. Du sorgulên bijar e.<br />
Kerrî Perîþan û Macan nasî. Berê xwe li ser Kuliki da kir û gotê:<br />
— Hero Kulik eva Perîþane hatiye bindarûkê.<br />
— Bi me çi bila ji xwe ra bigerin.<br />
Ker û Kulik ketin axiftinê. Perîþanê dîna xwe dayê ko du, sê kiçkên dî<br />
jî li ser girikî ketin û berbirî wan hatin. Yek ji wan jî kiçmeta wê Ciwan<br />
bû. Ne ji gav da tiþtek bînanî tirsê li dilê Perîþanê ra derbas bû. Berê xwe<br />
li ser Macanê da kir û gotê:<br />
— Macan! Ciwan jî waye hat.<br />
Vêca bi hatina wan kiçikane ra herduyan xwe li çirpandina gul û<br />
çîçekan da mijûl kirin. Gava ko ew kiçikana hatin û gihîþtin wan,<br />
Macanê ji Ciwanê pirsî:<br />
— Herê firavîn amade nebûye?<br />
— Xudê ez nizanim.<br />
— Lê tu nizanî û ez nizanim, be kê bide av û nanim?<br />
Herduk tev keniyan. Macanê bi milê wê ra girt û gotê:<br />
— Xudê tu yê bêy û emê pêkve firavînê amade bikin. Perîþan dibêje<br />
destpêja kiçmeta min pir xweþ e. De were em herin kanê destpêja te<br />
çawaye?<br />
Herduk bi ken û yarî ji yên dî veqetiyan û ber bi kaniyê çûn. Perîþan bi<br />
çend kiçikên dî va li serê giriki man. Kiçên ko mirovî dikarî piþta xwe bi<br />
wan va girê bida. Kerrî dîsan destê xwe da ber çavên xwe. Herdukan lap<br />
baþ hevdu didîtin. Dîsan ew birûska caranî hat û li nawenda du dilan da<br />
rûniþt û du leþ kelijand û du ser ji hiþ û hendîþeyan vala kirin. Keri gote<br />
Kuliki:<br />
— Rabe em li ser wan da herin.<br />
— Na, ji nav û dengê me ra baþ nîne, Kerro.<br />
— Kuro karê kê bi me ketiye?<br />
— Çawa karê kê bi me ketiye. Niha wira tijî qîz û bûkin. Yê nebêjin,<br />
hûn li vira çi dikin!<br />
— De ka em hema bi berhaneya avê herin ser kaniyê.<br />
— Na ewna waye li ser kaniyê danîne. Ma tu dûkela kuçikê wan<br />
nabînî? Ji boy avê be, emê herin a, li ser wê coka hanê danên. Ew jî hema<br />
ava wê kaniyê ye. Eger tu herî ser kaniyê, yê sibê li nava êlê da bibe dengî,<br />
ko herdu kurên Silêmanî li ser kaniya Rihanê têkeliya qîz û bûkan kirine.<br />
Vêca hînga emê bêaverû bibin. Emê bibin du polikên qelp. Were em her<br />
200• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language