Bilîcan - Nefel

Heval û hogirên xwe pê hesandin. Perîþanê nizanî li ber þabûna çi dike û
çi nake. He, rastî kê dihat, pê ra dikeniya.
Roj kuta bû û tav qulubî. Herdu suwarên gorînê hatin. Dîsan birûska
du çavan li ser cotek çavên reþbelek da spêne kir. Dîsan agir berbû cotek
dilên pak û alavên evînê dîsan du leþ li nav xwe da werpêçan.
Þev dakete erdê. Cîhan reþ û tarî bû. Hemûyan þîv xwarin. Lê þîv li
gewriya Perîþanê da neçû. Bû dema razanê. Hemû razan. Bû hoke hoka
nobedaran. Lê xew li çavên Perîþanê nediket. Perîþan ketibû nav nivînan.
Lê nivîn lê bibû gurê har. Kêç ketibûn kurkê wê. Neditebitî. Li nav nivînan
derdiket û diçû ber derê xîveta xwe û li esmanî dinihêrî. Istêrên esmanî
leplepî bibûn û hevdu himêz kiribûn. Çavên xwe li hevdu
diniqandin. Car caran jî stêrek ji nav koma istêrên ko hevdu himêz
kiribûn, dirijiya. Bi rijiyana stêran ra lerzê dilê Perîþanê digirt. Dizivirî û
dîsan dihat û dikete nav nivînan. Lê pê wereng bû, ko hê taze seretaya
þevê ye. Þevê lenger avîtibû erdê û nediçû.
— Ay xudêyo çi þeveke dirêj û gêje. Tu dibêjî qay, qet naxwaze ji cî bileqe.
Dîsan ji nav nivînan derdiket û diçû ber derê xîveta xwe. Macan jî dihat
û li rex disekinî. Ji Macanê dipirsî:
— Lê ev þeva qet ji cî nalive. Lê kengê sibêde yê bê?
— Bêhna xwe fire bike! Hê nîvê þevê ye. A, ewa han, ewa hane sorgeþ,
ew stêra karwankuj e. Hê ji sibêdê ra gelek maye. Were razê tu yê sibê li
çolê xew ra herî ha! Were bikeve nav nivînên xwe!
Bi gotina Macanê ra dihat û dikete nav nivînan, lê dîsan hê ciyê xwe
germ nekirî, li nav nivînan derdiket û diçû ber derê xîvetê. Lingekî wê li
derva bû û yek li hundur. Piþtî çendik û çend caran ko çû derva û hate
hundurî, Macanê gotê:
»A, ewa hanê, ewa ko taze li ber girê serê riya nêçîrgehê ra derdikeve, a,
ewa hane geþ, ew stêra sibêdê ye. Istêra sibêdê waye ser dide. Ji sibêdê ra
êdî hindik maye.
Bi vê gotina Macanê ra Perîþan êdî nekete nav nivînan. Cil û bergên
xwe yê taybetî bindarûkê li xwe kir. Xwe bi ser û ber xemiland. Macanê
jî karê maþikanê kir. Kasik û kodik û dîzik û kefçik û giþtî karên maþikanê
kirin têrxurcekê û li hêstirekê kirin û li nav konan derketin. Taze berê
sibêdê gewr dibû, ko koma qîz û bûkan li girê pêþberî malan ra diqulibîn.
Perîþan û Macanê heval û hogirên xwe pê hesandibûn ko diçin
bindarûkê. Hevalên wan jî hevalên xwe pê agadar kiribûn. Ca her
E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
BILÎCAN • 195