Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
25 Taze cîhan li ronahiya tavê û li germaya tirîþkên wê da noqim dibû, ko meyteran mahîna Barxane zîn û pûsad kirî, bi cotên caniyan va, anîn ber derê mala Werdekê. Mahîna Barxane, bi cotên caniyan va hefsarê wan li destên meyteran da li ber derê mala Werdekê wekî birûskekê þîhiya û bera xelkê êlê hemûyê li ser xwe da rakêþa. Jin û zar û pîr û kal hemû ji hundêrê konan derketin temaþa wan. Mahîna Barxane ser û dêlên xwe kiribû yek. Herdu caniyan jî weke du karên xezalan dabûne dû wê. Herdu canî êdî qert bibûn. Sosik dêlberdayî bû. Taze enam lêdida. Lê Nijdî pê kutabû sê saliyê. Ew caniyekî nozîn bû. Kuliki taze wê salê ew hîmandibû. Sê, çar heyvan berî cerdê bû, ko Kuliki toratiya wî derxistibû. Nijdî salekê ji Sosikê biçûktir bû, lê hindik mabû li ser Sosikê biketa. Ew li Sosikê bi dest û pêtir bû. Sosik mahîneke nazik û navzirav û nazenîn bû. Durust bînanî xezaleke sil û revok, tîjbal û rehwan bû. Çîpên wê zirav û qelemî, saxiriyên wê pir û qelew, bejna wê bilin û raçandî bû. Maka wan mahîna Barxane kehêleke erebî bû. Emer Axayî bixwe ew li bazara Helebê bi pênc kîs zêrên zer kirîbû. Hespên weke mahîna Barxne kêm peyda dibûn. Her kesî nikarî mahînên weke wê bikiriyana. Lê pênc kîs zêrê zer ji Emer Axayî ra weke pênc dirafan bû. Eger kes yan kesanekî bixwesta mahîneke weke mahîna Barxane bikiriyana, debiya ko çend heval peyda bikiran. Kesekî tenê nikarî mahîneke kehlan bikiriya. Bo nimûne çar kes dibûne heval û serê kesê kîsek zêr didanîn û mahînek dikirîn. Bi gotina wan bixwe her yekê lingekî mahînê dikirîn. Her lingê wê bi kîsekî sed zêrî. Îca ew çar kesan ew mahîn weke qîzeke kezî li piþt çît û perdan da xudan dikirin. Mafê kesî tunebû li wê mahînê siwar biba. Ew mahîn tenê ji bo wê hindê dihate kirînê, ko caniyan li ber bigirin. Li kêderê hespekî bi nav û deng heba, bi rêka heftiyan rê dipîvan û nêrî û beran pêþkêþî xudanê wî hespî dikirin, ta ko destûrê bide, mahîna kehlan li ber hespê wî bidine kiþandinê. Ca bi vî cureyî salê caniyek li ber wê mahînê digirtin. Li yekimîn heftiya caniyê da ew piþk davîtin. Ew canî ji kê ra derketa, ew ji cêrga piþkavîtinê derdiket. Lê wê salê dibû berpirsê E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 189
xudankirina mahîn û caniyê. Bi vî cureyî ta çar zikan her yek dibûn xudanê caniyeke kehlan, yan hespekî erebî, mehnegiyekê, seglaviyekê. Ca li dû ra ew mahîn dibirin bazara beytaran û buhayê wê didane diyar kirinê û yekê ji wan ji xwe ra hildida û parên ewanên dî didayê. Yan jî hema li bazarê da difirotin û parê wê parve dikirin. Lê ewê ko dibû binpiþk lap li xwe da diþewitî. Gerek bû sê salên xiþt zikê xwe miz bida û çavnihêrî piþka xwe ba û li sala çarê da jî dîsan gereke bendewar bima. Vêca ta ko mahînê fal bigirta, duwanzdeh mehan canî li zikê xwe da xudan bikira, piþtî duwanzdeh meh û duwanzdeh þeverojan û danzdeh demijmêran firk biba, canî mezin biba û biba caniyekî þîre, ewê serpiþk, li hespê xwe yê erebî siwar dibû jî. Ewê binpiþk debiya sê salên dî jî bêhinfiretî bikira, sê salên dî jî zikê xwe miz bida, xwîna dilê xwe bixwara, canî bi xwîna dil û ronaya çavan xudan bikira, da ko caniyê wî, yan caniya wî mezin biba, biba þîre. Li þîretiyê derketa biba biriye. Li biriyetiyê derketa biba nozîn û dêlberdayî û ji suwarî û hîmkirinê ra amade bibûya. Ewê binpiþk li ser hev gerek bû, heft salan rawesta. Heft salên xiþt bêhinfiretî bikira, ta ko dibû xudanê hespekî erebî, yan mahîneke kehlan. Ew jî bext û hate. Sûcên hevalên wî yên dî di vî karî da tuneye. Bila bextê wî jî lêda û yekimîn canî ji wî ra derketa. Kesî ko kum nedabû serê wî. Ew ji nehatiya wî bû, ko bibû binpiþk. Ew rê û þûneke giþtî bû. Kes nikarî ji wê rêkê derketa. Erê her kesî nikarî li hespên wisan yan li mahînên wisan siwar bibana. Her tenê xan û beg û serokhoz û mîr û mîrekan dikarîn li hespên wisan, li mehnegî û seglaviyên wisan siwar bibana. Pêþiyan gotine: Hespê çê miraz e. Lê hespên wekî mahîna Barxane û Sosik û Nijdiyan mirazê li ser mirazan ra bûn. Ji hespên wisan ra bayê bezê digotin. Pêdivî bû ko mirov biþiya li ser biketa. Lingên xwe li zengiya wan da cî bikira. her piyên mirovî li ser piþta wan biketa, êdî mirov giheþtibû miraz û mebestan. Mexseda te her kê der dibû bilanê. Þam, Heleb, binê Beriyê, çiyayê Þengarê, Têhran, Tewrêz, Istenbol, Enqere, Mûsil, Bexda, her ciyê ko te miraz bikira. her pêdivî bû ko te berê wan bida oxirê. Êdî tu li demê da giheþtibûyî mebesta xwe. Te heval û hevrê hemû li dû xwe ra hêlabûn û tu li pêþ hemûyê ketibûyî. Mebesta te li binê cîhanê da jî ba, xema te tunebû. Suwarên van cure hespana li nav komela giþtî da jî xudan rû û avirû û rêz û sengiyeke taybetî bûn. Eger li komela niha da, li çawaniya cil û berg û timtêl û pûs û ereba mirovî dinêrin û rêza mirovî gorekî solika piyên mirovi, gorekî þal û þapik 190• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 139 and 140: — Þûrê bavê xwe hildin! — N
- Page 141 and 142: Ker û Kulik þev û roj li ser ço
- Page 143 and 144: nanî gurgên derbuharî li xûnê
- Page 145 and 146: ida, çipika xûnê jê nedihat. Gu
- Page 147 and 148: »Gelî civata hêja! Ez pir sipas
- Page 149 and 150: erane da þarge digirtin. Lê kalk
- Page 151 and 152: »Xûþkê pirsiyar bêxewþe. Hûn
- Page 153 and 154: 19 Îsê Mîrî, mamê Silêmanî l
- Page 155 and 156: Neimet xurgun e. Hegera bêdûndati
- Page 157 and 158: Bi vê gotinê ra keniz hemû lê b
- Page 159 and 160: Komelê li her bareyê da diaxiftin
- Page 161 and 162: — Ewan jî her taze çûn. Ker û
- Page 163 and 164: qorixa hespaye. Hûn dikarin her ro
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169 and 170: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215 and 216: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 217 and 218: Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da p
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
- Page 221 and 222: 28 Þev da, mala Werdekê dane bar
- Page 223 and 224: deng û hera û duruþm ber bi mala
- Page 225 and 226: hemû pê hesiyan. Þîn li ser êl
- Page 227 and 228: va. Li sebedê dide û kûr dinale.
- Page 229 and 230: qeziya bêne te derewîna bêy paþ
- Page 231 and 232: erên xwe dane Erebistanê. Mîrê
- Page 233 and 234: keþkûlên xwe dadigrin. Emer Axa
- Page 235 and 236: Gelekan digotin Hesê bi pîlan ji
- Page 237 and 238: Axayo rabe ji xewê ye... Delalo ra
- Page 239 and 240: esî Silêmanê Silêv biraziyê Î
xudankirina mahîn û caniyê. Bi vî cureyî ta çar zikan her yek dibûn xudanê<br />
caniyeke kehlan, yan hespekî erebî, mehnegiyekê, seglaviyekê. Ca li<br />
dû ra ew mahîn dibirin bazara beytaran û buhayê wê didane diyar kirinê<br />
û yekê ji wan ji xwe ra hildida û parên ewanên dî didayê. Yan jî hema li<br />
bazarê da difirotin û parê wê parve dikirin. Lê ewê ko dibû binpiþk lap li<br />
xwe da diþewitî. Gerek bû sê salên xiþt zikê xwe miz bida û çavnihêrî piþka<br />
xwe ba û li sala çarê da jî dîsan gereke bendewar bima. Vêca ta ko<br />
mahînê fal bigirta, duwanzdeh mehan canî li zikê xwe da xudan bikira,<br />
piþtî duwanzdeh meh û duwanzdeh þeverojan û danzdeh demijmêran<br />
firk biba, canî mezin biba û biba caniyekî þîre, ewê serpiþk, li hespê xwe<br />
yê erebî siwar dibû jî. Ewê binpiþk debiya sê salên dî jî bêhinfiretî bikira,<br />
sê salên dî jî zikê xwe miz bida, xwîna dilê xwe bixwara, canî bi xwîna dil<br />
û ronaya çavan xudan bikira, da ko caniyê wî, yan caniya wî mezin biba,<br />
biba þîre. Li þîretiyê derketa biba biriye. Li biriyetiyê derketa biba nozîn û<br />
dêlberdayî û ji suwarî û hîmkirinê ra amade bibûya. Ewê binpiþk li ser<br />
hev gerek bû, heft salan rawesta. Heft salên xiþt bêhinfiretî bikira, ta ko<br />
dibû xudanê hespekî erebî, yan mahîneke kehlan.<br />
Ew jî bext û hate. Sûcên hevalên wî yên dî di vî karî da tuneye. Bila bextê<br />
wî jî lêda û yekimîn canî ji wî ra derketa. Kesî ko kum nedabû serê wî.<br />
Ew ji nehatiya wî bû, ko bibû binpiþk. Ew rê û þûneke giþtî bû. Kes nikarî<br />
ji wê rêkê derketa.<br />
Erê her kesî nikarî li hespên wisan yan li mahînên wisan siwar bibana.<br />
Her tenê xan û beg û serokhoz û mîr û mîrekan dikarîn li hespên wisan,<br />
li mehnegî û seglaviyên wisan siwar bibana. Pêþiyan gotine: Hespê çê miraz<br />
e. Lê hespên wekî mahîna Barxane û Sosik û Nijdiyan mirazê li ser<br />
mirazan ra bûn. Ji hespên wisan ra bayê bezê digotin. Pêdivî bû ko mirov<br />
biþiya li ser biketa. Lingên xwe li zengiya wan da cî bikira. her piyên<br />
mirovî li ser piþta wan biketa, êdî mirov giheþtibû miraz û mebestan.<br />
Mexseda te her kê der dibû bilanê. Þam, Heleb, binê Beriyê, çiyayê<br />
Þengarê, Têhran, Tewrêz, Istenbol, Enqere, Mûsil, Bexda, her ciyê ko te<br />
miraz bikira. her pêdivî bû ko te berê wan bida oxirê. Êdî tu li demê da<br />
giheþtibûyî mebesta xwe. Te heval û hevrê hemû li dû xwe ra hêlabûn û<br />
tu li pêþ hemûyê ketibûyî. Mebesta te li binê cîhanê da jî ba, xema te<br />
tunebû. Suwarên van cure hespana li nav komela giþtî da jî xudan rû û<br />
avirû û rêz û sengiyeke taybetî bûn.<br />
Eger li komela niha da, li çawaniya cil û berg û timtêl û pûs û ereba<br />
mirovî dinêrin û rêza mirovî gorekî solika piyên mirovi, gorekî þal û þapik<br />
190• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language