Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
êrdeka hespên xwe û malavayî ji Emer Axa û koma wî kirin û zengî li hespên xwe dan û çûn. Piþtî heyvekê teteran bîst beran anîn der mala Emer Axayî û gotin, ko Deniz begê sibê bê gerdenazayiyê ji Emer Axayî bixwaze û li ciyê dijminatiyê da dostaniyê danê. E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 183
24 Piþtî çûyîna mêvanan û dostaniya herdu gelan, Emer Axa giþtî giregire û ridênsipiyên êla xwe gazî kir û mêvandariyeke giran li ser Kerr û Kuliki danî. Kerr û Kulik li jorî dîwanxanê li rex Mamê Îsi rûniþtibûn. Du genc, du fêriz, du lawên tazegiheþtî, taze bejinvedayî, du xortên taze berê simbêlên wan xûyî dayî, du pehlewanên bi milên hev ra, li serê dîwanxanê, li ser perê koma giregiran mil kutabûn hevdu û li ser darê edebê li ser çokan rûniþtibûn. Di dîwanxanê da bi hezaran çav, li ser bejn û bala wan, zend û bendên wan, li ser tefeþa wan da direqisîn. Giþtî dîwaniyan çav kutabûn wan herduyan. Kerr û Kuliki xwe li jêr giraniya hezaran çavî da didîtin û giraniya hezaran çavî li ser leþên xwe seh dikirin. Herduyan jî serê xwe kiribûn di ber xwe da. Li nav êla Emer Axayî da deb bû, ko eger rê û þûneke taybetî haba, jinan jî dikarîn li piþt perde û çîtên dîwanxanê da rawestin û li wê rê û þûnê, yan li wê bereviyê mêze bikin û axiftinên wan guhdarî bikin. Ca gava ko li nava zomê da bû dengî, ko îro mala Emer Axayî bonetî mêranî û mêrxasiya Kerr û Kulikê lawên Werdekê li ser wan mêvandarî daniye, û Emer Axa dixwaze wan herdu gencana bi pehlewantî bi komelê bide nasînê, û rêzgiriya mêraniya wan bike, koma jin û qîz û bûkan li piþt perde û çîtên dîwanxanê da lev civiyan. Piþtî firavînê, Emer Axayî ciyê xwe guhest. Çarmêrkî rûniþt û pala xwe da palgî û berpalan. Du, sê caran bi dengekî bilind xwe kuxand û gewriya xwe paqiþ kir û got: »Gelî komela hêja û giranbuha! Gelo hûn dizanin ko min roja îro çima hûn gazî kirine?« Îca hêviya bersivê va nema û bixwe bersiva xwe da: »Min roja îro hûn li vê bereviyê da top kirine, ko hûn di gel cotek pehlewanên min î xoþdevî nasiyar bibin. Min ev mêvandariya bonetî van herdu gencana daniye.« Îca bi tiliya xwe ya amanalês herdu bira nîþanî komelê da. Mamê Îsi hêdîka gote Kerr û Kuliki: 184• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 133 and 134: 16 Hê du meh li ser wê qewimîna
- Page 135 and 136: Li demeke kurt da xîvet jêk weþi
- Page 137 and 138: — Çi nake hevalbiçûk e. — Xw
- Page 139 and 140: — Þûrê bavê xwe hildin! — N
- Page 141 and 142: Ker û Kulik þev û roj li ser ço
- Page 143 and 144: nanî gurgên derbuharî li xûnê
- Page 145 and 146: ida, çipika xûnê jê nedihat. Gu
- Page 147 and 148: »Gelî civata hêja! Ez pir sipas
- Page 149 and 150: erane da þarge digirtin. Lê kalk
- Page 151 and 152: »Xûþkê pirsiyar bêxewþe. Hûn
- Page 153 and 154: 19 Îsê Mîrî, mamê Silêmanî l
- Page 155 and 156: Neimet xurgun e. Hegera bêdûndati
- Page 157 and 158: Bi vê gotinê ra keniz hemû lê b
- Page 159 and 160: Komelê li her bareyê da diaxiftin
- Page 161 and 162: — Ewan jî her taze çûn. Ker û
- Page 163 and 164: qorixa hespaye. Hûn dikarin her ro
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169 and 170: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215 and 216: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 217 and 218: Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da p
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
- Page 221 and 222: 28 Þev da, mala Werdekê dane bar
- Page 223 and 224: deng û hera û duruþm ber bi mala
- Page 225 and 226: hemû pê hesiyan. Þîn li ser êl
- Page 227 and 228: va. Li sebedê dide û kûr dinale.
- Page 229 and 230: qeziya bêne te derewîna bêy paþ
- Page 231 and 232: erên xwe dane Erebistanê. Mîrê
- Page 233 and 234: keþkûlên xwe dadigrin. Emer Axa
24<br />
Piþtî çûyîna mêvanan û dostaniya herdu gelan, Emer Axa giþtî giregire û<br />
ridênsipiyên êla xwe gazî kir û mêvandariyeke giran li ser Kerr û Kuliki<br />
danî. Kerr û Kulik li jorî dîwanxanê li rex Mamê Îsi rûniþtibûn.<br />
Du genc, du fêriz, du lawên tazegiheþtî, taze bejinvedayî, du xortên taze<br />
berê simbêlên wan xûyî dayî, du pehlewanên bi milên hev ra, li serê<br />
dîwanxanê, li ser perê koma giregiran mil kutabûn hevdu û li ser darê<br />
edebê li ser çokan rûniþtibûn. Di dîwanxanê da bi hezaran çav, li ser bejn<br />
û bala wan, zend û bendên wan, li ser tefeþa wan da direqisîn. Giþtî<br />
dîwaniyan çav kutabûn wan herduyan. Kerr û Kuliki xwe li jêr giraniya<br />
hezaran çavî da didîtin û giraniya hezaran çavî li ser leþên xwe seh dikirin.<br />
Herduyan jî serê xwe kiribûn di ber xwe da.<br />
Li nav êla Emer Axayî da deb bû, ko eger rê û þûneke taybetî haba, jinan<br />
jî dikarîn li piþt perde û çîtên dîwanxanê da rawestin û li wê rê û þûnê,<br />
yan li wê bereviyê mêze bikin û axiftinên wan guhdarî bikin. Ca gava ko<br />
li nava zomê da bû dengî, ko îro mala Emer Axayî bonetî mêranî û mêrxasiya<br />
Kerr û Kulikê lawên Werdekê li ser wan mêvandarî daniye, û Emer<br />
Axa dixwaze wan herdu gencana bi pehlewantî bi komelê bide nasînê, û<br />
rêzgiriya mêraniya wan bike, koma jin û qîz û bûkan li piþt perde û çîtên<br />
dîwanxanê da lev civiyan.<br />
Piþtî firavînê, Emer Axayî ciyê xwe guhest. Çarmêrkî rûniþt û pala xwe<br />
da palgî û berpalan. Du, sê caran bi dengekî bilind xwe kuxand û gewriya<br />
xwe paqiþ kir û got:<br />
»Gelî komela hêja û giranbuha! Gelo hûn dizanin ko min roja îro çima<br />
hûn gazî kirine?«<br />
Îca hêviya bersivê va nema û bixwe bersiva xwe da:<br />
»Min roja îro hûn li vê bereviyê da top kirine, ko hûn di gel cotek<br />
pehlewanên min î xoþdevî nasiyar bibin. Min ev mêvandariya bonetî van<br />
herdu gencana daniye.«<br />
Îca bi tiliya xwe ya amanalês herdu bira nîþanî komelê da. Mamê Îsi<br />
hêdîka gote Kerr û Kuliki:<br />
184• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language