Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
Kerrî li siwaran heytand: »Lolo hûn kî ne?« — Kir be, kurê dêlê, dena ezê cergên te bînime derê. — Kurê dêlê jî, kurê sê jî. Li nav hespan derkevin! Lê siwaran bêpakî dakutane nav revoyê û revo kirin du tîþan û tîþek ber bi binê geliyî hajotin û tîþek jî ji Kerr û Kuliki ra hêlan. Vê carê Kuliki li cerdê heytand: »Kuro lawo li nav revoyê derkevin û nebin bikujên serê xwe.« Siwarekî cerdê got: »Kuro tu li min û vî boncî yî! Dibêjî qay serê te giraniyê li leþê te dike.« Ca bi gotina xwe ra rikêfî ser Kiliki kir: »Kuro em dibêjin hûn rêncber in. kurên xelkêne. Gunehê me li we tê. Eva çend salin hûn bi ferman Emerokî kewþenê me diçêrînin, qey hûn nabêjin evî kewþenî xudan heye? Kir be, dena emê we jî tevî revoyê bikin.« Kuliki gotê: »Boncî tu bixwey î, lawo, bixwe paþê biþêkirîne. Li nav revoyê derkevin! Bi Yezdan ta hûn li ser leþê me ra derbas nebin, em nahêlin hûn mûyekî ji revoyê kêm bikin.« — Lawo zirtan neke! Em dibêjin hûn law in, ber bi mirazin. Em naxwazin mirazên we li çavên we da bihêlin. Hûn çima xwe li ber revoyê Emerok i da didine kuþtinê? — Her çî ji destên we tê, xwe jê nehêviþînin! Bi vê gotina Kerrî ra siwarekî hirçanpirçanî, wekî kirtanekî tevkutayî, sungiyeke çargezî li destî da, fîrefîra hespê wî bû, kef li ser devî ketibû û li bin suwarê xwe da neditebitî, dizgîna hespê xwe li ser Kerrî da zivirand û ferman da suwarên dî: »Gedeno dest û piyên herduyan jî girêdin û bavêjin terkiya hespan. Evan ne mirovên qenciyê ne, ko mirov qenciyê bi wan bike. » Çar pênc Siwaran bi hev ra hêriþ birin ser Kerr û Kuliki. Ker û Kuliki bi hev ra dest avîtin darê sûngiyan û rikêfî ser wan siwaran kirin. Bû þîrqîna sûngiyan û fîrefîra kehlan û mehnegiyan. her li yekimîn hêriþê da sê siwar li xanên zînan ketin erdê û du suwarên dî jî li ber xwe dan, lê berxwedana wan jî hind nekiþand. Li hêriþa dûyê da, ew herdu jî ji xanên zînan da jor da ketin û sê hesp û du hesp li revoyê zêde bûn. Kerr û Kulik li dora revoyê ra çerixandin û navbirî dane cerdê û revo topî ser hev kirin. Serokê cerdê ewê hirçanpirçanî ferman da cerdê: E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 169
»Kuro bi hev ra rikêfî ser wan herdu zolemiraran bikin!« Bi fermana serekcerdî ra siwar li dora Kerr û Kuliki werhatin. Li ser serê lawên Werdekê bû þîrqîna þûran û þingîna nêzan û teqêna darên sûngiyan. Lawên Werdekê bînanî du pehlewanên bi ezmûn, mertalên xwe dane ber xwe. Bi bergirî ji xwe þer domandin. Þer giran bû. Bêhna xûnê dabû serên lawên Werdekê. Du gencên zîx û zorbe bînanî du pilingên çiya û du gurgên dev bi xûn ketin nav suwarên cerdê. Bi hev ra nêze jorda dihanîn. Carê qîjîn bi suwarekî diket û li erdê wedileziya. Þivan û gavan û berxewanan hawarî li zoma Emer axayî daxistin, ko cerdê avîtiye ser revoyê. Di germegerma þeri da, serekcerdî bi kel û bîn xwe bi Kerrî ra gîhand û sûngiya çargezî dirêjî Kerrî kir. Kerrî mertalê polayîn da ber sûngiya wî. Gijêna mertalê Kerrî der û deþt hejikand. Zingîn kete geliyî. Vê carê Kerrî derfend ji suwarê hirçanpirçanî istand û serê sûngiyê ber bi depa sîngê wî dirêj kir. Suwari xwe li ber sûngiyê revand, lê serê sûngiyê li girka milê wî da çik bû û girka milê wî qelaþt. Bû fîþqîna xûnê li milê wî ra hilavît û vê carê Kerrî sûngiyeke dî jî dirêj kirê. Suwari zengî li hespê xwe da û bi bez xwe li hêriþa sûngiyê dûr xist. Sûngiyê vê carê zikê hespê wî qelaþt û hûr û pizûrên hespi rijiyane nava dest û piyên wî û bi dar û devenan va aliyan. Her li gavê da bû þîhîna hespî û li bin siwarê xwe da li erdê velezî ya. Li wê demê da pêþiya hawariya zomê li girê pêþberî pawana hespan ra li wan derket. siwar û peyayên êla Emer axayî bînanî kuliyên payîzê li ser cerdê da barîn. Gava ko cerdê ew dîmena dît. Pirtê pirtê kete nav wan û her yek li aliyekî da helatin û way li wî ko giyanê xwe rizgar nekirî û nehelatî. Her kes kete hizra giyanê xwe da. Kerr û Kulik tev ber bi suwarê gorînî kudandin. Lê ta ko Kerr û Kuliki xwe bi suwari ra gîhandin, siwar ji erdê rabû. Sûngiya wî li desti ketibû. Ta dest avîte þûrê xwe, ko ji kalani derîne, Kerrî nêza xwe da binçena wî û gotê: »Nelive! Tu hema bilivî, ezê te hincîhinciyî bikim.« Kuliki xwe pê ra gîhand û destên wî li piþtê da bi arþûjineke mûyîn bitew girêda. Hawarî pê ra giheþtibû. Emer axa bixwe jî li nav hawariyê da bû. Paþiya hewariyê hê jî dikiþiya. siwar û peya bûn, ko dihatin. Revo berev kirin. Emer axa hat û li ser terman ra rawesta. Pênc term li ser hevdu da nixilîbûn. Gola xûnê li ber wan meyîbû. Çavên wan vekirî mabûn û zil li mirovan dinihêrîn. Poþmanî ji çavên wan dibarî. Te digot qay ji mirovan ra xeber didin û dibêjin: Li me bibihorin. Me nizanî. Me þaþiyek mezin 170• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 119 and 120: 14 Baranên havînî yên ser û bi
- Page 121 and 122: tenê kire rewtîn. Kakil li vê de
- Page 123 and 124: mehnegê dihat. Heftiyê carekê bi
- Page 125 and 126: hawariyê here. Lê mêrên hawariy
- Page 127 and 128: va, li koma þîngêran derket. Pî
- Page 129 and 130: 15 Þîneke giran li ser êla Mîr
- Page 131 and 132: Canpolato, serekpehlewano... Rûmet
- Page 133 and 134: 16 Hê du meh li ser wê qewimîna
- Page 135 and 136: Li demeke kurt da xîvet jêk weþi
- Page 137 and 138: — Çi nake hevalbiçûk e. — Xw
- Page 139 and 140: — Þûrê bavê xwe hildin! — N
- Page 141 and 142: Ker û Kulik þev û roj li ser ço
- Page 143 and 144: nanî gurgên derbuharî li xûnê
- Page 145 and 146: ida, çipika xûnê jê nedihat. Gu
- Page 147 and 148: »Gelî civata hêja! Ez pir sipas
- Page 149 and 150: erane da þarge digirtin. Lê kalk
- Page 151 and 152: »Xûþkê pirsiyar bêxewþe. Hûn
- Page 153 and 154: 19 Îsê Mîrî, mamê Silêmanî l
- Page 155 and 156: Neimet xurgun e. Hegera bêdûndati
- Page 157 and 158: Bi vê gotinê ra keniz hemû lê b
- Page 159 and 160: Komelê li her bareyê da diaxiftin
- Page 161 and 162: — Ewan jî her taze çûn. Ker û
- Page 163 and 164: qorixa hespaye. Hûn dikarin her ro
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
- Page 207 and 208: ahiyeke sosret da cûm bûn. Li ça
- Page 209 and 210: — Bavo ! Êdî Perîþanê nikar
- Page 211 and 212: 27 Destkêþan ji hindek kar û kir
- Page 213 and 214: — A, naxwazin kiça axayî biçin
- Page 215 and 216: axayî nekira!? Eger yekê li wê b
- Page 217 and 218: Emer Axayî xwe li ser Þemoyi da p
- Page 219 and 220: vaniyê va dakete hundurê Dîwanxa
»Kuro bi hev ra rikêfî ser wan herdu zolemiraran bikin!«<br />
Bi fermana serekcerdî ra siwar li dora Kerr û Kuliki werhatin. Li ser serê<br />
lawên Werdekê bû þîrqîna þûran û þingîna nêzan û teqêna darên<br />
sûngiyan. Lawên Werdekê bînanî du pehlewanên bi ezmûn, mertalên<br />
xwe dane ber xwe. Bi bergirî ji xwe þer domandin. Þer giran bû. Bêhna<br />
xûnê dabû serên lawên Werdekê. Du gencên zîx û zorbe bînanî du pilingên<br />
çiya û du gurgên dev bi xûn ketin nav suwarên cerdê. Bi hev ra nêze<br />
jorda dihanîn. Carê qîjîn bi suwarekî diket û li erdê wedileziya. Þivan û<br />
gavan û berxewanan hawarî li zoma Emer axayî daxistin, ko cerdê avîtiye<br />
ser revoyê.<br />
Di germegerma þeri da, serekcerdî bi kel û bîn xwe bi Kerrî ra gîhand û<br />
sûngiya çargezî dirêjî Kerrî kir. Kerrî mertalê polayîn da ber sûngiya wî.<br />
Gijêna mertalê Kerrî der û deþt hejikand. Zingîn kete geliyî. Vê carê<br />
Kerrî derfend ji suwarê hirçanpirçanî istand û serê sûngiyê ber bi depa<br />
sîngê wî dirêj kir. Suwari xwe li ber sûngiyê revand, lê serê sûngiyê li girka<br />
milê wî da çik bû û girka milê wî qelaþt. Bû fîþqîna xûnê li milê wî ra<br />
hilavît û vê carê Kerrî sûngiyeke dî jî dirêj kirê. Suwari zengî li hespê xwe<br />
da û bi bez xwe li hêriþa sûngiyê dûr xist. Sûngiyê vê carê zikê hespê wî<br />
qelaþt û hûr û pizûrên hespi rijiyane nava dest û piyên wî û bi dar û devenan<br />
va aliyan. Her li gavê da bû þîhîna hespî û li bin siwarê xwe da li<br />
erdê velezî ya. Li wê demê da pêþiya hawariya zomê li girê pêþberî pawana<br />
hespan ra li wan derket. siwar û peyayên êla Emer axayî bînanî kuliyên<br />
payîzê li ser cerdê da barîn. Gava ko cerdê ew dîmena dît. Pirtê pirtê kete<br />
nav wan û her yek li aliyekî da helatin û way li wî ko giyanê xwe rizgar<br />
nekirî û nehelatî. Her kes kete hizra giyanê xwe da. Kerr û Kulik tev ber<br />
bi suwarê gorînî kudandin. Lê ta ko Kerr û Kuliki xwe bi suwari ra<br />
gîhandin, siwar ji erdê rabû. Sûngiya wî li desti ketibû. Ta dest avîte þûrê<br />
xwe, ko ji kalani derîne, Kerrî nêza xwe da binçena wî û gotê:<br />
»Nelive! Tu hema bilivî, ezê te hincîhinciyî bikim.«<br />
Kuliki xwe pê ra gîhand û destên wî li piþtê da bi arþûjineke mûyîn<br />
bitew girêda.<br />
Hawarî pê ra giheþtibû. Emer axa bixwe jî li nav hawariyê da bû. Paþiya<br />
hewariyê hê jî dikiþiya. siwar û peya bûn, ko dihatin. Revo berev kirin.<br />
Emer axa hat û li ser terman ra rawesta. Pênc term li ser hevdu da nixilîbûn.<br />
Gola xûnê li ber wan meyîbû. Çavên wan vekirî mabûn û zil li<br />
mirovan dinihêrîn. Poþmanî ji çavên wan dibarî. Te digot qay ji mirovan<br />
ra xeber didin û dibêjin: Li me bibihorin. Me nizanî. Me þaþiyek mezin<br />
170• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language