Bilîcan - Nefel
Share Embed Flag
Download ePaper

Bilîcan - Nefel

Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel

nefel.com
06.05.2013 Views

avêjin.« Kerr piþta xwe da wan û got: »Hanê ez xeyîdîm.« Werdekê qelema xwe li berîka xwe deranî û navê Kerrî li ser kaxetekê û yê Kuliki jî li ser kaxeteke dî nivîsî û li ser hev da qet kir û gote Kerrî: »Ker were van herdu kaxetana, her yekê bavêje ser piþkekê!« Kerr li ser wan da zivirî û kaxet li nav destê dayîka xwe hilanî û her yek avîte ser piþkekê. Werdek xwar bû, kaxeta li ser çek û rextên Silêmanî hilda û jêk vekir û xwend: »Kerr.« Îca destên xwe lev da û da çepikan û got: »Pîroz be! Çekên bavê we ji Kerrî ra ket û çekên min jî ji Kuliki ra. Li we herduyan jî pîroz û bimbarek be! Her bijîn kurên baþ! Li vê gavê þûn da îca hûn êdî mêr û pehlewan în. Haya we herduyan jî bi hev hebe. Her roj gava ko hûn hespan tînin mozirganiyê, çek û rihtên xwe girê bidin û li çolê demekê hewîsanê bikin. Bila fend û fêlên çekdariyê ji bîra we neçe. Lê li ber çavên xelkê çekên xwe li xwe nekin. Xelk çavnebar in.« Kerr û Kuliki destê dayika xwe ramûsîn û li dû ra çek û rextên xwe girêdan. Û wekî du pehlewanan li ber hev ra hatin û çûn. Werdekê gote wan: »Zor pîroz be! Îca hûn westiyan e. Çekên xwe biþiqitînin û razên! Derenge, hûnê sibê zû biçin ber revoyê. Hemîn hûnê li çolê hewîsanên xwe bikin.« Kerr û Kuliki çek û rextên xwe þiqitandin û xirpiþîn nav nivînan. Lê li ber þabûna çek û rextan ta sibêdê xew li çavên yekê ji wan jî neket. Sibêdê gelekî zûtir ji demên her roj ji nav nivînan derketin û çûn mahîna Barxane înan û çek û rextên xwe, ko li nava tatik û cil û cihuran da pêçabûn, dane ser piþta wê û revo berdan û ber bi pawan hespan rê ketin. Êdî ji wê rojê þûn da Kerr û Kuliki çek û rextên xwe bi xwe ra dibirin çolê û li ser bisparteya dayîka xwe heftiyê sê, çar caran, gava ko hesp didane mozirganiyê, xwe li çek û rextan da tev girêdidan û xerîkî hewîsanê dibûn. Milmilanê, nêzebazî, kewandarî, nîþanbazî, þûrweþînî, xenceranê, zerganê û her cur û celebên hunura þervaniyê da hewîsan dikirin. Li zoranê û rimbaziyê da Kerrî bi Kuliki nedikarî. Kulik ew ditewand. Lê li þûrweþînî û nîþanbaziyê da Kuliki nedikarî dest û lepan li ber Kerrî hilîne. Ewan ji bilî hewîsana çekdariyê hewîsana siwariyê jî dikirin. Rojê danekî xwe li çek û rextan da dipêçan û li Sosik û Nijdiyî siwar dibûn û li dora revoyê ra diketin çerx û cirîdanê. Ewan herdukan jî bixwe Sosik û Nijdî E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 167

hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijdî jî orxe hîn kiribûn. Sosik li ber para Kerrî û Nijdî jî li ber para Kuliki ketibû. Suwariya Nijdî pir xweþ bû. Nijdî siwarê xwe li ser piþta xwe nedileqand. Lê bi çifta Sosikê ra nedigehîþt. Rast bû ko Sosik orxe nibû, lê di çiftê da Nijdî bi toza wê ra jî nedigihîþt. Ca gava ko Kerr û Kulik derdiketin hewîsana siwariyê, hespên xwe fêrî her cure tewil û bazan dikirin. ewan li ser kevir û kendalan ra didane banzdanê. Li serhevrazan da li yek bînê da ew radiqetandin û li serberjêrên pir niþîv da bi xar û mêl dajotin. Li rastiyan da gava ko herdu hesp bi guj dajotin, xwe bi tengên wan va digirtin û li ser piþta wan ra dadiketin binzikên wana û çendîn seriyan wisan hema li binzikên hespan da xwe li ber çavên dijminên gumaneyî vediþartin. Li vê hewîsanê da Kulik ji Kerrî jêhatîtir bû. Kerr giran bû. Nikarî baþ xwe bi tenga Sosikê va bigre û Sosikê li wê rewþê da bibezîne, lê Kulik çendîn seriyan ji Kerrî zêdetir ew hewîsana didomand. Kerrî berhane ji Kuliki digirt û digotê, Nijdî orxe ye, lew ra tu dikarî baþ li binzikê wî da xwe ragirî. Lê Sosik hem qedeme, hem jî gavrapîv e. Siwarê xwe li binzika xwe da dihejîne û diçelqîne. Kuliki digotê de were li ser piþta Nijdiyî xwe biceribîne. Lê Kerrî nedipejirand. Rojeke buharê ya meha cotanê bû. Danê nîvro bû. Tavê zeliqandibûyê. Kerr û Kuliki revo ber bi mozirganiyê top kirin û dîsan fenanî caran xwe li çek û rextan da pêçan û xwe tevgirêdan. Taze dixwestin dest bi hewîsanê bikin, ko niþkêva Kuliki dît, revdeyek siwar li wan hingavt. Berê we hizirî, ko rêvîngin, lê li dû ra dîna xwe dayê neherê, evan waye bûne du desteyan û herdu deste jî waye durust ber bi wan dajon. Kuliki li Kerrî kire gazî: »Kuro cerdê em girtin!« Kerr pê keniya û gotê: »Çiye ziravê te qetiya!? Cerda çi! Mêrkan waye li riya xwe da diçin. Tu nahêlî xelk li riya xwe da jî here?!« — Kuro Kero rêya çi! Rêvîngê çi! Mala te nekeve ca çavên xwe veke û dîna xwe bidê, evana waye hemû çekdarin û waye rast ber bi me dajon.« Bi vê gotina Kuliki ra, Kerr li siwaran hûr bû û got: »Yezdan kem tu rast dibêjî, kuro li ser hemdê xwe be ha. Emê ji mirinê ra lêdin û ta dilopek xûn jî li bedena me da mabe, emê li ber xwe bidin.« Bi vê gotinê ra her yek ber bi hespê xwe bezîn. Ta ewan li hespên xwe siwar bûn û xwe dane çengê revoyê, Siwaran xwe bi wan ra gîhandin. 168• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM

hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijdî jî orxe hîn kiribûn. Sosik li ber para<br />

Kerrî û Nijdî jî li ber para Kuliki ketibû. Suwariya Nijdî pir xweþ bû.<br />

Nijdî siwarê xwe li ser piþta xwe nedileqand. Lê bi çifta Sosikê ra nedigehîþt.<br />

Rast bû ko Sosik orxe nibû, lê di çiftê da Nijdî bi toza wê ra jî<br />

nedigihîþt. Ca gava ko Kerr û Kulik derdiketin hewîsana siwariyê, hespên<br />

xwe fêrî her cure tewil û bazan dikirin. ewan li ser kevir û kendalan ra didane<br />

banzdanê. Li serhevrazan da li yek bînê da ew radiqetandin û li serberjêrên<br />

pir niþîv da bi xar û mêl dajotin. Li rastiyan da gava ko herdu<br />

hesp bi guj dajotin, xwe bi tengên wan va digirtin û li ser piþta wan ra<br />

dadiketin binzikên wana û çendîn seriyan wisan hema li binzikên hespan<br />

da xwe li ber çavên dijminên gumaneyî vediþartin. Li vê hewîsanê da<br />

Kulik ji Kerrî jêhatîtir bû. Kerr giran bû. Nikarî baþ xwe bi tenga Sosikê<br />

va bigre û Sosikê li wê rewþê da bibezîne, lê Kulik çendîn seriyan ji Kerrî<br />

zêdetir ew hewîsana didomand. Kerrî berhane ji Kuliki digirt û digotê,<br />

Nijdî orxe ye, lew ra tu dikarî baþ li binzikê wî da xwe ragirî. Lê Sosik hem<br />

qedeme, hem jî gavrapîv e. Siwarê xwe li binzika xwe da dihejîne û<br />

diçelqîne. Kuliki digotê de were li ser piþta Nijdiyî xwe biceribîne. Lê<br />

Kerrî nedipejirand.<br />

Rojeke buharê ya meha cotanê bû. Danê nîvro bû. Tavê zeliqandibûyê.<br />

Kerr û Kuliki revo ber bi mozirganiyê top kirin û dîsan fenanî caran xwe<br />

li çek û rextan da pêçan û xwe tevgirêdan. Taze dixwestin dest bi<br />

hewîsanê bikin, ko niþkêva Kuliki dît, revdeyek siwar li wan hingavt.<br />

Berê we hizirî, ko rêvîngin, lê li dû ra dîna xwe dayê neherê, evan waye<br />

bûne du desteyan û herdu deste jî waye durust ber bi wan dajon. Kuliki<br />

li Kerrî kire gazî:<br />

»Kuro cerdê em girtin!«<br />

Kerr pê keniya û gotê:<br />

»Çiye ziravê te qetiya!? Cerda çi! Mêrkan waye li riya xwe da diçin. Tu<br />

nahêlî xelk li riya xwe da jî here?!«<br />

— Kuro Kero rêya çi! Rêvîngê çi! Mala te nekeve ca çavên xwe veke û<br />

dîna xwe bidê, evana waye hemû çekdarin û waye rast ber bi me dajon.«<br />

Bi vê gotina Kuliki ra, Kerr li siwaran hûr bû û got:<br />

»Yezdan kem tu rast dibêjî, kuro li ser hemdê xwe be ha. Emê ji mirinê<br />

ra lêdin û ta dilopek xûn jî li bedena me da mabe, emê li ber xwe bidin.«<br />

Bi vê gotinê ra her yek ber bi hespê xwe bezîn.<br />

Ta ewan li hespên xwe siwar bûn û xwe dane çengê revoyê, Siwaran<br />

xwe bi wan ra gîhandin.<br />

168• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM

logo

products

Resources

Company

Terms of service
Privacy policy
Cookie policy
Cookie settings
Imprint
Change language
Made with love in Switzerland
© 2024 Yumpu.com all rights reserved

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!