Bilîcan - Nefel
Bilîcan - Nefel Bilîcan - Nefel
Xanimeke ji xwe zêde ye. Perîþan hê nebûye çarde salî, hê zaro tê hejmarê, lê nav û deng belavî cîhanê kiriye. Li ser bedewetiya Perîþanê ra kiç nehatine cîhanê. Ca di gel vê ciwanetiyê Perîþan kiçeke pir toredar û têgiheþtiye jî. Qewlî gotî xeber bi misqalê ji devê Perîþanê ra derdikeve. Perîþan ko dimeþe, tu dibêjî çîlkewa çiyayê Elegezê ye. Mirov dil nade çavên xwe li ser wê û rewta wê hilîne. Bejina wê bilind û navtenga wê bihostek û çar tilî ye. Çavên wê weke qetrana Kewanê Qîrê reþ û zîlin. Birûyên kewanî, eniya meydanî, sûretê sore sipî li para va têne xûyanê. Xaleke angorî nîskekê jî li ser hinarikê rûyê wê yê aliyê çepê da ye. Xal wisan sore, tu dibêjî çipika xûnê ye. Perîþan wisan nazik û nazenîne, ko av li gerdenê da û mejî li tiliyan da tê xûyanê. Tu dibêjî qay Xudê giþtî bedewetî û ciwantiya li ser rûyê cîhanê kiriye du paran, parek daye giþtî cîhaniyan, û parek jî daye Perîþanê tenê. Kê dibîne, hiþê xwe ji dest dide û mit û mat dimîne û li wê û ciwantiya wê dinê re. Ta hînga gelek xort li ser bedewetiya Perîþanê dîn û þêt û þeyda bibûn. Lê newêrîbûn ewê li bavê wê bixwazin. Emer axa êdî bibû Mîrê navçê. Tenê Mîran dikarî dawa kiça wî bikirana. Nav û dengê Perîþanê balavî axarê cîhanê bibû. Navê wê bibû pirzika li ser zimanê gelek xortên tazegiheþtî. Hindî ko Perîþanê nav û deng belavî cîhanê kiriye, Neimet zêdetir diçe aliyê malê. Carê bi berhaneya tiþtekêdiçe aliyê malê. Carê kêmasiyeke qawexana dîwanxanê dike berhane û diçe heremseraya xalê xwe. Kilîdên kîler û qotiyên xwarebarê hemû li destê Perîþanê da ye. Neimet her gava ko diçe aliyê malê tiþtekê bîne, du tiþtan ji bîr ve dike û dîsan dizivire aliyê malê. Li ber Perîþanê radiweste û bi zimanekî pelte û lalome pê ra xeber dide û kêmasiyên qawexana dîwanxanê jê dixwaze. Þekir, qend, qawe, fîncan û feyfûrî, karê þîv û firavîna mêvanan... Lê Perîþan qet aviran jî nade wî. Dike pêkenîkê keniz û kulfet û berdestikan. Hindî ko Perîþan bi wê rewþa Neimetê Îsi, kurmetê xwe, hesiya ye, nav li kenizan da ye, wî ya dikin tirane. Yên ko kumê wî direvînin. Yên ko piþta wî diþiqitînin. Yên ko devên xwe lê xwar dikin. Yên ko tiþtan davêjin ber piyên wî û ewî li ser kelle li erdê didin. Li demên weha da, Perîþan diroda xwe li carî û kinizan tûre dike û dibêje, çi karên we bi Neimetê metê neketibe. Hindî dem li ser ra derbas dibe, Neimet zêde û zêdetir evîna Perîþanê li nav dilê xwe yî pir kul û birîn da dinitilîne. Ta ko rojekê taba xwe nayîne û dibêje kenizekê: »Bêje xanima xwe bila min bike!« E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM BILÎCAN • 155
Bi vê gotinê ra keniz hemû lê berev dibin. Komê wî direvînin. Þalê wî diþiqitînin. Þûtika wî vediþêrin. Neimet bi neçarî serqot û bêþûtik dizivire mala xwe û kumê xwe yê dî dide serê xwe û þûtika xwe ya dî girêdide û dizivire dîwanxanê. Dû vê kiriyara kenizan ra, Neimet êdî ji Perîþanê bêhîvî dibe. Çunku dibîne, ev e reftara kenizan bû, lê xanimê çi bîne serê wî? Xwe ji xwe ra dihizire û digîje wê akamê, ko qet li wê bareyê da çi tiþtî ne bêje û ne jî tiþtekê helêxe. Êdî piþtî hînga ne Perîþanê rû dida Neimeti, ne jî rûyê Neimeti digirt, here aliyê malê . Ew zor kêm diçû heremseraya xalê xwe. Ta Emer axa ew neþanda aliyê malê, ew bixwe nediçû. Ewî êdî gizên xwe ji Perîþanê zîtibû. Lê di gel wê hindê dîsan jî her evîna Perîþanê li kûraniya dilê wî yê pir kul û birîn da mabû. Hindî ko mala Werdekê hatibû, li rex mala wan danîbû, ewî dest ji Perîþanê kêþabû û teþî li ser Werdekê da dirîst. Werdek ji wî ra pariyekî germ û nerm bû. Bi zewaca di gel Werdekê ra ewî dikarî cotên kurên wê jî bikira berdestkên xwe û çawa dilê wî bixwasta, wecê ji wan herdu kurikana vergirta. Her cara ko ber bi Werdekê diçû, xwe dikenand û didanên xwe beþ dikir. Gava ko çav li Werdekê diket, xwe dibiþirand. Lê Werdekê her li yekimîn carê da, ko Neimeti bi wate lê nihêrîbû, avirekî wisan tûj dabû Neimeti, ko hindik mabû Neimet derpiyê xwe zer bike. Lê Neimeti dîsan jî dest ji Werdekê nekiþandibû. her þev û roj li wê hizrê da bû, ko çawan li Werdekê bibe xudan? 156• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
- Page 105 and 106: sotibûn. Lê newêrîbûn, ewê xw
- Page 107 and 108: a xwe, li komelê nihêrî. Li dû
- Page 109 and 110: kurt Silêman hema wisan rawestayî
- Page 111 and 112: »Ehmed Beg bibihorîne, ez pirsek
- Page 113 and 114: ka we çawa ye? — Kuro tiþtek n
- Page 115 and 116: dibûn, ko li ber zaroyan binê zan
- Page 117 and 118: içêrîne! Dajo dizgîna hespê ji
- Page 119 and 120: 14 Baranên havînî yên ser û bi
- Page 121 and 122: tenê kire rewtîn. Kakil li vê de
- Page 123 and 124: mehnegê dihat. Heftiyê carekê bi
- Page 125 and 126: hawariyê here. Lê mêrên hawariy
- Page 127 and 128: va, li koma þîngêran derket. Pî
- Page 129 and 130: 15 Þîneke giran li ser êla Mîr
- Page 131 and 132: Canpolato, serekpehlewano... Rûmet
- Page 133 and 134: 16 Hê du meh li ser wê qewimîna
- Page 135 and 136: Li demeke kurt da xîvet jêk weþi
- Page 137 and 138: — Çi nake hevalbiçûk e. — Xw
- Page 139 and 140: — Þûrê bavê xwe hildin! — N
- Page 141 and 142: Ker û Kulik þev û roj li ser ço
- Page 143 and 144: nanî gurgên derbuharî li xûnê
- Page 145 and 146: ida, çipika xûnê jê nedihat. Gu
- Page 147 and 148: »Gelî civata hêja! Ez pir sipas
- Page 149 and 150: erane da þarge digirtin. Lê kalk
- Page 151 and 152: »Xûþkê pirsiyar bêxewþe. Hûn
- Page 153 and 154: 19 Îsê Mîrî, mamê Silêmanî l
- Page 155: Neimet xurgun e. Hegera bêdûndati
- Page 159 and 160: Komelê li her bareyê da diaxiftin
- Page 161 and 162: — Ewan jî her taze çûn. Ker û
- Page 163 and 164: qorixa hespaye. Hûn dikarin her ro
- Page 165 and 166: naþîhin. Lê eger hesip þev bêh
- Page 167 and 168: 22 Her þev gava ko Kerr û Kulik l
- Page 169 and 170: hîm kiribûn. Sosik qedem û Nijd
- Page 171 and 172: »Kuro bi hev ra rikêfî ser wan h
- Page 173 and 174: Lawên Werdekê lêdane pênc diz k
- Page 175 and 176: min revandiye. Þûþa dilê min bi
- Page 177 and 178: mîran rûdiniþt. Gava ko derî li
- Page 179 and 180: »Tu amadeyî lawê min?« Birînda
- Page 181 and 182: Mêvan li ber derê dîwanxanê raw
- Page 183 and 184: Li dû ra hevalên Xoceyi jî yekoy
- Page 185 and 186: 24 Piþtî çûyîna mêvanan û do
- Page 187 and 188: þûrekî, durust weke þûrekî t
- Page 189 and 190: Lê hûn herdu serpiþkin. We çi x
- Page 191 and 192: xudankirina mahîn û caniyê. Bi v
- Page 193 and 194: iziviriyana malê, ew roj, ne roja
- Page 195 and 196: Peyatî rêka rojekê ye. — Em ko
- Page 197 and 198: hevalekê jî çendîn hevalên dî
- Page 199 and 200: Li ser girikî ketin. Piþta girik
- Page 201 and 202: çîçekan da hatibûn vepoþînê.
- Page 203 and 204: Gulîzerê gulnîþanê... Birûre
- Page 205 and 206: — Dil û hinavên kerkerî. — D
Bi vê gotinê ra keniz hemû lê berev dibin. Komê wî direvînin. Þalê wî<br />
diþiqitînin. Þûtika wî vediþêrin. Neimet bi neçarî serqot û bêþûtik dizivire<br />
mala xwe û kumê xwe yê dî dide serê xwe û þûtika xwe ya dî girêdide û<br />
dizivire dîwanxanê.<br />
Dû vê kiriyara kenizan ra, Neimet êdî ji Perîþanê bêhîvî dibe. Çunku<br />
dibîne, ev e reftara kenizan bû, lê xanimê çi bîne serê wî? Xwe ji xwe ra<br />
dihizire û digîje wê akamê, ko qet li wê bareyê da çi tiþtî ne bêje û ne jî<br />
tiþtekê helêxe. Êdî piþtî hînga ne Perîþanê rû dida Neimeti, ne jî rûyê<br />
Neimeti digirt, here aliyê malê . Ew zor kêm diçû heremseraya xalê xwe.<br />
Ta Emer axa ew neþanda aliyê malê, ew bixwe nediçû. Ewî êdî gizên xwe<br />
ji Perîþanê zîtibû. Lê di gel wê hindê dîsan jî her evîna Perîþanê li kûraniya<br />
dilê wî yê pir kul û birîn da mabû.<br />
Hindî ko mala Werdekê hatibû, li rex mala wan danîbû, ewî dest ji<br />
Perîþanê kêþabû û teþî li ser Werdekê da dirîst. Werdek ji wî ra pariyekî<br />
germ û nerm bû. Bi zewaca di gel Werdekê ra ewî dikarî cotên kurên wê<br />
jî bikira berdestkên xwe û çawa dilê wî bixwasta, wecê ji wan herdu<br />
kurikana vergirta. Her cara ko ber bi Werdekê diçû, xwe dikenand û didanên<br />
xwe beþ dikir. Gava ko çav li Werdekê diket, xwe dibiþirand. Lê<br />
Werdekê her li yekimîn carê da, ko Neimeti bi wate lê nihêrîbû, avirekî<br />
wisan tûj dabû Neimeti, ko hindik mabû Neimet derpiyê xwe zer bike.<br />
Lê Neimeti dîsan jî dest ji Werdekê nekiþandibû. her þev û roj li wê hizrê<br />
da bû, ko çawan li Werdekê bibe xudan?<br />
156• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM
Change language