Bilîcan - Nefel

16
Hê du meh li ser wê qewimîna reþ ra derbas nebibû, ko rojekê Hesê û
kurê xwe yê mezin û Mela Hesen ne li demê dîwanê da, çûne bal Mîrî.
Hesê xeberek vir da anî, yêk li dera han, ta ko gihîþte ser rewþa mala
Silêmanî û çawaniya Werdekê û tenêmana wê.
Mîrî got:
»Hesê ev qewimîna reþe giran li ser me hemûyê da hatiye. Em hemû jî
her dilbirîndarin. Bi Yezdan kem Hesê min Silêman li ser kurên xwe ra
digirt. Pêkêþka Silêmanî li bal min, ji ya Ehmed Begî girantir bû. Bila roja
îro ew her sê kurên min yên dî jî bimirana, ne ko mûyek ji serê
Silêmanê Silîvî kêm biba.«
Îca bi înana navê Silêmanî ra keserek kûr kiþand.
Hesê got:
»Mîr Yezdan kurên te ji te ra bihêle. Ma Silêmanê Silîvî gelekî ji Ehmed
Begî xoþdevîtir bû. Ma li qewimîna giran da Silêman tenê hatiye kuþtinê.
Mêr li ber av û axa xwe da tên kuþtinê. Kuþtina mêran li rêka welatî da
þayiya gel e. Gel bi xwe dinaze, ko mêrxasên wan li ber wan da, li ber av
û axa wan da li ber talanên wan da xwe dane kuþtinê, xwe gorî kirine.
Tenê tiþta ko em hemû li ber da bê hewkin, eve ye ko mêrxasên me bi
reþkujî ji holê rabûne. Em nizanin, ka kê ev yeka bi serê me kir. Dena her
berxa nêr, ji bo kêrê ye. Lê Mîrîm ya Werdekê, gotin pêdivî nîne.
Werdek dîsan jî her bûka te ye. Tenê me got eger destûra te hebe, em
xîveta wê hema wisan bi xemil û rewþa wê va bibin li rex mala me vegirin.
Em naxwazin ko rewþa mala Silêmanî xerab bikin. Lê hûn bixwe ji me
çêtir dizanin, xîveta Werdekê li rex mal me, ko ew jî her mala we bixwe
ye, li nêzîkê dayîka wê be, baþtir e. Werdek dîsan jî her bûka te ye.«
Serê Mîrî li ber da bû û guhdarî gotinên Hesêyi dikir. Piþtî demeke
xurt, Mîrî serê xwe ji ber xwe derxist. Çavên wî tijî bibûn. Bi kesereke kûr
bersiva Hesêyi da:
»Hesê Yezdan dizanê, ko min ji Silêmanî û Werdekê ra nexþên jiyaneke
serferaz û domdirêj kiþandibû. Lê bi dax û derdên giran va neyaran ne-
132• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM