Bilîcan - Nefel

mehnegê dihat. Heftiyê carekê bixwe li ser meyteran ra radiwesta, û
Þepala þînboz dida þal kirinê. Meyteran wisan ew baþ û xawên xudan
dikirin, te digot bûkeke xemilandî ye. Gava ko meyteran ew ji Ehmed
Begî ra zîn û pûsad dikirin, û berî wê hindê ko Ehmed beg lê siwar bibe,
Ehmed Begî destmala xwe ya çiftexas ji berîka xwe derdixist û destmal li
piþta guçkên wê disût, eger kûþkê rengê destmalê bihata guhorînê, yan
lekeyekê bi destmalê va bigirta, taze ew meytera ji hemû mafên meytertiyê
bê piþik dibû qet, lê gelek caran jî eger Mîr li mal neba, hutikeke bi
don jî ji destên Ehmed Begî noþî giyan dikir. Ehmed Begî digot li þevên
gazî û hawariyan da hespên nêr bi bêhna mahînan ra diþîhin û diz û cerde
û dijmin hem zû mirovî nas dikin. Hem jî zû dizanin ka mirov li kî aliye
û dixwaze li kî alî da here.
Lewra ew tim li hawarî û gaziyan da li Þepala Þînboz siwar dibû.
Bi dengê hawariyê ra sê siwaran berî hemûyan xwe gîhandibûne çepa
Bexlecî. Fîrefîra difinên mehnegiyên wan bû. Li zangê ra li rex þurikê ra
derbas bûn û xwe gîhandin Kevirê Hirçê, Çepa Bexlecî. Ehmed Beg li
binê zangê da þarge girt û Remo pehlewan û Mihoyê berdestik jî xwe
dane devê neqeba çepê û li ber pesêva hingivoka li piþt Kevirê Hirçê da
kemîn girtin. Ewan taze þarge digirtin, ko siwarekî tenê berî hemû
Siwaran dakete nîveka zangê. Dengê þingeþinga zirêxê wî tevî dengê
þurikê bû. Kemîndaran hejiyare dane hevdu, ko nêçîr hat. Durust gava
ko ew siwarê tenê kete zanboqê û dixwest li ser hingivoka çepa Bexlecî
bikeve, para û pêra kete ber hêriþan. Ewanê pêþiyê xirên bi zirêxê wî
xistin. Derbên wan li zirêxî asê dibû û li ser wan da dizivirî. Lê ewê para
pîs fesal ji zirêxdarî standibû. Her li dû hev ra derb li ser derbê li navmila
zirêxdarî dihejmart. Zirêxdarî nêza çargezî carê dirêjî sîngê yekê dikir.
Þîhîna hespan û hîrîna mehnegiyan tevî nalenala mêran û hurþehurþa
þurikê bibûn. Du siwarên pêþiyê li ser piþta hespan ketin erdê. Zirêxdarî
û ewê ko piþt li wî standibû, serê sernêzan li hev asê kirin, piþtî demeke
kin ew herdûk jî her pêkve li ser xanê zînan jor da hatin.
Mahîna seglavî û sê hesp û kehlanên dî, bêy siwar li ser zomê da zivirîn.
Hawarî ber bi guhera pezî diçû, ko li zanboqa Kevirê Hirçê da rastî sosreteke
giran hatin. Çend term ketibûn serê rê. Bi qûtîna Elo Xerdele ra,
hawarî li ser terman berev bû. Li tariyê da term nedinasîn. Du term li
binê Kevirê Hirçê û du termên dî jî li piþt Kevirê Hirçê da, li ser hevdu
da ketibûn. Siwar û peya li ser terman berev bûn. Kevirheste û pîþo li
berîkên xwe deranîn û li ber ronahiya agirê pîþoyan li terman nihêrîn.
122• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM