Bilîcan - Nefel

sotibûn. Lê newêrîbûn, ewê xwazîkê eþkere bikin. Tirsiyabûn. Ji daxê tirsiyabûn.
Lê Silêmanê biwêr û pehlewan mêrmêran e li Werdekê bibû xudan.
Werdek weke pariyekî çivir ji nav dest û lepên wan deranîbû.
Bêgotin li nav wan pehlewanana da yên ji Silêmanî zor û zorbetir jî
hebûn, lê newêrek bûn. Ji ber tirsan newêrîbûn, xwazîka dilê xwe eþkere
bikin. Lê êdî derbas bibû. kuta bibû. Dar ketibû û toz temirîbû. Werdek
giheþtibû xudanê xwe. Lê ka ew dilê ko vê hindê bipejirîne. Dil wargehê
vîn û kînêye. Dilê ko kîna kesekê ketê, zor dijwar e ko vîna wî jî di wî dilî
da cîwar bibe. Kombûna du dijberan li ciyekî da ya bûnê nîne. Eger kîna
kesekî di dilekî da cî bû, êdî zor dijwar e, ko vîna wî jî li wî dilî da rê ji xwe
ra peyda bike. Erê kîna Silêmanî ketibû dilê gelekê ji van pehlewan û
giregire û mêrxasana da. Lê ka ew mêrê ko bikaribe deng bike û ewê kînê
eþkere ke. Silêmanî ev hinda baþ li çavên wana da dixwend.
Paþî vexwarina qawê û xwarina firavînê, Mîrî bi dengekî aza gote
begzadan:
»Ca li derva miqamekî þad û sivik lêdin, em jî vaye li dû we ra tên.«
Bi gotina Mîrî ra begzade derketin derva û li ber derê dîwanxanê dest
pê kirin pêþ da miqamekî þad û li dû ra jî miqamekî mêraniyê lêdan û bi
lêdana miqami ber bi meydana zoranê çûn.
Di gel dengê duhol û zurnayê, Mîrî berê xwe li ser Mela Ehmedi da kir
û gotê:
»Mela Ehmed fermo!«
Mîr û Mela Ehmed tev ji cî rabûn û ketin pêþiya komelê û li dîwanxanê
derketin. Li dû wan ra pirtêpirtê kete nav komelê û bi gultetî ji xîvetê
derketin. Bi dengê duhol û zurnayê ra, gultegulte qîz û bûk û jin û zar ji
xîvetan derketin û deste desteber bi meydana zoranê meþîn. Komela mêr
û jin û zaran pêkve giheþtin meydana zoranê.
Destek cil û bergên pehlewantiyê li destê Remo pehlewanî da bû, ko
ber bi doþika naverasta meydanê dibir. Gava ko Remo pehlewan gihîþte
rex wê doþikê, Mîrî bi wateya bêdengiyê dest li begzadan hejand. Di gel
fermana Mîrî dengê duhol û zurnayê kerr bû. Li ber axiftin û got û bêja
komelê gimegim ketibû meydanê. Werdekê jî di gel Gulîzera bûka Mîrî
û komek qîz û bûk va xwe dabû serperê koma jinan. Gava ko begzade bêdeng
bûn, carçiyek derkete ser doþika nîveka meydanê û bi du, sê dangan
kire gazî :
»Gelî komelê tikaye bêdeng bin! Mamê Hesê dixwaze biaxive.«
Bi dengê wî ra komel kerr bû. Di wê demê da Mîrî berê xwe li ser Hesê
104• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM