Bilîcan - Nefel

— Pîroz be Silêman! Çavên te ronahî Werdek!
— Zor sipas Mîroyê xoþdevî!
— Bijî Mîrîoyê delal! Qet li dîwanxanê çi heye?
— Xweþiya te. Hemîn niha mamê Hesêyi bi hûrgilî ji te ra þirove kiriye.
Îro piþtî firavînê rê û þûna helbijartina serekpehlewantiyê ye. Mamê Hesê
û Mîrî biriyar girtine, te bikin serekpehlewan. Mîrî þandiye ji te ra destek
cil û bergên pehlewantiyê ji Helebê înane. Îca ez hatim min got ka te karê
xwe kiriye, em tev herin dîwanxanê.
Bi bihîstina van xeberana ra dilê Silêmanî weke cûncikekê li qefesa
sîngê wî da perper lêda. Silêmanî ciyê xwe xoþ kir û got:
»Erê zor sipas! Mamê Hesêyi þeva dî gote min.«
— Îca eger tu li ser karê xwe bî, rabe em tev herin. Niha Mîr bi koma
ridênsipî û pehlewan û giregiran va li dîwanxanê da li bendî tene. Fermo
em herin. Xwe gîro neke!
— A, ez amade me.
— Dey fermo!
Herduk tev rabûn. Xatirê xwe ji Werdekê xwestin û ji xîvetê derketin.
Werdek jî ta ber derê Xîvetê di gel wan hat. Silêmanî li piþt xwe ra li
Werdekê nihêrî. Werdek pê ra keniya. Ewî jî bi biþirîneke þirîn bersiva
lêvkena Werdekê da. Ta ko Mîro û Silêman çûn ketin hundurê dîwanxanê
jî, Werdek hema wisan li ber derê xîvetê rawestabû û li bejin û bala
Silêmanî, li rêveçûna wî, li havîtina pêngavên wî dinihêrî. Gava ko ewan
li ber çavên wê wenda bûn, zivirî xîveta xwe. Dilê wê dikire tirpetirp.
Dengê tirpetirpa dilê xwe bi baþî dibihîst. Bi gulþayî xwe deverû avîte ser
palgî. Rûmetê wê kete ser xabê mexmerê rûyê palgî. Rûmetê xwe lê sût.
Xoþina wê lê hat. Seha xweþî û gulþatiyê li giþtî leþê wê geriya. Dîwanxane
û koma pehlewan û giregiran anî ber çavên xwe. Ew giregirên ko dixwestin
ewê bi zora zêran ji bavê wê bixwazin. Ew pehlewanên ko li evîn û
xwazîka wê da diþewitîn, lê li ber mercê wê newêrîbûn derê sendoqa dilê
xwe yê wargehê derd û kulan vekin.
Silêman û Mîro tev daketin hundurê xîveta dîwanxanê. Gava ko çûne
jorê, Silêman li ber deri rawesta û destê xwe da sîngê xwe û silav li komelê
kir. Hemûyê tev silava wî vegirtin. Ji nîvê komelê zêdetir li ber wî va
rabûn. Mîr Elî Siwaran jî bixwe ji ciyê xwe hilqedimî û bi dest cî nîþanî
Silêmanî da. Silêman di gavekê da li ber þerman soromoro bû. Lê zû xwe
kom kir û destê xwe da sîngê xwe û hema wisan li ber derê xîvetê rawestayî
ma. Mîrî dîsan cî nîþanî wî da û vê carê bi dengekî bilind, ko rehên
102• BILÎCAN E-POSTE: INFO@NEFEL.COM MALPER: WWW.NEFEL.COM