inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma
inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma
inprimitzeko bertsioa PDFn - Armiarma
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
68<br />
AUÑEMENDIKO LOREA<br />
asmau zituana Portun zala iakin ebanean? Zelan maitetu eikian orain,<br />
lenago, bear bada, amteituko eban Portun? Ori zan, ori, Ozinbelzkoak<br />
adimenean eukan ipuiña. Riktrudisen aurrean zuritu bear eban bere<br />
burua Portunek, al eban giñoan. Zeiñen bitartez? Pedro Mariren bitartez.<br />
Ez egoan beste biderik. Baiña olango gogarterik ez balerabill legez, beregandetasun<br />
andi bategaz, esan eban:<br />
—Oraintxe artean ez deutsut igarri. Zoratuta zagoz, gizagaixuori.<br />
Barre-gurea deustazu.<br />
—Benetan daukazu barregurea? Riktrudisen negarrak emongo<br />
deutsue: nire zorotasunak ez, badakizu zoroa ez nagona eta.<br />
—Zagoz ixillik, gizontxoa; bestela, zeure zorotasun eta guzti, amaituko<br />
zaitut. Riktrudis negarrez badago, orretarako erakaia norbaitek<br />
emongo eutsan, nik ez.<br />
—Bai, zeuk, zeuk: zure miñak alperrik esaten dau ezetz, zeure<br />
barruak baietz diardutsunean.<br />
—Nok esan deutsu zuri olango ipuin okerra, otseiñ lotsabagea?<br />
—Okerra da beraz egin dozuna? Ondo da zeuk ezagututea.<br />
Garbiro erantzungo deutsut. Lenengo neure biotzak esan deust, gero<br />
Riktrudisen aoak, urrengo...<br />
—Eta Riktrudisek bere olango guzurrak siñistuten ditu?<br />
—Guzurrak ez, egiak bai: Riktrudisek eta bere etxeko danak onezkero.<br />
—Eta nik esango baneuskizu...<br />
—Alper-alperrik guztia: ez neuskizu siñistuko; ezta, ezta, Iaungoiko<br />
egiazkoaren izenean esango bazendu bere, zuk ez dozu esango baiña.<br />
Guzur aiñ ikaragarriak asmau eta esan dituanak, asmau eta esango lituke<br />
andiagoak, lengoak estalduteagaitik.<br />
Ateak itxita eukazan Portunek. Pedro Mariren bitartez ezin zeikeon<br />
iakiñ eragiñ Riktrudisi, ez zala bera, Portun, erruduna. Iñok ez eutsan<br />
siñistuko. Apetau iakon orduan beste bide batetik astea, bere barruko<br />
naigabeak esanaz. Giza orretan baldiñ obeto urten eikean: Pedro Marik<br />
Riktrudisi zerbait esan ezkero, erruki apurren bat artuko eutsan onek.<br />
uste au ontzat arturik, asi zan esaten:<br />
—Egin daigun, Pedro Mari, nire kontra esan dituzun gauzak egiak<br />
dirala...<br />
—Ee?<br />
—Itxoidazu piska baten, entzuidazu, berbetarako gogoa etorri iat<br />
eta. Nik ez dot esaten neu nazana: ori eziñ neike esan. Diñotan gauzea<br />
da, ni baldin banitz, ez ete neukaken orretarako erakai edo arrazoirik.<br />
Txomin Agirre<br />
—Zer? Nondik? Zelan? Oraintxe bai nagola ni zeu zoratu zarala<br />
eta.<br />
—Entzuidazu geiago eta obeto. Zuk ondo dakizun legez, urteetan<br />
dot maite, ezin geiagoan, Mendiolako alabea; urteak igaro ditut bere<br />
arpegia eziñ ikusirik, izten ez eustelako; ez dot iñoiz bere aotik niri esandako<br />
berba bat entzun, eta besteren bitartez bere ez, lanagoko bat artean.<br />
Zeu etorri ziñatazan, eta Riktrudisengaitik ezer egin gura baneban amatatu<br />
neiala gudarako sua esan zeunstan, eta amatau neban edo ez neutsan<br />
geiago surik emon beintzat. Riktrudisegaitik egin neban ori, Pedro Mari,<br />
iruntzialak iruntzita! Poztu nintzan orduan, orditu nintzan, pozez zoratu<br />
iatan, orduantxe bai zoratu iatala, eta neure zorotasunean bialdu neutsazan...<br />
baiña ez, ez dakit zer esaten dotan... Gozotasunez eta itxaropenez<br />
beterik nengoala, isakiten dot prankotar bat izan dala or. Arnoldok eta<br />
alabeak ikusi dabela, arrera on bat egin deutsela, Riktrudisek begi onak<br />
ipiñi deutsazala prankotarrari...<br />
—Guzurra!<br />
—Guzurra da? Izan laiteke. Neuk bere naiago dot guzurra izan<br />
dediñ. Baiña nik egitzat artu neban orduan, erreten iarri iatan barru guztia<br />
eta... Zer egingo zenduke zeuk, Pedro Mari, olango estualdi batean?<br />
—Nik eta edonok, buru apur bat daukan gizona bada, iakin lenengo<br />
ondo, egiak ete diran esaten dituen albisteak, iakiñ gero norbere izena<br />
Mendiolan ondo entzuna bada edo ez, batez bere bertako alabearen aldetik;<br />
eta azkenean, igarri ezkero iñok ezin dabela ikusi norbera etxe atan,<br />
Mendiolako inguruetatik alde egin betiko, iñori buruko miñik emon<br />
barik, norbere buruko miñak nonbaiten kentzera. orixe egingo eban zu<br />
izan ezik beste edozeiñek.<br />
—Eta norbere itxaropen gozoari betiko itxi? Lenago il, lenago lurbira<br />
guztia erre eta kiskaldu. Ez dot nik olango erakidarik ikasi.<br />
—Kristinaua ez zarelako. Kristinaua baziña, iakingo zenduke eroapena<br />
zer dan, kurutzea maitetuko zenduke, eta lurreko zoriontasuna trukauko<br />
zenduke zerukoagaitik.<br />
—Bai e? trukaizu zeuk gura badozu, nik ez daukat truketako asmorik.<br />
—Ainbat gaiztoago zeuretzat. Emen ez dozuz bein bere zeure<br />
gurariak beteko, eta betikotasun ona galduko dozu.<br />
—Itxi daiogun gauza orri, eta esaidazu zetara etorri zaran, eta amaitu<br />
daigun bein.<br />
69
Change language