Leibniz, Akademie-Ausgabe, 1704--1716

More documents

Recommendations

Info

188 transkriptionen 1703–<strong>1716</strong> N. 157 P.S. Vides in his angustiis, ubi de Parentis dolere et filii Salute agitur, me rem utriusque curare debere; honeste igitur me in posterum agere posse puto, si parentis desideriis ita satisfaciam, ut filio tamen non noceam; quem hoc rerum statu omnia dira Viennae expectabunt. 5 157. LEIBNIZ, ÜBER DIE GRIECHEN ALS BEGRÜNDER EINER PHILO- SOPHIA SACRA Wien, 1. Juli 1714. Überlieferung: L Konzept: Graecos plurima a Barbaris hausisse, confessi sunt ipsimet Graeci. Plato in Cratylo 10 Graecae linguae originem in Barbarica, id est Celto-Scythica, cujus vestigia hodie in Germanica maxime supersunt quaerendam docuit. Et inter alia Pyr ignis cuius vocis originem quaerit Plato, manifeste est Germanicum aliaque id genus innumera viri docti notavere. Literae a Phoeniciis per Cadmum ad Graecos sunt translatae. Phoenices primi famae si credimus ausi 15 Mansuram rudibus vocem signare figuris. Geometriam Graeci ab Aegyptiis hausisse feruntur, quia Nili inundationibus agrorum limites confundebantur. Inde gentis industria ad excogitandam artem conversa est, quae agrorum mensuras daret, quibus perditi limites restituerentur. 20 Arabes et vicini ipsis Chaldaei est Aegyptii in regionibus serenis versantes astrorum doctrinam invenerunt. Itaque ab illis Astronomia nata est, quam postea Astrologicae superstitiones foedaverunt. Graeci serius ad haec pervenere, sed accuratiorem reddidere scientiam. Hipparchus annumeravit posteris stellas, Eratosthenes is fuit, Descripsit radio totum qui gentibus orbem. 25 Solon et Pythagoras aliique Sapientes Graecorum in orientem profecti inde scientias Mathematicas, Historiamque etiam seu memoriam antiquitatis attulerunt. Hinc Aegyptius ille sacerdos Soloni dixit: Graecos semper pueros esse, quod antiquitates ignorarent. Sed nunc caeteris doctrinis omissis de Theologia agitur, quaestioque est, quantum in ea debeant Barbaris Graeci, quantum ipsi adjecerint. Theologia hic intelligitur non 30 illa Gentilium superstitiosa, fabulosa et idololatrica; sed vera, et partim naturalis partim 1. 9. 2005
N. 157 transkriptionen 1703–<strong>1716</strong> 189 revelata. Theologia naturalis est, quae ex seminibus veritatis menti a Deo autore inditis enascitur ad caeterarum scientiarum instar. Reveleta est quae ab antiquis hausta, quibus Deus se manifestaverat familiarius, et traditione propagata est. Utraque apud Orientis populos extitit antequam ad Graecos perveniret. Consistit autem in his potissimum doctrinis, quae olim non tam integris Nationibus (si Hebraeos excipias) quam sapientibus 5 noscebantur. Unum esse Deum rerum omnium autorem et gubernatorem; Animas autem humanas non morte extingui, sed post hanc vitam ad aliam pervenire in qua proemia accipiant, aut poenas luant hujus vitae bene vel male actae. Quod unitatem Dei attinet ea non Israelitis tantum, sed etiam Chaldaeis in Abrahamo, et Arabibus in Iobo morta fuit, et quantum conjectura assequi possumus, anti- 10 quissimis Sinensium Sapientibus fuit probata. Hinc Fohius qui ante ter mille et amplius annos apud eos simul regnavit et philosophatus est, ut significaret omnia a Deo esse de nihilo educta, Numeros omnes scripsit adhibitis duabus tantum notis, una significante unitatem, altera significante nihilum. Cujus hieroglyphicae scripturae significationem ipsi Sinenses amiserant, a me autem fuit restituta, et ad quandam Arithmeticae speciem re- 15 dacta. Haec doctrina Unitatis Dei apud Graecos et Romanos Sapientissimorum propria fuit. Plato (ut ipse insinuat in Timaeo) eam tanquam in arcano docuit, ne Socratis exemplo periclitaretur. Statuit Deum supremum alios inferiores produxisse, eosque immortalitate donasse, itaque Dii ejus inferiores nihil aluid fuere, quam quos nos Angelos appellamus. 20 Antisthenes apud Ciceronem lib. 1 de natura Deorum dixit, Unum esse Deum naturalem, multos autem populares. Venio ad alteram principem Theologiae naturalis partem, quae docet animas morte hominis non extingui, sed ad proemia poenasque servari. Hanc antiquissimam inter orientis, occidentisque populos fuisse doctrinam, monumenta veterum probant. Quidam 25 nostri temporis homo non indoctus, sed non optime animatus, voluit persuadere omnem doctrinam de immortalitate Animae ex Aegyptiorum figmentis fluxisse: his flumen trajicientibus Charontis naulum, his Cerberum, et opinionem de exclusis a quiete non humatis, et de judicibus apud inferos deberi. Ego etsi facile admiserim fabulosa de inferis ab Aegyptiis ad Graecos venisse et a Graecis fuisse aucta et interpolata; summam tamen 30 doctrinae de immortalitate animarum longe anteriorem et diffusiorem esse, invenio. Nam antiquissimi Indiae Brachmanes credidere, morte iri ad meliorem vitam, ut habet Strabo lib. XV. De Thracibus Mela lib 2 et Solinus cap. 10 prodidere, alios credidisse, redire animas, aliis visum ad beatiora loca proficisci. De Celtarum Druidibus notissima res est, 1. 9. 2005
Page 1 and 2:
Leibniz: Sämtliche Schriften und B
Page 3 and 4:
I N H A L T S V E R Z E I C H N I S
Page 5 and 6:
30. Grabe an Leibniz 17. Mai 1704 .
Page 7 and 8:
inhaltsverzeichnis IX 98. J. F. von
Page 9 and 10:
inhaltsverzeichnis XI 166. Leibniz
Page 11 and 12:
1. BURNETT AN LEIBNIZ Genf, 5. Nove
Page 13 and 14:
N. 1 transkriptionen 1703-1716 3 la
Page 15 and 16:
N. 1 transkriptionen 1703-1716 5 qu
Page 17 and 18:
N. 3 transkriptionen 1703-1716 7 mi
Page 19 and 20:
N. 5 transkriptionen 1703-1716 9 le
Page 21 and 22:
N. 7 transkriptionen 1703-1716 11 p
Page 23 and 24:
N. 9 transkriptionen 1703-1716 13 9
Page 25 and 26:
N. 11 transkriptionen 1703-1716 15
Page 27 and 28:
Page 29 and 30:
Page 31 and 32:
Page 33 and 34:
Page 35 and 36:
Page 37 and 38:
Page 39 and 40:
Page 41 and 42:
Page 43 and 44:
Page 45 and 46:
Page 47 and 48:
Page 49 and 50:
Page 51 and 52:
Page 53 and 54:
Page 55 and 56:
Page 57 and 58:
Page 59 and 60:
Page 61 and 62:
Page 63 and 64:
Page 65 and 66:
Page 67 and 68:
Page 69 and 70:
Page 71 and 72:
Page 73 and 74:
Page 75 and 76:
Page 77 and 78:
Page 79 and 80:
Page 81 and 82:
Page 83 and 84:
Page 85 and 86:
Page 87 and 88:
Page 89 and 90:
Page 91 and 92:
Page 93 and 94:
Page 95 and 96:
Page 97 and 98:
Page 99 and 100:
Page 101 and 102:
Page 103 and 104:
Page 105 and 106:
Page 107 and 108:
Page 109 and 110:
Page 111 and 112:
Page 113 and 114:
Page 115 and 116:
Page 117 and 118:
Page 119 and 120:
Page 121 and 122:
Page 123 and 124:
Page 125 and 126:
Page 127 and 128:
Page 129 and 130:
Page 131 and 132:
Page 133 and 134:
Page 135 and 136:
Page 137 and 138:
Page 139 and 140:
Page 141 and 142:
Page 143 and 144:
Page 145 and 146:
Page 147 and 148: N. 116 transkriptionen 1703-1716 13
Page 197: N. 156 transkriptionen 1703-1716 18
Page 249 and 250:
Page 251 and 252:
Page 253 and 254:
Page 255 and 256:
Page 257 and 258:
Page 259 and 260:
Page 261 and 262:
Page 263 and 264:
Page 265 and 266:
Page 267 and 268:
Page 269 and 270:
Page 271 and 272:
Page 273 and 274:
Page 275 and 276:
Page 277 and 278:
Page 279 and 280:
Page 281 and 282:
Page 283 and 284:
Page 285 and 286:
Page 287:
Zum Inhaltsverzeichnis 1. 9. 2005
show all

Leibniz, Akademie-Ausgabe, 1704--1716

Create successful ePaper yourself

Delete template?

Save as template?