04.06.2016 Views

CINEMATEK-2016-06_07_08

CINEMATEK-2016-06_07_08

CINEMATEK-2016-06_07_08

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

NL De adolescent Rivette, heel vroeg<br />

al gepassioneerd door film, animeert<br />

in zijn geboortestad Rouen een filmclub<br />

en realiseert in 1949 op 21-jarige<br />

leeftijd Aux quatre coins, zijn eerste<br />

kortfilm. Daarna verhuist hij naar<br />

Parijs om er aan de Sorbonne te studeren<br />

en is bezoekt hij toegewijd de<br />

filmclub van het Quartier Latin, waar hij<br />

Eric Rohmer ontmoet. Hij is ook criticus<br />

en essayist en treedt toe tot Cahiers<br />

du Cinéma, waarvan hij later de hoofdredacteur<br />

wordt. In 1956 draait hij Le<br />

Coup du berger, die voor velen het<br />

echte begin van de nouvelle vague<br />

markeert. Twee jaar later volgt zijn<br />

eerste langspeelfilm, Paris nous appartient,<br />

waarin we reeds talrijke aspecten<br />

van zijn werk terugvinden, zoals het<br />

complot, de nonchalante intrige, het<br />

zwerven, de initiërende speurtocht.<br />

In 1966 maakt hij een adaptatie van<br />

Diderots La Religieuse, een aanklacht<br />

tegen de achttiende-eeuwse kloostergevangenissen,<br />

vol religie-spot en<br />

sensuele spelletjes. De film wordt<br />

gecensureerd, maar na een brede steunbeweging<br />

komt hij uiteindelijk het jaar<br />

erop in de zalen. In 1969 regisseert<br />

Rivette zijn eerste film-fleuve, L’Amour<br />

fou, over de crisis van een echtpaar<br />

– een theaterregisseur en zijn actrice.<br />

Rivette is gepassioneerd door het theater<br />

en geeft het drama ook in een<br />

aantal andere films een centrale plek:<br />

L’Amour par terre, La Bande des quatre,<br />

Va savoir. In 1970 start hij zijn zonder<br />

twijfel meest ambitieuze project,<br />

Out 1 : Noli me tangere, een immens,<br />

meer dan twaalf uur durend werkstuk<br />

(in november 2015 in gerestaureerde<br />

versie getoond in CINEMATEk) waarin<br />

twee theatergroepen een toneelstuk<br />

van Aeschylus repeteren terwijl er zich<br />

langzaam een duister complot lijkt te<br />

ontvouwen. Rivette vindt geen distributeur<br />

en besluit er een kortere versie<br />

van te maken, getiteld Out 1 : Spectre.<br />

Doorheen zijn indrukwekkende filmografie<br />

blijft Rivette trouw aan zijn<br />

actrices, van Bulle Ogier of geraldine<br />

Chaplin tot Jane Birkin, waarbij hij ze<br />

liever geduldig observeert in plaats van<br />

echt te dirigeren. Een andere constante<br />

in zijn werk is het oscilleren tussen realiteit,<br />

fantasie en parallelle werelden. Zie<br />

Céline et Julie vont en bateau, Duelle,<br />

een psychedelische film waarin twee<br />

godinnen op aarde met elkaar in de<br />

clinch gaan tijdens hun queeste naar<br />

een kostbare talisman en Histoire de<br />

Marie et Julien, over een horlogemaker<br />

die probeert opnieuw contact aan<br />

te knopen met een oude liefde, die na<br />

haar zelfmoord een spook is geworden.<br />

Het zijn stuk voor stuk films die het<br />

grote publiek van de wijs brengen en het<br />

echte succes blijft dus uit. In 1991 oogst<br />

Rivette echter opnieuw succes met La<br />

Belle Noiseuse, een heel vrije bewerking<br />

van Balzacs Het onbekende meesterwerk,<br />

waarvoor hij in Cannes bekroond<br />

wordt met de grote Prijs van de Jury.<br />

Er volgen nog een ambitieuze evocatie<br />

– in twee delen – van het leven van<br />

Jeanne d’Arc, vervolgens opnieuw een<br />

verfilming van Balzac, met Jeanne<br />

Balibar en guillaume Depardieu<br />

in de hoofdrol (Ne touchez pas la<br />

hache) en tenslotte Rivette’s laatste<br />

film, 36 vues du Pic Saint-Loup, die<br />

ons een kijkje geeft achter de schermen<br />

van een klein dorpscircus.<br />

Jacques Rivette stierf januari laatstleden<br />

in Parijs op 87-jarige leeftijd. Hij<br />

laat een origineel en verbijsterend werk<br />

na: CINEMATEk nodigt u uit om het<br />

integraal te komen (her)ontdekken.<br />

<strong>08</strong>.<strong>06</strong> 20:30<br />

L’Amour par terre<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1983, Geraldine<br />

Chaplin, André Dussolier, Jane Birkin / couleur - kleur<br />

/ 176’ / V: FR / ST - OND: —<br />

FR Jeux de miroir entre la réalité et sa représentation<br />

théâtrale qui amènent deux comédiennes<br />

cherchant le fil, à se perdre dans les<br />

labyrinthes fantasmatiques chers à Jacques<br />

Rivette. Présenté dans sa version longue (176’)<br />

et inédite.<br />

NL Twee actrices worden benaderd door een<br />

toneelschrijver om op te treden in een stuk dat<br />

hij voor een eenmalige opvoering in zijn chateau<br />

heeft geschreven. Ze worden meegesleept<br />

in een complexe spiraal van verbeelding en<br />

11.<strong>06</strong> 19:30<br />

Paris nous appartient<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1960, Françoise<br />

Prévost, Gianni Esposito, Jean-Claude Brialy /<br />

NB - ZW / 141’ / V: FR / ST - OND: —<br />

FR L’histoire d’un complot imaginé par un<br />

paranoïaque, filmée par Rivette dans les<br />

méandres d’une ville piège, investie par les<br />

comédiens de la Nouvelle Vague. Sur un script<br />

de Jean Gruault, tourné avec l’aide de la bande<br />

des Cahiers du Cinéma contre le système de<br />

production en place.<br />

NL Jacques Rivette was de nouvelle-vaguecineast<br />

die het dichtst bij Feuillade stond, de<br />

“vader van de Franse narratieve cinema”. Ook<br />

Rivettes eerste langspeler was een experiment<br />

met fictie in het labyrint van de grootstad.<br />

17.<strong>06</strong> 19:30<br />

La Religieuse<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1966, Anna<br />

Karina, Liselotte Pulver, Micheline Presle /<br />

couleur - kleur / 139’ / ST - OND: NL<br />

FR Adaptation par Rivette du réquisitoire de<br />

Diderot sur les couvents-prisons de son époque,<br />

avec détournement du sacré, brimades présadiennes<br />

et jeux sensuels. Bien qu’en étant une<br />

illustration assez sobre, le film a déclenché l’un<br />

des plus spectaculaires scandales du 7 e art en<br />

raison des motions de censure avant sa sorti.<br />

NL Een jonge vrouw, tegen haar zin in het<br />

klooster, is het slachtoffer van lichamelijke en<br />

geestelijke foltering, maar verliest nooit haar<br />

22.<strong>06</strong> 18:00<br />

L’Amour fou<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1968, Bulle<br />

Ogier, Jean-Pierre Kalfon / NB - ZW / 253’ / V: FR /<br />

ST - OND: —<br />

FR L’éclatement jusqu’au délire d’un couple<br />

d’amants-acteurs, perturbés par la préparation<br />

d’Andromaque. Quatre heures fascinantes à travers<br />

crises verbales, longues improvisations,<br />

vidéo introspective, assauts physiques et symbiose<br />

à la Pirandello du métier et de la vie.<br />

NL Tijdens de toneelrepetities voor Andromaque<br />

van Racine en de verfilming ervan door een<br />

tv-ploeg maakt een koppel, de regisseur en een<br />

actrice, een crisis door. De opbouw van het stuk<br />

en de breuk van het paar verlopen interactief.<br />

26.<strong>06</strong> 19:30<br />

Out 1: Spectre<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1974, Michael<br />

Lonsdale, Jean-Pierre Léaud, Bernadette Lafont /<br />

6<br />

pièce d’Eschyle, alors qu’une sombre conspiration<br />

semble se mettre en place. Un jeu de l’oie<br />

09.<strong>06</strong> 19:30 CONFÉRENCE<br />

Autour de Jacques Rivette<br />

aux rebondissements imprévus, s’inventant au<br />

Hélène Frappat<br />

fur et à mesure de son déroulement, pour une<br />

version remontée et réduite de Out 1: noli me<br />

tangere.<br />

rollenspel. Nooit eerder vertoonde integrale geloof. Rivettes meest klassieke en theatrale couleur - kleur / 253’ / ST - OND: EN<br />

versie.<br />

film bleef jarenlang verboden in Frankrijk. FR Deux troupes de théâtre répètent une<br />

7<br />

FR Conférence en français par Hélène Frappat,<br />

écrivaine, traductrice, critique aux Cahiers du<br />

Cinéma et auteure de l’étude Jacques Rivette,<br />

secret compris.<br />

09.<strong>06</strong> 20:30<br />

Divertimento<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1991,<br />

Michel Piccoli, Jane Birkin, Emmanuelle Béart /<br />

couleur - kleur / 129’ / ST - OND: NL<br />

FR Une version remontée (et écourtée) de La<br />

Belle Noiseuse, dans laquelle Rivette offre un<br />

nouveau point de vue sur ce huis clos adapté<br />

d’une nouvelle de Balzac, réunissant dans un<br />

domaine provençal un peintre vieillissant et<br />

une séduisante modèle qui va lui redonner goût<br />

à la création.<br />

Précédé d’une introduction par<br />

Hélène Frappat.<br />

NL Omwille van contractuele verplichtingen<br />

moest Rivette ook een korte versie van La Belle<br />

Noiseuse maken. Deze Divertimento is echter<br />

méér dan een ingekorte versie. Zo gebruikt<br />

hij van sommige shots andere takes. Ook inhoudelijk<br />

is deze anders: minder over de schepping<br />

van een kunstwerk, meer over hoe het werk er<br />

uiteindelijk uitziet.<br />

Voorafgegaan door een inleiding<br />

in het Frans van Hélène Frappat.<br />

20.<strong>06</strong> 19:00 <strong>08</strong>.<strong>07</strong> 21:00<br />

20.<strong>07</strong> 19:00<br />

Jacques Rivette, le veilleur<br />

Claire Denis & Serge Daney, France - Frankrijk 1989,<br />

NB - ZW / 130’ / ST - OND: —<br />

FR Une des irremplaçables monographies de<br />

Cinéastes de notre temps, à la double signature<br />

prestigieuse: la réalisatrice Claire Denis et un<br />

script signé Serge Daney.<br />

NL Portret in twee delen (telkens een uur)<br />

van Jacques Rivette door Claire Denis en de<br />

betreurde Serge Daney uit de serie Cinéastes<br />

de notre temps.<br />

Version restaurée<br />

NL Dit is de korte versie – nu ja: vier uur – van<br />

Rivettes film fleuve Out 1 – Noli me tangere.<br />

Net als later bij Divertimento geldt: niet zo<br />

maar een ingekorte versie, maar duidelijk een<br />

zelfstandig werk over de gebeurtenissen van<br />

twee theatergezelschappen en een misdaadverhaal<br />

rond dertien samenzweerders.<br />

Gerestaureerde versie<br />

30.<strong>06</strong> 19:30<br />

Céline et Julie vont en bateau<br />

Jacques Rivette, France - Frankrijk 1974, Juliet Berto,<br />

Dominique Labourier, Bulle Ogier, Marie-France<br />

Pisier / couleur - kleur / 193’ / V: FR / ST - OND: —<br />

FR Deux luronnes en vagabondage entre rêve<br />

et veille, dans un univers fantasmé au gré du<br />

plaisir. Une semi-improvisation en décors quotidiens,<br />

transcendée par la magie des situations.<br />

Une traversée du miroir, à la fois gavroche et<br />

onirique, vue par Rivette.<br />

NL Rivette trekt de lijn tussen twee actrices<br />

uit de mei 68-generatie: Berto en Labourier. Hij<br />

speelt spelletjes met hun stereotypen en hun<br />

tics in een vaag verhaal over twee vriendinnen<br />

om te tonen hoe verwisselbaar zij en hun personages<br />

wel zijn.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!