153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek 153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

06.12.2012 Views

N. 210 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 365 humanitatem, quae quoque multum mihi in hac epistola verborum lucrifecit. Nisi enim scirem, semper animum Tuum ab illo genere hominum abhorruisse, qui sibi uni sapientes videntur; omnes vero alios fungos prae se putant, ac multum sibi detractum honoris arbitrantur, si tot a negotiis, quibuscum undique conflictantur, ad ejusmodi nugas aniles vocentur: nunquam, mihi crede, ausus essem Nomen Tuum magnificum libello praefi- 5 gere, quem, si molem respexeris, parvum, si tractationem nullum, sin animum maximum profecto deprehendes. Quare non dubito, quin illum eo, quo soles in literas bonas esse, animo sis recepturus. Prodromus hic est, qui conspiciendum se Tibi praebet, quem excipiet integer tractatus, in quo per omnes scientiarum, ut ita dicam, familias ac ordines ambulabo, nihilque, 10 quod huc facere videbitur, praetermittam. Equidem gaudebo, sin Tibi hunc prodromum, acerrimi judicii Viro, non plane displicuisse intelligam. Ut enim omnibus probetur, nunquam fore spero. Neque mea refert. Invenisse tamen me putabo non quod pueri in faba, si Tu, Patrone Summe, eum vel correctione dignum putaveris. Sed est adhuc, quod Te modeste velim, quasi nondum satis abusus essem Tua hu- 15 manitate. Scilicet sedet animo, nonnihil d e f o e d e r i b u s v e t e r u m perscribere, s a n g u i n i s m i s t i o n e c o n f i r m a t i s , in iis a Te informari me pervelim. Morem hinc fuisse Scythis, inveni apud Pomp. Melam l. 1. c. 1. Solinus item testatur, haustu mutui sanguinis hoc modo foedus sanxisse non Scythas modo verum etiam Medos. De quibus, nec minus etiam de Lydis, item asserit Herodot. l. 1. Huc pertinet quod annota- 20 runt Tacitus, libr. XII. c. 47. annal. Sallust. c. XXII. Plures complectitur Freinsheimius ad Florum 4. l. 4. Sed et Germani hujus ritus observantissimi fuere. Quod docet nos Posidon. ap. Athen. lib. II. c. 2. De Scythis, quod supra excidit, non omnino praetereunda, quae scribit Lucianus in Dialogo Toxaris. p. m. 63. Cicero tandem hujusmodi foederum ubique meminit. 25 24 Toxatis K, korr. Hrsg. 18 apud Pomp. Melam l. 1. c. 1: Pomponius Mela, De chorographia, 2, 12. 18 f. Solinus . . . Medos: vgl. C. J. Solinus, Collectanea rerum memorabilium, 15, 15. 20 Herodot. l. 1: Herodotos, ��������, 1, 74. 21 Sallust.: C. Sallustius Crispus, De conjuratione Catilinae, 25. 21 Freinsheimius: L. Annaeus Florus, Rerum Romanarum Editio novissima, 1655, S. 328. 23 Athen.: vgl. Athenaios, ������������, 2, 45 f. 24 Lucianus: Lukianos, �������, 37. Heineccius zitiert wohl nach der Ausgabe von J. Bourdelot (vgl. Lukianos, SV.), S. 630.

366 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 N. 210 Haec pactorum ineundorum ratio me manu quasi duxit ad foedus, quod nobiscum inivit Deus, tum in Vet. quam N. Testamento, utraque cruenta. In N. T. utrique contrahentes Christus nimirum et Ecclesia sanguinem effundebant. De Salvatore res clara est; de Ecclesia plena sunt Martyrologica. Jam de vi naturali istius mixtionis cogito. (1) De 5 sanguinis natura in genere. (2) De haustu sanguineo veterum, num mere ceremonialis fuerit, an in naturalibus suum inveniat fundamentum? (3) Num huc pertineat Chysmatica nova, seu Chirurgia infusoria sanguinis alterius corporis in alterum? (4) An inde sit, quod suguli cum lacte materno non solum matris interdum mores, ac vitia sed et saepe tenerrimum amorem imbibant. (5) Num hanc materiam clariorem reddat illa magia, quae 10 a nonnullis naturalis dicitur. Ubi amor lascivus incenditur mixtione mutui sanguinis[.] (6) Num et huc torqueri possit, quod gladius alterius sanguine tinctus, si in igne calefiat, multis doloribus vulneratum afficiat. (7) Sympathia inter occisorem et sanguinem occisi etc. Verum Tu, Vir Summe, haec cujusmodi sint, facile per Te videbis. Nemo est qui 15 nescit, quam possint omnia praeclara ab excelsa Tua indole et eximia doctrina proficisci. Quare, quae Tibi in mentem venient, per Patronum meum summo cultu venerandum Dn. Seidenstrickerum indicabis. Vale! Excellentissimo Nomini Tui devotus cliens M. D. Mich. Heineccius. Goslariae ips. Calend. Febr. MDCC 20 Viro Illustri atque Excellentissimo Dn. Leibnitio Potentissimo ac Serenissimo Electori Brunsvicensi ac Luneburgensi a consiliis intimis. Patrono suo Summo, summeque devenerando. 1 f. nobiscum invivit K, korr. Hrsg. 17 Seidenstrickerum: nicht identifiziert.

N. 210 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 365<br />

humanitatem, quae quoque multum mihi in hac epistola verborum lucrifecit. Nisi enim<br />

scirem, semper animum Tuum ab illo genere hominum abhorruisse, qui sibi uni sapientes<br />

videntur; omnes vero alios fungos prae se putant, ac multum sibi detractum honoris<br />

arbitrantur, si tot a negotiis, quibuscum undique conflictantur, ad ejusmodi nugas aniles<br />

vocentur: nunquam, mihi crede, ausus essem Nomen Tuum magnificum libello praefi- 5<br />

gere, quem, si molem respexeris, parvum, si tractationem nullum, sin animum maximum<br />

profecto deprehendes. Quare non dubito, quin illum eo, quo soles in literas bonas esse,<br />

animo sis recepturus.<br />

Prodromus hic est, qui conspiciendum se Tibi praebet, quem excipiet integer tractatus,<br />

in quo per omnes scientiarum, ut ita dicam, familias ac ordines ambulabo, nihilque, 10<br />

quod huc facere videbitur, praetermittam. Equidem gaudebo, sin Tibi hunc prodromum,<br />

acerrimi judicii Viro, non plane displicuisse intelligam. Ut enim omnibus probetur, nunquam<br />

fore spero. Neque mea refert. Invenisse tamen me putabo non quod pueri in faba,<br />

si Tu, Patrone Summe, eum vel correctione dignum putaveris.<br />

Sed est adhuc, quod Te modeste velim, quasi nondum satis abusus essem Tua hu- 15<br />

manitate. Scilicet sedet animo, nonnihil d e f o e d e r i b u s v e t e r u m perscribere,<br />

s a n g u i n i s m i s t i o n e c o n f i r m a t i s , in iis a Te informari me pervelim. Morem<br />

hinc fuisse Scythis, inveni apud Pomp. Melam l. 1. c. 1. Solinus item testatur, haustu<br />

mutui sanguinis hoc modo foedus sanxisse non Scythas modo verum etiam Medos. De<br />

quibus, nec minus etiam de Lydis, item asserit Herodot. l. 1. Huc pertinet quod annota- 20<br />

runt Tacitus, libr. XII. c. 47. annal. Sallust. c. XXII. Plures complectitur Freinsheimius<br />

ad Florum 4. l. 4. Sed et Germani hujus ritus observantissimi fuere. Quod docet nos Posidon.<br />

ap. Athen. lib. II. c. 2. De Scythis, quod supra excidit, non omnino praetereunda,<br />

quae scribit Lucianus in Dialogo Toxaris. p. m. 63. Cicero tandem hujusmodi foederum<br />

ubique meminit. 25<br />

24 Toxatis K, korr. Hrsg.<br />

18 apud Pomp. Melam l. 1. c. 1: Pomponius Mela, De chorographia, 2, 12. 18 f. Solinus<br />

. . . Medos: vgl. C. J. Solinus, Collectanea rerum memorabilium, 15, 15. 20 Herodot. l. 1: Herodotos,<br />

��������, 1, 74. 21 Sallust.: C. Sallustius Crispus, De conjuratione Catilinae, 25.<br />

21 Freinsheimius: L. Annaeus Florus, Rerum Romanarum Editio novissima, 1655, S. 328. 23 Athen.:<br />

vgl. Athenaios, ������������, 2, 45 f. 24 Lucianus: Lukianos, �������, 37. Heineccius zitiert wohl<br />

nach der Ausgabe von J. Bourdelot (vgl. Lukianos, SV.), S. 630.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!