153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek 153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

06.12.2012 Views

N. 159 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 241 mois pour une personne qui ne l’a pas prise parce qu’elle a esté obligee de partir d’isy avant que le livre i soit arivé[.] Si par Votre moien Monsieur je pouvois m’en deffaire je vous en seroit tres obligé. Il me coute 8� de France et le port qui va à environ 2� ce qui pouroit en tout faire 3 Escus et demy de n e monnaye. J’attends cette grace de vous et suis 〈...〉 5 159. JOHANN BURCHARD MENCKE AN LEIBNIZ Leipzig, 3. (13.) Januar 1700. Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 636 (O. Mencke) Bl. 183–184. 1 Bog. 4 o . 4 S. Vir Nobilissime, Quanquam habeam, quam longiori silentio meo obtendere queam, causam non unam, 10 tamen neque palliare culpam volo, et redire in gratiam Tecum cupio. Sed potis[s]ima fuit certe causa, quod vix haberem, quod mitterem, vel narrarem, diemque adeo ex die exspectarem. Nunc cum ad muneris Professorii inauguralem invitandi essent auditores programmate, et rumpendum duxi silentium tandem et mittendum una hoc quodcunque est publici speciminis. De Altenburgico tamen monstro nondum hactenus resciscere quic- 15 quam fide dignum potui. Clauderum vero illum, quem memoras, Altenburgi vivere pro comperto habeo. Commenda me quaeso per occasionem Patrono Tuo, sed et meo, meque refer non immemorem summi illius beneficii, quod iter illac facienti aditum parare ad 1 personne: nicht identifiziert. Zu N. 159: K ist das erste nachgewiesene Stück dieser Korrespondenz und antwortet auf einen nicht gefundenen Leibnizbrief (vgl. Z. 16). Beilage war das Z. 14 f. genannte Programm. K wurde in Leibniz’ Auftrag durch J. G. Eckhart beantwortet (vgl. N. 63 S. 82 Z. 12–14). Das nächste erhaltene Stück ist ein Brief von Leibniz an J. B. Mencke vom 9. März 1705. 13 muneris Professorii: 1699 wurde J. B. Mencke zum Professor historiarum ernannt; zur Vorgeschichte vgl. I, 17 N. 406, S. 690. 14 programmate: J. B. Mencke, Ad orationem qua professionem historiarum auspicabitur invitat M. Jo. Burchard. Menckenius, (1700). 15 monstro: nicht ermittelt. 16 f. Clauderum . . . habeo: Der hier wohl gemeinte Altenburger Arzt G. Clauder starb bereits 1691. 17 Patrono: Rudolf August oder Anton Ulrich. 18 iter . . . facienti: vgl. J. B. Mencke, Holländisches Journal, Berlin Staatsbibliothek Preußischer Kulturbesitz Ms. germ. oct. 82, Bl. 90 v o , wo es für Anfang Juli heißt: ” [...] und bekam ich [in Hannover] von H n Leibniz eine Recommendation an den Biblioth. in Wolffenbüttel, alwo ich die MS pta alle fleißig durchsah.‘‘

242 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 N. 159 Guelfferbytanam bibliothecam voluit. Inter complures codices vetustioris notae, quorum partim specimina deprompsi, quantum scilicet per bidui spatium fieri potuit; reperi aliquem meo judicio maxime vetustum, qui inscribitur de V i t a C o n t e m p l a t i v a (incerto auctore, ut fert manus Bibliothecarii); ut Literarum ita et compactionis forma 5 quadrata est, quod utrumque antiquitatis signum. Sed literarum ductus quidem omnino convenit, cum illo, qui exhibetur in Testamento Bezae Cantabrigiae. Praeterea orthographia singularis, e. g. laburare, specolator, inlecebris, habundantia, luxoria. Accidit non multo post ut Prosperis Aquitanici, qui seculo V vixit, Opuscula ad manus meas pervenirent. Inter haec ego de vita contemplativa libellum cum vidi, contuli initium ejus 10 cum specimine meo, et vidi plane consentire. Unde ferme est, ut credam eodem seculo scriptum esse codicem; certe character Longobardici imperii in Italia tempora longissime superat. Jam nova quoque referenda erant, quae ego habeo paucisima. Hudsonus Thucydidis editor et Geographorum veterum, nunc quoque Dionysii editionem molitur, quae ut nitidior prodire possit, novi plane typi fundantur. Si ad alterum Geographorum tomum, 15 quem pariter proxima aestate proditurum mihi refert, communicari aliquid posset, gauderent literae. Molitur Gronovius aliquid contra Dodwellum, ita bellorum inter eruditos nullus finis est. Hermogenem etiam imprimunt in Anglia. Vix aliud quippiam succurrit. Hic ferme nihil eximium nunc excuditur. Fritschius certe noster calendaria vendit. Vale. Tuus animi studio et officio Menckenius. 20 Lipsiae d. 3 Jan. 1700. 2 f. aliquem . . . C o n t e m p l a t i v a : In der Herzog August Bibliothek Wolfenbüttel befinden sich zwei Handschriften von Julianus Pomerius, De vita contemplativa [P. L. 59, 411–520]; zur folgenden Beschreibung stimmt eher als Cod. Weissenburg 56 wohl Cod. Weissenburg 76, in Unzialis auf Palimpsest, aus dem 7./8. Jh. 6 Testamento Bezae: Cambridge University Library Ms. Nn. 2. 41, eine Unzialhandschrift des 5. Jhs mit dem Neuen Testament in Urtext und vorhieronymianischer lateinischer Übersetzung. 8 f. Opuscula . . . libellum: vgl. z. B. Prosper von Aquitanien, Opera, 1577; De vita contemplativa, vom 8. bis 17. Jh. irrtümlich Prosper zugeschrieben, findet sich dort S. 74 bis 122. 12 f. Thucydidis: Thukydides, ���� ��� ���������©���� ������� ������ ����, 1696. 13 Geographorum veterum: J. Hudson [Hrsg.], Geographiae veteris scriptores Graeci minores, 1698 bis 1712. 13 Dionysii editionem: Dionysios von Halikarnassos, ��� ��������� ������������� �� �������, 1704. 15 proxima . . . proditurum: T. 2 von Hudsons Geographiae scriptores erschien erst 1703. 15 communicari: vgl. N. 63. 16 aliquid: Einer Titelauflage 1700 seiner Geographica antiqua, 1697, fügte J. Gronovius an eine animadversio in Oxoniensem editionem et Examen dissertationis de aetate Scylacis, mit Bezug auf einen Beitrag von H. Dodwell zu J. Hudsons Geographiae veteris scriptores, T. 1, 1698, S. 42–66: ” Dissertatio secunda. In qua ostenditur S c y l a c e m P o l y b i o coaevum fuisse.‘‘. 17 Hermogenem . . . Anglia: nicht erschienen. 18 Fritschius . . . vendit: Zu Th. Fritschs Kalendermonopol vgl. N. 178 u. Erl.

242 ii. allgemeiner und gelehrter briefwechsel 1700 N. 159<br />

Guelfferbytanam bibliothecam voluit. Inter complures codices vetustioris notae, quorum<br />

partim specimina deprompsi, quantum scilicet per bidui spatium fieri potuit; reperi aliquem<br />

meo judicio maxime vetustum, qui inscribitur de V i t a C o n t e m p l a t i v a<br />

(incerto auctore, ut fert manus Bibliothecarii); ut Literarum ita et compactionis forma<br />

5 quadrata est, quod utrumque antiquitatis signum. Sed literarum ductus quidem omnino<br />

convenit, cum illo, qui exhibetur in Testamento Bezae Cantabrigiae. Praeterea orthographia<br />

singularis, e. g. laburare, specolator, inlecebris, habundantia, luxoria. Accidit non<br />

multo post ut Prosperis Aquitanici, qui seculo V vixit, Opuscula ad manus meas pervenirent.<br />

Inter haec ego de vita contemplativa libellum cum vidi, contuli initium ejus<br />

10 cum specimine meo, et vidi plane consentire. Unde ferme est, ut credam eodem seculo<br />

scriptum esse codicem; certe character Longobardici imperii in Italia tempora longissime<br />

superat. Jam nova quoque referenda erant, quae ego habeo paucisima. Hudsonus Thucydidis<br />

editor et Geographorum veterum, nunc quoque Dionysii editionem molitur, quae ut<br />

nitidior prodire possit, novi plane typi fundantur. Si ad alterum Geographorum tomum,<br />

15 quem pariter proxima aestate proditurum mihi refert, communicari aliquid posset, gauderent<br />

literae. Molitur Gronovius aliquid contra Dodwellum, ita bellorum inter eruditos<br />

nullus finis est. Hermogenem etiam imprimunt in Anglia. Vix aliud quippiam succurrit.<br />

Hic ferme nihil eximium nunc excuditur. Fritschius certe noster calendaria vendit. Vale.<br />

Tuus animi studio et officio Menckenius.<br />

20 Lipsiae d. 3 Jan. 1700.<br />

2 f. aliquem . . . C o n t e m p l a t i v a : In der Herzog August <strong>Bibliothek</strong> Wolfenbüttel befinden<br />

sich zwei Handschriften von Julianus Pomerius, De vita contemplativa [P. L. 59, 411–520]; zur<br />

folgenden Beschreibung stimmt eher als Cod. Weissenburg 56 wohl Cod. Weissenburg 76, in Unzialis<br />

auf Palimpsest, aus dem 7./8. Jh. 6 Testamento Bezae: Cambridge University Library Ms. Nn. 2.<br />

41, eine Unzialhandschrift des 5. Jhs mit dem Neuen Testament in Urtext und vorhieronymianischer<br />

lateinischer Übersetzung. 8 f. Opuscula . . . libellum: vgl. z. B. Prosper von Aquitanien, Opera,<br />

1577; De vita contemplativa, vom 8. bis 17. Jh. irrtümlich Prosper zugeschrieben, findet sich dort S. 74<br />

bis 122. 12 f. Thucydidis: Thukydides, ���� ��� ���������©���� ������� ������ ����, 1696.<br />

13 Geographorum veterum: J. Hudson [Hrsg.], Geographiae veteris scriptores Graeci minores, 1698<br />

bis 1712. 13 Dionysii editionem: Dionysios von Halikarnassos, ��� ��������� ������������� ��<br />

�������, 1704. 15 proxima . . . proditurum: T. 2 von Hudsons Geographiae scriptores erschien erst<br />

1703. 15 communicari: vgl. N. 63. 16 aliquid: Einer Titelauflage 1700 seiner Geographica antiqua,<br />

1697, fügte J. Gronovius an eine animadversio in Oxoniensem editionem et Examen dissertationis de<br />

aetate Scylacis, mit Bezug auf einen Beitrag von H. Dodwell zu J. Hudsons Geographiae veteris scriptores,<br />

T. 1, 1698, S. 42–66: ” Dissertatio secunda. In qua ostenditur S c y l a c e m P o l y b i o coaevum<br />

fuisse.‘‘. 17 Hermogenem . . . Anglia: nicht erschienen. 18 Fritschius . . . vendit: Zu Th. Fritschs<br />

Kalendermonopol vgl. N. 178 u. Erl.

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!