153 - Gottfried Wilhelm Leibniz Bibliothek

N. 40 i. haus braunschweig-lüneburg 1700 51
40. JOHANN GEORG ECKHART AN LEIBNIZ
Hannover, [Mitte April 1700]. [32. 45.]
Überlieferung: K Abfertigung: LBr. 228 Bl. 322–323. 1 Bog. 4 o . 3 S. — Auf Bl. 322 r o oben
Vermerk von Leibniz’ Hand: ” ambit. profess. histor. Helmstad. post † Coerberi‘‘.
Quem nuper Celeberrimo Meibomio decedente Academiae Juliae inserviendi ardo- 5
rem concepi, is jam Cörbero doctissimo, mihique amicissimo viro etiam extincto incenditur
magis. Eo enim modo me Poësi supersedere, et, qui ibi tum timebatur, aemulum
spernere tuto posse credo, Eloquentiae et Historiae Doctorem expectantibus. Utrique
autem juventuti tradendae me non imparem esse sentio; quanquam si optio detur, historiam
praeferre malim. In ea enim et vigiles dies et noctes insomnes a longo jam tempore 10
transegi, ac nihil potius duxi, quam de tam nobilis studii incrementis cogitare, in eoque
consenescere exopto. Unde est, quod cum aemulis, si qui et hic erunt, libenter congredi,
profectusque meos publico specimine, cujuscunque tandem historici argumenti illud sit,
Patronis comprobare velim. Per ego itaque Deum, per studia, quae mihi vita cariora
sunt ipsa, Te oro atque obtestor, ut, si mereor, si sors tibi mea cordi est, me et auxi- 15
lio et consilio tuo juves, et quod hactenus obiter tantum fecisti, jam serio rem meam,
nisi id grave Tibi, agas. Tui quippe arbitrii rem esse scio, quod peto, et Te mihi desiderioque
meo calculum adjiciente, nemo in tribus Sereniss. Domus Brunsvicensis aulis,
me non dignum eo munere putabit. Firmiter interea Tibi persuadeas, me, ut Tuae tibi
commendationis non poeniteat effecturum, atque Academiae incrementum, studiosaeque 20
juventutis commodum pro viribus sedulo curaturum. Est Helmstadii Cyprianus meus, et
eadem pene mecum studia sectatur, cum eo si praesens jungerem operam, quod ille summopere
expetit, certe altero alterius diligentiam acuente, dubia solvente, errores emendante
praestare aliquid possemus, quod patriae gloriam, et eruditorum commoda promoveret,
17 Tuae quippe K, korr. Hrsg.
Zu N. 40: K ist aus denselben Gründen wie N. 32 nicht datiert. Daß aber K unmittelbar nach
dem Bekanntwerden des Ablebens von C. Cörber am 15. April 1700 verfaßt wurde, geht aus Leibniz’
Reaktion 4 Tage später hervor (vgl. N. 43). 5 f. nuper . . . concepi: vgl. N. 32. 7 aemulum: nicht
identifiziert. 8 Eloquentiae et Historiae: Dies waren die von Cörber im Unterschied zu H. Meibom
vertretenen Fächer.