XL - Eiropas Parlaments - Europa

64 16-02-2011
Dat is hùn sociaal en arbeidsmarktbeleid, bijvoorbeeld ten aanzien van de arbeidsmarktparticipatie van vrouwen. Waar
mensen vrijwillig kiezen voor deeltijd om zo werk, gezin en zorgtaken beter te kunnen combineren, mag dit niet worden
ontmoedigd door Europa.
3-289
Jean-Luc Bennahmias (ALDE), par écrit. – Si les États membres restent pleinement responsables du choix et de
l'organisation de leur système de retraites, il n'en reste pas moins que les économies européennes sont devenues
interdépendantes et que les discussions sur le gouvernement économique portent aussi sur la durabilité et la viabilité des
systèmes de pensions. L'UE peut donc avoir un rôle de coordination à jouer.
La rapporteure a fait d'énormes efforts pour trouver des compromis; il y avait de bonnes choses dans ce texte, notamment
l'idée que les systèmes de retraites doivent permettre à tous les citoyens de bénéficier d'un niveau de vie décent, que la
diversité doit être respectée, que les écarts entre les hommes et les femmes sont inacceptables et injustifiés, que l'approche
doit se faire en termes de cycle de vie et que les travailleurs seniors doivent être réhabilités.
Mais dans le même temps, à trop chercher le compromis, on obtient un texte parfois flou et trop sujet à interprétation. De
plus, il subsiste certaines idées auxquelles je ne peux adhérer, comme celles qui invitent les États à améliorer l'accès des
citoyens aux possibilités d'épargne privée et à favoriser le travail des seniors par des mesures d'exonération fiscales et
sociales. Pour ces raisons, je me suis abstenu sur le vote final.
3-290
Sergio Berlato (PPE), per iscritto. − L'evoluzione demografica, ovvero l'inversione della piramide demografica cui
assisteremo tra qualche tempo, e l'aumento dell'aspettativa di vita, grazie alla quale gli anziani restano più a lungo in
attività ed estendono la loro partecipazione alla vita sociale, ci inducono a riflettere sui sistemi di previdenza sociale. La
crisi economica e finanziaria, unita agli sviluppi demografici, ha prodotto ripercussioni sui regimi pensionistici. Le casse
pensionistiche, a seguito dell'aumento della disoccupazione, del calo della crescita, della riduzione dei rendimenti sugli
investimenti e della crescita del debito pubblico, hanno maggiori difficoltà a garantire pensioni adeguate. In particolare, i
giovani con un livello di istruzione più elevato, fanno ingresso sul mercato del lavoro più tardi e la durata della vita
lavorativa si abbrevia senza che sia raggiunta l'età pensionabile legale.
Si tenga inoltre ben presente che l'inadeguatezza del reddito pensionistico può indurre una contrazione dei consumi che, a
seguito della flessione della domanda di mercato, porta all'instabilità economica di un Paese. In questo contesto, ritengo
indispensabile varare delle iniziative che ridefiniscano il futuro di giovani e anziani, contribuendo a garantire un reddito
sicuro e adeguato dopo il pensionamento, tenendo peraltro presente la necessità di rilanciare le responsabilità degli Stati
membri, delle parti sociali e dell'Europa.
3-292
Vilija Blinkevičiūtė (S&D), raštu. − Balsavau už šį pranešimą, kadangi, įvertinus spartų Europos gyventojų senėjimą,
esminį dėmesį būtina skirti pensiniam amžiui, kaupiamųjų pensijų fondų saugumo užtikrinimui, bendrų minimalių pensijų
standartų įtvirtinimui, siekiant užtikrinti normalias gyvenimo sąlygas visiems Europos senjorams. Nors pensinio amžiaus ir
pensijų dydžio nustatymas yra pačių valstybių narių atsakomybė, tačiau Europos Parlamentas ir Komisija siūlo priemones,
kurios padėtų įveikti pensijų sistemoms kylančias grėsmes. Be to, tam tikras nacionalinių pensijų sistemų reformų
koordinavimas neišvengiamas, kuriant vidaus rinką ir įgyvendinant strategiją „Europa 2020“. Gaila, kad Komisijos
Žaliojoje knygoje beveik neskiriama dėmesio vyrų ir moterų lygybei. Moterys dažniau negu vyrai dirba pagal netipines
sutartis ar darbą be garantijų, todėl jos vidutiniškai uždirba mažiau. Be to, moterys dažniau nutraukia savo karjerą dėl
motinystės, vaikų, vyresnio amžiaus ar neįgalių šeimos narių priežiūros, o dėl to praranda draudimines garantijas ir
galiausiai gauna mažesnes pensijas. Reikia pripažinti, kad nėra tobulos pensijų sistemos. Skiriasi valstybėse narėse
ekonominiai ir finansiniai pajėgumai, todėl reikia daugiau dėmesio skirti tokiems pensijų sistemų tobulinimo būdams, kaip
darbinės veiklos pradžios ankstinimas, „lankstaus” pensinio amžiaus nustatymas, darbinio ir šeimos gyvenimo geresnis
derinimas, bendrų kriterijų dėl minimalios pensijos nustatymas.
3-293
Sebastian Valentin Bodu (PPE), în scris. − Sistemele de pensii prin repartiţie finanţate public, prezente în unele state
membre, se confruntă cu mari creşteri ale costurilor, ceea ce înseamnă creşterea presiunii asupra solidarităţii şi o povară
mai grea pentru generaţia tânără.
Anul 2060 poate părea departe însă acest lucru nu schimbă cu nimic prognozele: o populaţie din ce în ce mai îmbătrânită, o
natalitate scăzută, deci o presiune enormă pe bugete. Este clar că fiecare dintre statele membre este responsabil direct de
stabilirea sistemelor de pensii, iar această prerogativă este indubitabilă şi nici nu se sugerează că un singur model s-ar
potrivi tuturor. Este important însă apelul la pensii adecvate, viabile şi sigure în condiţiile în care Europa se va confrunta
peste câteva zeci de ani cu un dezastru demografic care a început deja să arate primele semne.
Creşterea vârstei de pensionare este una dintre soluţiile pertinente atunci când vine vorba despre faptul că statul nu va mai
avea suficientă populaţie activă pentru a plăti pensiile celor ieşiţi de pe piaţa forţei de muncă. Iar a creşte gradual vârsta de